Zihni Özdil verscheurde zijn Turkse paspoort ten faveure van zijn Nederlandse
In opinie door Zihni Özdil op 05-03-2012 | 08:06
en schreef een open brief aan Turkse Nederlanders.
Beste landgenoten,
Mijn naam is Zihni Özdil. In het dagelijks leven ben ik wetenschappelijk docent maatschappijgeschiedenis en promovendus aan de Erasmus Universiteit. Daarnaast ben ik voorzitter van Confetti, de jongerenredactie van de Unie in Debat in Rotterdam. Ik zal in deze open brief aan mijn Nederlandse paspoortgenoten vanuit een persoonlijk verhaal het 'dubbele paspoortendebat' proberen te duiden.
Mijn grootvader kwam in de jaren zestig vanuit een zeer arme plattelandsomgeving als gastarbeider naar Nederland. Mijn vader bleef in Turkije en was de eerste uit de familie die ging studeren. Zijn achterneefje volgde snel. In de jaren zeventig was er veel politiek geweld in Turkije. Mijn vaders achterneefje werd doodgeschoten op de universiteit omdat hij politiek actief was. Mijn grootvader, een simpele boer die dat studeren toch al niet zag zitten, vond dat zijn zoon naar Nederland moest komen en gaan werken als een echte man.
Mijn vader deed dat. Enkele jaren later trouwde hij en ik kwam in 1984 als tweejarig kind naar Nederland. In 1995 werd ik officieel Nederlander - ik behield ook mijn Turkse nationaliteit.
Hekel
Dames en heren, jongens en meisjes, ik moet u iets bekennen. Tot voor kort had ik een hekel aan Nederland. Ik voelde mij in de eerste plaats een Turk, ik interesseerde mij totaal niet in wat er zich in Nederland afspeelt, ik was niet maatschappelijk betrokken en ik kreeg geen kippenvel als ik het Wilhelmus hoorde. Kortom, ik was niet 'loyaal'.
Maar een paar weken geleden heb ik mijn Turkse nationaliteit ingeleverd. En, dames en heren, landgenoten, wat een verademing! Zodra ik mijn Turkse paspoort verscheurde begon ik spontaan het Wilhelmus te zingen, werd ik loyaal aan Nederland en verving ik al mijn Atatürk-posters met foto's van Beatrix. Ongelofelijk, wat een vijftig pagina's aan niet-gerecycled papier voor psychologische, culturele en nationale invloeden heeft gehad.
Naturaliseren
Hooggewaardeerde landgenoten, wat ik net beschreef is in feite wat de paspoortfundamentalisten zeggen dat er gaat gebeuren als iemand zijn tweede paspoort inlevert om te naturaliseren tot Nederlander.
Nog even los van de absurditeit van de koppeling van loyaliteit aan een stukje papier of het aantal nationaliteiten die iemand heeft moeten we ons afvragen wat loyaliteit überhaupt betekent. Er hangt namelijk een verdachte geur aan die term. Betekent loyaliteit het zonder voorbaat toejuichen van nationale mythes? Is loyaliteit kritiekloos toekijken hoe machthebbers ons land vormgeven en je alleen druk maken als Oranje speelt?
En, beste landgenoten, ik beticht de media en de meeste politieke partijen van intellectuele collaboratie met het paspoortfundamentalisme. Waarom? Omdat ze meegaan in de kaders van dit krankzinnige debat. Hierdoor trappen wij met zijn allen in een grote afleidingsmanoeuvre. Want dat is het dubbele paspoortendebat; een afleiding van wezenlijke kwesties. Het integratiedebat, dat dringend behoefte heeft aan een serieuze en diepe discussie, wordt door niet alleen het paspoortenfundamentalisme maar ook het textielfundamentalisme gereduceerd tot holle begrippen en wezenloze thema's als 'hoofddoekjes, paspoorten, en loyaliteit'.
Met nationale groet,
Zihni Özdil
Zihni Özdil is docent en promovendus maatschappijgeschiedenis aan de Erasmus Universiteit. Hij heeft een eigen weblog. Deze tekst is eerder verschenen op de site van de Volkskrant en in overleg met Zihni ook op Republiek Allochtonie geplaatst.
Eerdere artikelen van Zihni op Republiek Allochtonië vindt u hier.
Lees ook:
Nederlanderschap van vreemde smetten vrij
It's not your passport , it's you stupid
en meer over dubbele nationaliteit
Meer over dubbel paspoort, dubbele nationaliteit, nederlanderschap, turkse nederlanders, zihni özdil.
