Home » Blog » Opinie » Wordt een huwend homopaar gediscrimineerd door een weigerambtenaar?

Wordt een huwend homopaar gediscrimineerd door een weigerambtenaar?

In opinie door Dick Mantel op 03-07-2012 | 22:20

Pierre Heijnen en Ahmed Marcouch (PvdA) bereiden een wetswijzingingsvoorstel voor, waardoor het mogelijk wordt weigerambtenaren te ontslaan of over te laten plaatsen.

‘Vandaag beleeft u de mooiste dag van uw leven. U hebt elkaar gevonden en ervoor gekozen samen door het leven te gaan. Als twee personen elkaar trouw beloven en als ze beloven er voor elkaar te zijn in voor- en tegenspoed, is dat een mijlpaal. Het is voor mij altijd een voorrecht deze plechtigheid te mogen voltrekken’.

Ongeveer deze woorden zou de ambtenaar, die uit religieuze overwegingen tegen het homohuwelijk is, tegen het door hem in de echt te verbinden homopaar, uitspreken. Wat voelt hij op dat moment? Niet zo interessant misschien, maar zijn gevoel zal zeker betekenen dat zijn woorden niet echt gemeend klinken. Als twee personen een stap zetten die zondig is in jouw ogen, denk je niet dat het de mooiste dag van hun leven is. Ook als hij zou weten dat ze niet gelovig zijn, geloof heeft voor de ambtenaar een universele waarde.
Stel dat de ambtenaar geweigerd zou hebben, had hij zich dan schuldig gemaakt aan discriminatie? Hij zou inderdaad het paar ‘anders’ behandeld hebben op grond van hun geaardheid. Moet het paar zich gediscrimineerd voelen? Nee, de ambtenaar heeft een andere mening dan zij over het homohuwelijk, dat mag.

Maar wat doet de ambtenaar als hij de bovengenoemde woorden uitspreekt. Hij liegt. Hij behandelt nu dit paar ook anders dan hij andere paren behandelt. Andere paren zou hij niet voorliegen. Kortom hij discrimineert, maar nu op een hele rechtstreekse manier. Een huwend paar wil niet, begeleid door een leugen, hun huwelijk bevestigd zien.

Is de oplossing een weigerambtenaar dan maar te ontslaan? Nee, want hij vervult zijn taak met vreugde en overtuiging. Behalve bij een homopaar, maar dan is er altijd een collega. Praktisch geen probleem.
Is de oplossing dan om wettelijk vast te leggen dat weigeren niet toegestaan is en moet een ‘nieuwe weigerambtenaar’ niet aangesteld worden? Naar mijn idee moet er ruimte zijn in beroepen voor andere opvattingen op grond van met name religieuze overtuiging. Het is aan de beroepsgroep, c.q. de benoemende instantie de afweging over het al niet honoreren van de overtuiging te maken. Ieder voorbeeld is natuurlijk net weer iets anders. Maar moet een arts, die op grond van religieuze overwegingen tegen euthanasie is, zijn bul onthouden worden? Nee. Is een atheïstische dominee benoembaar in een gemeente? Ja.
Voor goede principes is een strijd op zijn plaats. Maar we schieten wel eens door in ‘religieuze’ zaken.

Dick Mantel (Vóór het homohuwelijk; vóór rechten van religieuze minderheden; 50 jaar lid van de PvdA; auteur van ‘Angst en verkramping werken averechts. Een visie op migratie en integratie’; voorbereidend: ‘De zoektocht naar eenheid. Van hang naar volkseenheid tot dwang om te assimileren’ en ‘Oost, west, thuis best? Over ons beeld van het oosten, over democratie en populisme’.)

Eerdere artikelen van Dick Mantel op dit blog leest u hier

Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Bezoekt u dit blog geregeld? Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.

Meer over dick mantel, homo, homohuwelijk, homoseksualiteit, marcouch, pvda, religie, weigerambtenaar.

Reacties