Home » Blog » Opinie » Waarom Nourdin El Ouali niet tot het beste raadslid werd gekozen blijft duister

Waarom Nourdin El Ouali niet tot het beste raadslid werd gekozen blijft duister

In opinie door Ewoud Butter op 23-03-2018 | 07:15

Afgelopen dinsdag werd het beste raadslid van Nederland gekozen. Het Rotterdams raadslid Nourdin el Ouali (Nida) kreeg in alle rondes de meeste publieksstemmen, maar de jury besliste anders. Waarom El Ouali niet won, blijft ook na publicatie van het juryrapport gisteren onduidelijk.

We hebben in Nederland ruim 8800 raadsleden. Als ze hun werk goed willen doen dan hebben ze daar een zware, verantwoordelijke en niet al te best betaalde klus aan.

Terecht wanneer deze raadsleden zo nu en dan in het zonnetje worden gezet. Dat gebeurde deze week met de verkiezing van het Beste Raadsid van Nederland, een initiatief van campagnebureau BKB, de Volkskrant, omroep WNL en het Perikles Instituut. 

Een mooi initiatief met dit jaar een sterke winnaar: Johnas van Lammeren, lijsttrekker van de Partij voor de Dieren in Amsterdam. Een aardige vent en een uitstekend raadslid.

Niets mis dus met de winnaar, maar wel met de verkiezing.

Waarom? Omdat de wijze waarop de winnaar werd gekozen weinig transparant is verlopen. 

Volgens de spelregels zou de winnaar, na verschillende voorronden voor 50% bepaald worden door online stemmen en voor 50% door de vakjury.

Een online stemming bleek ook nu weer kwetsbaar. In de eerste stemronde stond Gökhan Çoban (DENK) op nummer 1. Dat vond GeenStijl niet leuk en er werd door het roze blog een oproep gedaan om op Diederik Boomsma (CDA) te stemmen. Beiden haalden de volgende ronde niet. 

In de finaleronde gebeurde iets vergelijkbaars. Er waren vier kandidaten over: Nourdin el Ouali (Nida), Johnas van Lammeren (PvdD), Rick Brink (CDA) en Willemien Treurniet (CU). Net als in eerdere rondes haalde Nourdin el Ouali de meeste stemmen. Maar een moslim die zou winnen, dat zinde GeenStijl niet en dus werd - zeer tegen zijn zin overigens - opgeroepen om op Rick Brink te stemmen. De actie mislukte: Brink kreeg veel extra stemmen, maar El Ouali kreeg er nog veel meer (tegen de 20.000). 

Er kwamen zoveel reacties binnen dat de site waarop gestemd kon worden plat ging en de organisatie besloot de stemprocedure stil te leggen. 

Alle vier de kandidaten begonnen op de slotavond vervolgens weer met 0 stemmen. Tijdens de live radio-uitzending, waarin de winnaar bekend werd gemaakt, kon opnieuw gestemd worden en wederom leverde het, zoals hieronder blijkt,  een duidelijke winnaar op: El Ouali.

De publieksstemming, waaraan in verschillende rondes in totaal ruim 84.000 stemmen werden uitgebacht, leverde dus een duidelijke winnaar op die voor 50% meetelde.

Die andere 50% kwam van de vakjury, bestaande uit medewerkers van BKB, de Volkskrant, het Periklesinstituut en WNL.

Deze jury besloot dat niet El Ouali, maar Johnas van Lammeren de winnaar was. De jury vertelde tijdens een radio-uitzending dat het zo moelijk was de twee beste kandidaten, El Ouali en Van Lammeren met elkaar te vergeljken, dat overwogen was een muntje op te gooien. Uiteindelijk koos de jury toch voor Van Lammeren, omdat deze op één onderdeel beter was: het strategisch manouvreren in de raad.   ​

Concluderend: bij de publieksstemming was er een duidelijke winnaar, bij de vakjury was het verschil zo miniem dat overwogen werd een muntje op te gooien. Wanneer beide oordelen 50-50 meetellen, zou je mogen verwachten dat El Ouali tot winnaar was uitgeroepen, maar dat gebeurde dus niet.

Vol verwachting keek ik daarom uit naar het juryrapport in de hoop daarin te lezen waarom het oordeel van de jury zwaarder woog dan de publieksstemming. Wat betekende die 50-50? Bij welk percentage van de stemmen had El Ouali wel gewonnen? Ook hoopte ik te lezen op grond waarvan de jury concludeeerde dat Van Lammeren beter is in 'strategisch manouvreren in de raad'. Ik was nieuwsgierig hoe de jury dit onderdeel geoperationaliseerd had en op welke manier de juryleden strategisch manouvreren in de Amsterdamse en de veel meer gepolariseerde Rotterdamse raad hadden vergeleken. Ik vroeg op twitter daarom om het rapport dat aanvankeljk niet online stond. 

Gisteren verscheen het juryrapport alsnog, maar een antwoord op mijn vragen vond ik daarin niet. Over strategisch manouvreren wordt in het geheel niet gesproken. Ook komt de uitslag van de publieksstemming niet terug in het rapport, laat staan hoe de uitslag van deze stemming was afgewogen met het oordeel van de jury. Het rapport bevat wel een beschrijving van de kwaliteiten van de vier finalisten, en geeft een andere, maar niet echt concretere reden waarom de jury koos voor Van Lammeren boven de anderen. 

Over El Ouali schrijft de jury onder andere:  

In de raad kreeg hij steun voor honderden voorstellen, in de gepolariseerde en complexe politieke samenstelling in de Maasstad is dat geen kleine prestatie. 

En waarom Van Lammeren het beste raadslid is wordt als volgt gefomuleerd:

Zijn vermogen om met ogenschijnlijk kleine beleidsvoorstellen grote politiek te bedrijven én overwinningen te behalen voor zijn eigen politieke agenda, is een zeldzame politieke vaardigheid. Dat het in dit geval Johnas meermaals is gelukt om deze in te zetten, maakt hem niet alleen een geslaagd politicus, maar ook het Beste raadslid van Nederland. 

Ik weet niet of El Ouali een beter raadslid is dan Van Lammeren en ik gun de laatste de prijs van harte, maar waarom El Ouali niet tot beste raadslid is gekozen, blijft duister, net als het nut van de ruim 84.000 uitgebrachte stemmen. 

Het is overigens niet de eerste keer dat dit gebeurt: vier jaar geleden werd Ron Meyer (SP, Heerlen) gekozen tot beste raadslid van Nederland, terwijl Anne Kuik  (CDA, Groningen) de meeste onlinestemmen had gekregen. En in datzelfde jaar werd in Rotterdam Hugo de Jonge tot beste politicus 2014 van de maasstad gekozen. Dat was opmerkelijk omdat meer dan tweederde van het publiek had gekozen voor ....Nourdin el Ouali.  

Het online stemmen was in Rotterdam in 2014 een eenmalig experiment. Daarna koos een jury weer jaarlijks de beste politicus, te beginnen met Nourdin El Ouali, de winnaar van 2015.

Het zou mij niks verbazen wanneer over vier jaar bij de verkiezing van het beste raadslid van Nederland ook wordt afgezien van een publieksstemming. 

Zie ook:

Producent en regisseur Abdelkarim el Fassi was aanwezig bij de prijsuitreiking en deed op facebook verslag. 

Waardeert u ons werk? U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)

Meer over beste raadslid, factcheck, johnas van lammeren, nourdin el ouali.

Reacties