'Voor ongesluierde vrouwen is de emancipatiestrijd nog lang niet voltooid'
In opinie door Ellen van de Bovenkamp op 30-08-2012 | 21:16
Naar aanleiding van de film Femme de la Rue van de Belgische Sofie Peeters ontstond er in België en Nederland een discussie over seksistisch gedrag van vooral allochtonen op straat. Sarah Sluimer, programmamaakster bij De Balie beschreef haar eigen ervaringen en stelde: "Veel vrouwen worden in hun eigen wijk belaagd door hijgerige mannen. Het erge is dat we dit al bijna normaal zijn gaan vinden."
Noortje Thijssen vindt niet dat er wetgeving hoeft te komen om sissen naar vrouwen op straat te verbieden. "Wij hebben toch helemaal geen symbolische wetgeving nodig?" schrijft zij. Thijssen maakt zich eerder zorgen over de emancipatie van de gesluierde vrouw.
Journaliste Ellen van de Bovenkamp ergerde zich op haar beurt weer aan het stuk van Thijssen. Waarom vertelt ze hieronder.
Waar Noortje Thijssen aan Sarah Sluimer zegt, dat ze het niet heeft begrepen, wil ik op mijn beurt graag tegen Thijssen zeggen dat ze het niet heeft begrepen. Sluimer pleit voor een wet tegen seksuele intimidatie op straat. Thijssen, medewerkster van het wetenschappelijke bureau van GroenLinks, zegt dat er voldoende wetgeving is tegen seksuele intimidatie, en roept in plaats daarvan op tot de bevrijding van moslimvrouwen (dat woord durft ze trouwens niet te gebruiken, lijkt het, ze heeft het over gesluierde migrantenvrouwen).
Beste mevrouw Thijssen: in Nederland zijn voldoende instanties waar (migranten)vrouwen terecht kunnen als zij een verstikkend huwelijk willen ontvluchten. Vrouwen kunnen hun toevlucht nemen tot verschillende hulpkanalen: maatschappelijk werk in het buurthuis , politiebureau, blijf-van-mijn-lijfhuis, telefonische hulplijnen, huisarts, vrouwenorganisaties. Daarnaast zijn er allerlei maatschappelijke initiatieven voor (migranten)vrouwen die zich verder willen ontwikkelen.
Er wordt nu al jarenlang geroepen dat moslimvrouwen zich moeten bevrijden. Zouden de vrouwen die zich wilden bevrijden, ondertussen niet al übergeëmancipeerd zijn? En de andere vrouwen misschien niet zo’n behoefte hebben om ‘gered’ te worden? Beschamend dat GroenLinks nog steeds niet van deze betuttelende reflex af is. Maar nu gaat het zelfs van kwaad tot erger.
Allereerst de gezellige introductie waarin Thijssen stelt dat Sluimer, gezien haar Hollands aandoende voor- en achternaam, waarschijnlijk ook 100 procent Nederlands is en dus op haar lijkt. Goh, dus iemand die 100 procent Nederlands is, lijkt op haar! Heeft ze het nu serieus over genen? Dat is pas een geëmancipeerde houding zeg! Laat ik nou denken dat wij (vooruit, ik doe heel even, maar dan ook héél eventjes, mee met Thijssens groepsdenken; mijn moeder was ook jong in de jaren ’60) van de generatie zijn die het niet uitmaakt hoe iemand met z’n voor- en achternaam heet. 100% Nederlands: ik krijg kippenvel als ik het opschrijf. En ik zie schedelmetende mannetjes voor me... veel en veel enger dan sissende mannetjes!
Thijssen gaat ondertussen gewoon verder en beweert met droge ogen: ‘Voor ongesluierde vrouwen is de emancipatiestrijd grotendeels voltooid.’ En slaagt er daarmee in twee misvattingen in een zin te vangen. Laat ik beginnen met de eerste: voor ongesluierde vrouwen is de emancipatiestrijd nog lang niet voltooid. ‘Nog steeds scoort Nederland slecht in Europa als het gaat om de emancipatie van vrouwen. De meeste vrouwen in Nederland werken onvoldoende om economisch zelfstandig te zijn.’ Een citaat van de website van GroenLinks.
Het voert te ver om hier uitgebreid in te gaan op het beeld van de vrouw als een mager, jong sekspoesje dat wij ons door de pornoindustrie, de reclameindustrie en de cosmeticaindustrie laten opdringen, maar er is over te discussiëren in hoeverre dat beeld strookt met een voltooide vrouwenemancipatie.
De tweede misvatting is natuurlijk de gelijkschakeling van ongesluierd met niet geëmancipeerd. Hoe kan een medewerkster van een wetenschappelijk bureau van een partij die de PVV verkettert in deze barre tijden van aanhoudende islambashung deze uitspraak doen? Het is van zo’n stuitende domheid dat ik er stil van ben.
De discussie die Sofie Peeters met haar documentaire Femmes de la rue heeft aangezwengeld, is interessant, maar nu zijn we van sissende mannetjes belandt bij een vrouw die xenofobie in een verlicht jasje te verkopen. Van de drup in de regen.
Ellen van de Bovenkamp is journalist en woonachtig in Marokko. Ze schrijft ondere andere voor Trouw, De Groene en de NOS. Ook heeft ze een eigen blog.
Eerder verschenen op dit blog:
Veroordeeld tot een sissende man thuis (Noortje Thijssen)
Waarom worden wij niet allemaal erg kwaad? (Sarah Sluimer)
Alledaags seksisme 1 en alledaags seksisme 2 (Bart Voorzanger)
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Bezoekt u dit blog geregeld? Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over ellen van de bovenkamp, emancipatie, seksisme, seksueel geweld, seksuele intimidatie, vrouwenemancipatie.