Turkse internaten: Kamer wil geen afspraken maar wetgeving
In opinie door Roemer van Oordt op 21-03-2013 | 23:23
Tekst: Roemer van Oordt
Tijdens het debat in de Tweede Kamer over Turkse internaten heeft minister Asscher aangegeven in te zetten op een parallel traject, waarbij hij op korte termijn afspraken gaat maken over de kwaliteit van het pedagogisch klimaat en tegelijkertijd een wettelijk kader wil voorbereiden. Of wetgeving uiteindelijk nodig is, wordt later bekeken. Een Kamermeerderheid stuurt daar wel op aan.
Het debat bracht weinig nieuws. Los van de PVV, die voor het sluiten van alle ‘moskee-internaten’ is, spraken de partijen hun waardering uit voor de ferme aanpak van de minister. Wel zullen er - onder aanvoering van Sadet Karabulut van de SP - moties worden ingediend om er zeker van te zijn dat het niet bij vrijwillige afspraken blijft. Ook werd er flink doorgevraagd over zaken als financiering en dubbele kinderbijslag. Over de mogelijke consequenties van wetgeving - bijvoorbeeld het op gelijke voet als andere internaten faciliteren en financieren - werd geen woord gewisseld.
PvdA-woordvoerder Keklik Yücel pleitte voor een ontmoedigingsbeleid richting Turks-Nederlandse ouders om gebruik te maken van deze educatiecentra. Reguliere huiswerkbegeleiding moet in haar optiek voorzien in die vraag. Niet dus. Bekend is dat er al decennialang een gebrek aan bestaat, opgevuld door de meest uiteenlopende particuliere initiatieven, waaronder die van (Turkse) moslims.
Wat blijft opvallen is dat er vóór aangekondigd onderzoek en dus op basis van weinig tastbare informatie door een Kamermeerderheid al wordt aangestuurd op wetgeving. Want op vragen over financiering, (andere vormen van) inmenging vanuit Turkije, plaats en hoeveelheid van de internaten, en de stand van zaken rondom het pedagogisch klimaat kon de minister vandaag nog geen aanvullende antwoorden geven. Die komen begin mei.
Daar komt bij dat de meest concrete aanleiding voor alle heisa van tafel is. Bestuurders van de negen gemeenten die één of meerdere van de tot nu toe door Asscher in kaart gebrachte Turkse internaten huisvesten, hebben immers allemaal aangegeven dat de (brand)veiligheid en de vergunningen op orde zijn en dat ze over voldoende instrumenten beschikken om de fysieke veiligheid van de kinderen te garanderen.
Het parallelle traject wat Asscher nu wil bewandelen loopt gelijk op met het onderzoek naar parallelle samenlevingen waar vooral de commissieleden Karabulut en Yücel op aanstuurden. Nu over zaken als (brand)veiligheid of vergunningen niet veel discussie meer is en over de kwaliteit van het pedagogisch klimaat geen eenduidig beeld bestaat, richten de peilen van hen zich op het vermeende segregerende karakter van de initiatieven.
Los van de meerwaarde zou het goed zijn als zo’n onderzoek ook oog heeft voor de resultaten van het werk van de Turkse educatiecentra op de harde indicatoren van integratie, zoals succesvolle deelname in het onderwijs en op de arbeidsmarkt. Om de stigmatiserende werking tegen te gaan is het bovendien belangrijk dat zo’n studie niet beperkt blijft tot instituties van (Turkse) moslims, maar zich eveneens richt op talloze andere (deel)gemeenschappen die op sociaal-cultureel terrein vooral binnen de eigen structuren participeren.
Roemer van Oordt is redacteur van Republiek Allochtonië
Meer over Turkse internaten: hier
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Republiek Allochtonië (voorheen Allochtonenweblog) bestaat 7 jaar. Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over arbeidsmarkt, asscher, integratie, internaten, karabulut, moskee-internaten, moslims, onderwijs, roemer van oordt, segregatie, turkse internaten, yükcel.
Reacties
De studiehuizen ontvangen niets van de overheid, ze worden bekostigt
door zijn leden en daarom hoeven ze niet de handhaving van de wetgeving
voor internaten te gebruiken. Je kan niet ergens inspraak in hebben zonder
er iets voor te doen, je mag niet stemmen in een land als je geen staatsburgerschap
hebt van dat land. Betekent dit dat de Tweede Kamer niets te zeggen heeft? Natuurlijk wel,
mits het gaat lijden tot een verhoging in kwaliteit en niet dat de studiehuizen
door bureaucratisch rompslomp en regeltjes hun werk niet meer kunnen uitvoeren.
Deze studiehuizen zijn er langer dan vandaag en zullen ook
blijven bestaan zolang er behoefte voor is en zolang de mensen zien dat het
een positief effect heeft op de integratie. Ja, je hoort me goed! Gratis en voor niets nogwel!
Jij krijgt er een goed geïntegreerd persoon voor terug zonder er voor te hoeven betalen.
Gratis, hey welke Nederlander wil dat niet! Doe mij d’r nog maar een!
Weetje wat voor deze ene keer geld de regel voor jouw niet en hoef je niet te betalen,
ik betaal wel zodat jij een goed geschoolde, goed geïntegreerde,
werkende en dus een duitje in de staatskas doende medeburger hebt.
Vooroordeel, want zonder dat er enige (objectieve) informatie op tafel lag is men al gaan roepen dat dit zorgelijk is. Zonder enige bewijsmateriaal is men de internaten gaan veroordelen. Dat is een slechte zaak, want hiermee wordt een nogal belangrijk doelgroep en initiatief in kwaad daglicht gezet.
Discriminatie, want er wordt nu bewust gefocust op Turkse internaten, terwijl er wel zat internaten zijn, ook van andere (religieuze) gemeenschappen, zoals bijvoorbeeld de joodse gemeenschap, die een vergelijkbaar initiatief ontplooien, maar niet onder toezicht van de overheid staan. Zij worden in geen enkel artikel, discussie of rapport genoemd. Hier is sprake van discriminatie en worden de moslims en vooral de Turkse moslims in een hoek gedrukt. Karabulut en Keklik hebben een uitgesproken mening over deze kwestie, maar worden in alle gevallen betrokken en proberen het op te nemen tegen een grote Turkse gemeenschap die vanwege het grote en zeer waardeerbare inzet er niet eens de tijd voor heeft om zich met deze eenzijdige en vooral niet objectieve discussie te mengen. Dat de tweede kamer hier een luisterend oor aan geeft en optrekt met informatie uit de bekende hoek, geeft aan hoe hoog het politieke gehalte in Nederland is.
Geheime agenda, want iedereen die negatief spreekt over deze kwestie, is óf niet bekend met het initiatief, óf wil koste wat het kost dit soort initiatieven niet hebben, al hebben ze een meerwaarde voor de samenleving! Dar is een ongezonde ontwikkeling. Ik had weinig gehoord tot nu toe over het bestaan van dit soort initiatieven, maar toen de ophef hierover begon ben ik me gaan verdiepen in de kwestie. Ik merk dat de internaten in kwestie zeer positief werk leveren en daarbij de (financiele) kracht uit hun achterban halen. Ze hebben een open houding en roepen jaarlijks een aantal keer de buurtbewoners en hun achterban op voor ontmoeting. Ze zetten zich samen met jongeren in voor een veiliger en schonere wijk. De jongeren worden begeleid tot het behalen van hun diploma's. Zij worden gemotiveerd om werk te zoeken ipv rond te hangen en ze leren respectvol om te gaan met anderen.
De mensen die deze zaak met een vooraf vastgestelde intentie benaderen willen koste wat het kost dit initiatief stoppen of ontmoedigen.
Dat men zonder enige kennis over het onderwerp discussies aangaat en dat media opzoek is naar sensatie blijkt ook uit de vele programma's waar gerept wordt over internaten zonder dat de presentator de kennis in huis heeft dat de jongeren bijvoorbeeld naar een normale middelbare school gaat.
Ik begrijp de politici niet die dit soort initiatieven de rug toekeert. Is er eindelijk een minderheidsgroep die zich zonder te focussen op financiele ondersteuning vanuit de overheid, richt op het begeleiden en helpen ontwikkelen van vrijwel de belangrijkste leeftijdsgroep van de samenleving, namelijk de jongeren, dan doen ze het toch weer fout.
Hebben zij het verkeerd aangepakt? Moesten de internaten eerst het probleem van taalachterstand, hoge risico tot schooluitval, rondhangen etc. aankaarten en de overheid om geld vragen? Subsidie zoeken? Het is toch prima dat de gemeenschap dit draagt en daar verder niets voor vraagt? De overheid hoeft zich niet met alles te bemoeien. Eerst werd brandveiligheid genoemd en nu gaat het over parallelle samenlevingen. de internaten werken graag mee zie ik, ze kunnen en hebben daar juridisch ook het recht op, zich verzetten tegen elke vorm van bemoeienis vanuit de overheid, maar tonen zich bereid om samen te praten over deze kwestie. Ik hoop dat de werkelijke haatzaaiers, Karabulut en Keklik zich eindelijk eens gaan bezig houden met zaken die daadwerkelijk integratie belemmerend zijn.