Tuig is tuig
In opinie door Dilan Yesilgöz op 19-03-2012 | 08:26
Tekst: Dilan Yesilgöz
Een crimineel is een crimineel. En straattuig is straattuig. Dus Nederland: deal with it: ook de crimineel Ahmed is van ons. Geef hem geen legitimatie voor zijn daden. Spreek ook hem aan als een burger die verantwoordelijk is voor deze samenleving, en reken hem vervolgens daar op af. Dat schrijft Dilan Yesilgöz.
Burgemeester Hoes heeft een groot probleem met drugsrunners in zijn stad. Hij heeft onderzoek laten doen naar de herkomst van deze criminelen en is tot de conclusie gekomen dat het veelal Marokkaanse Nederlanders uit Rotterdam, Gouda en andere grote steden zijn. Het zijn draaideurcriminelen die opgepakt worden omdat ze dealen en vanwege ons rechtsysteem de volgende dag weer buiten staan. De burgemeester heeft er ongeveer 500 in zijn stad. ' als je er 100 aapakt, staan er weer 100 voor de deur'. Een hardnekkig probleem waar deze burgemeester wat mee moet. En met onze huidige wetgeving is het nogal lastig om deze gasten keihard aan te pakken. De volgende dag staan ze immers weer lachend buiten. Om toch enige actie te kunnen ondernemen heeft de burgemeester het voornemen om het eergevoel van deze Marokkaanse drugsrunners aan te spreken. Dit wil hij doen door met de families in Marokko in contact te komen, ze te vertellen wat voor puinhoop hun neefje hier in Nederland ervan maakt. Echter, naar mijn mening is dit ook een heilloze aanpak.
Al in de jaren negentig brachten criminologen cultuur en afkomst in verband met criminaliteitscijfers van bepaalde bevolkingsgroepen. Daar waar zij destijds door politiek correct Nederland werden uitgemaakt voor racisten, is het nu van links tot rechts gangbaar om zowel de problemen als de oplossingen vanuit culturele achtergronden te verklaren en te formuleren.
De cijfers maken dit dan ook zeer verleidelijk, dat is waar.
Volgens het SCP zijn niet- westerse migranten in 2012 onverminderd fors oververtegenwoordigd in de verdachtencijfers. Van alle autochtone Nederlanders was in 2009 1% verdacht, tegen 3,8% vande niet-westerse migranten. De rangorde van de vier grote migrantengroepen is de afgelopen tien jaar gelijk gebleven. De Antilliaanse Nederlanders zijn het vaakst verdacht (6,0%), gevolgd door de Marokkaanse (5,3%), Surinaamse (4,1%) en Turkse Nederlanders (3,1%).
Twee op de drie Marokkaanse mannen zijn in hun jeugd verdacht geweest van criminaliteit. Van alle jongens van Marokkaanse herkomst is 65% tussen zijn twaalfde en drieentwintigst jaar wel eens aangehouden; van alle Antilliaans-Nederlandse jongens 55%. Onder de jongens uit andere niet-westerse groepen lopen de aantallen tegen de 50%. Van de autochtone jongens is ook 25% ooit verdacht van criminaliteit. ( Bron: SCP 2012)
Om deze schrikbarende cijfers aan te pakken, komen politici, beleidsmakers en opinieleiders steeds met nieuwe methoden. Van poltieagenten op snuffelstage in het Rifgebergte tot taakstraffen in de moskee. Alles beredeneert vanuit het idee dat blijkbaar de Nederlandse methoden niet aanslaan en er veel meer vanuit de leefwereld van deze jongeren gedacht moet worden.
Zo concludeert de criminoloog Hans Werdmolder dat de straffen en gevangenissen zoals we ze in Nederland kennen, geen impact hebben op de harde kern Marokkaanse criminelen en dat je deze daarom bijvoorbeeld voor een paar maanden moet terugsturen naar Marokko. 'Daar zullen deze jongens worden er geconfronteerd met hun eigen samenleving en realiseren zich welke kansen ze in Nederland hebben. Iedereen daar wil naar Nederland' (DeStem.nl, 19 januari 2012)
Werdmolder vergeet hierbij dat de 'eigen samenleving ' van de crimineel Ahmed die in Amsterdam West geboren is, zich toch echt in Amsterdam West bevindt. En dat de crimineel Ahmed met zijn Amsterdamse accent en Nederlandse paspoort net zo Hollands is als de crimineel Piet en net als Piet niet dankbaar hoeft te zijn dat hij in Nederland mag zijn. (En bovendien, waar moet je Piet dan in hemelsnaam naar terugsturen? )
Marokkaanse straatcoaches, Marokkaanse jongerenwerkers, Marokkaanse politieagenten: alles wordt ingezet om deze jongeren vanuit de eigen cultuur aan te spreken. En het blijft niet bij goedbedoelde uitingen van cultuurrelativisme. We hebben natuurlijk ook nog te maken met andere vormen van onmacht en wanhoop. Van politici die passioneel roepen dat het allemaal kutmarokkaantjes zijn, tot de oproep om criminele allochtonen te denaturaliseren.
Een rode draad door alle geluiden is in elk geval aan de gemiddelde criminele Marokkaan: jij bent geen onderdeel van deze samenleving en zal je ook nooit worden. Waarom zou deze Marokkaan zich hierdoor aangesproken moeten voelen, vraag ik mij dan af...
Ligt de analyse van het probleem, en daarmee ook de oplossing, in een analyse van de sociale structuren in het land van herkomst? Nee, ik denk dat het tijd wordt dat we veel meer als land gaan erkennen dat het toch echt ons eigen probleem is en dat het niet over een schutting gegooid kan worden.
We hebben het hier immers tegenwoordig voornamelijk over de derde en vierde generatie 'allochtonen'. Wanneer accepteert Nederland daarmee haar eigen probleemeigenaarschap? En dus ook de verantwoordelijkheid om deze criminelen te behandelen als het tuig dat het is ipv een legitimering voor hen te verzinnen? Want dat is uiteindelijk wat het is.
'In Marokko hebben ze andere normen en waarden'
'Ze leven hier tussen 2 culturen'
'Ouders kunnen niet goed Nederlands verstaan'
'Ze worden gediscrimneerd'
'Rotmarokkaan'
'Het is de schuld van de Islam'
En ga zo maar door.
Uit onderzoek van de laatste jaren blijkt bijvoorbeeld volgens de criminiloog Frank Bovenkerk dat er te veel wordt gefocussed op traditionele cultuur en afkomst, terwijl er veel meer oog zou moeten zijn voor het feit dat deze jongeren een eigen cultuur op straat ontwikkelen. Criminoloog Jan Dirk de Jong promoveerde in 2007 op een onderzoek naar ‘opvallend delinquent groepsgedrag onder “Marokkaanse” jongens’. Ook volgens De Jong is niet de cultuur de dominante factor bij het ontstaan van delinquent gedrag van ‘Marokkaanse’ straatjongens, maar een stelsel van groepsprocessen die horen bij hun straatcultuur. Veel van wat inmiddels ‘typisch Marokkaans’ is gaan heten, vond De Jong ook bij straatculturen elders in de wereld. Het tekortschieten van de ouders, halsstarrige ontkenning: in de Verenigde Staten zag hij het bij ontspoorde Koreaanse jeugdgroepen en collega-onderzoekers meldden het bij Pakistaanse straatjongens in Oslo en als onderdeel van de straatcultuur van Chileense migrantenkinderen in Barcelona.
Een crimineel is een crimineel. En straattuig is straattuig. Dus Nederland: deal with it: ook de crimineel Ahmed is van ons. Geef hem geen legitimatie voor zijn daden. Spreek ook hem aan als een burger die verantwoordelijk is voor deze samenleving, en reken hem vervolgens daar op af.
De aanpak zou moeten bestaan uit een persoonsgerichte, integrale benadering. Dat houdt een stevige combinatie in van straf en zorg, waarbij continuiteit en lik-op-stuk de sleutelwoorden zijn. Amsterdam is een jaar geleden mer deze aanpak begonnen (de Top600 Aanpak).
Lachend na 1 nachtje de bajes uitlopen, moet in Nederland, voor deze doelgroep, onmogelijk gemaakt worden. Wij moeten ons rechtsysteem op orde krijgen. Tot dan hebben we de oud-oom in Marokko niet nodig.
Dilan Yesilgöz is redactrice van Republiek Allochtonië. Meer van Dilan hier
Zie ook het dossier allochtonen en criminaliteit en categorie criminaliteit en overlast
Meer over amsterdam, criminaliteit, dilan yesilgöz, hangjongeren, overlast, straattuig, top 600.
Reacties
Flip van Dyke - 21/03/2012 08:47
Door deze wel vaker gehanteerde methode krijg je het merkwaardig effect dat is dat het percentage 3,8 vanzelf zal dalen omdat de gemiddelde leeftijd van de NWA stijgt.
Niettemin blijft het percentage niet-westers hoog. Ook als je corrigeert voor overige factoren als opleiding ouders, uitkeringssituatie etc.
Wat niet is meegenomen is eventuele discriminatie door justitie. We hebben recent gezien dat politierechters mensen met een buitenlands uiterlijk veel vaker een onvoorwaardelijke gevangenisstraf opleggen. Pakt de politie niet veel vaker allochtonen op? Er is zelfs overheidsbeleid waarbij sommige groepen allochtonen extra in de gaten worden gehouden. Logisch dat je die dan ook meer vangt.
Toch zal dat denk ik ook niet alles verklaren: de criminaliteit blijft hoger dan dat van autochtonen.
Doordat er alleen maar aandacht is voor criminaliteit van allochtonen blijven autochtonen geheel buiten schot. Ten onrechte want 25% van de jongens zijn tussen de 12 en 22 jaar tenminste 1x als verdachte aangemerkt. Het rapport van het SCP was dan ook fantastisch geframed doordat het een week voor verschijnen uitlekte bij de NOS met alleen de criminaliteit van Marokkanen. Vervolgens had niemand het meer over het volledige rapport.
Als je kijkt naar de ontwikkeling van de criminaliteit onder jongeren dan zie je dat die heel scherp afneemt zodra ze de 20 jaar zijn gepasseerd. Het domste daarom is dan ook gehoor aan de roep om meer en langere straffen. Dan hou je ze in het criminele circuit.
Het is natuurlijk waar dat we ons rechtssysteem niet goed op orde hebben. Honderd jaar geleden waren we veel minder gemakkelijk voor straattuig dan nu. Het (linkse) idee dat de wetsovertreder een slachtoffer van de maatschappij is bestaat nog steeds.
Of de gemiddelde allochtoon zich een "echte Nederlander" zal voelen, wat dat ook betekenen moge, en of omgekeerd de allochtoon echt helemaal als "eigen" geaccepteerd zal worden is twijfelachtig. Ik geloof niet zo in de samenhang van multi-culturele of multi-etnische samenlevingen. Dat is niet de schuld van een specifieke groep, maar meer de menselijke natuur. We zullen misschien moeten accepteren dat we het nooit zo stabiel krijgen als in een homogene samenleving.
