Syrische kinderen, gemangeld tussen oorlog en regels
In opinie door Maurosvrienden op 01-06-2017 | 10:06
Door: Maurosvrienden
Bij Maurosvrienden komen de laatste tijd meldingen en vragen binnen over Syrische gezinnen die met uitzetting bedreigd worden. Het is niet ons kennisgebied, dat is het Kinderpardon, maar we hebben wel geluisterd en meegekeken. Inmiddels weten we: met de rechten van Kinderpardonners is politiek een loopje genomen, de rechten van Syrische kinderen zijn helemaal nergens.
De Syrische gezinnen waar wij van horen zijn moe, ze gaan van azc naar azc en weten niet wanneer ze nu eindelijk kunnen uitrusten. Een Syrisch gezin, dat het afgelopen jaar in iets van 6 azc’s heeft gewoond, heeft daarom zelf besloten om komende vrijdag terug te gaan naar Griekenland. Hun advocate en Maurosvrienden hebben geprobeerd hen hiervan te weerhouden, vooral omdat het jongste kind pas een half jaar oud is. Er is nog een dochter van tien jaar en een zoontje van drie. De vader van het gezin is er van overtuigd dat hij in Nederland geen verblijfsvergunning zal krijgen. Volgens hun advocate kon hij daar gelijk in hebben, ze hebben immers al status in Griekenland en dus daar recht op voorzieningen en niet in Nederland. Ook zijn ouders, opa en oma van de kinderen, die in de buurt van Eindhoven al een eigen huis hebben zullen binnenkort teruggaan naar Griekenland.
De situatie van het jonge gezin roept grote zorg op. Van vader is bekend dat hij nogal moeilijk kan doen en nergens meer geduld voor heeft, moeder ziet er zorgwekkend moe uit en lijkt te lijden aan een dwangstoornis. Zij gaat over de rooie bij het zien van elk beetje vuil aan de kleren van de kleuter waardoor deze bijvoorbeeld niet in de zandbak mag spelen. Kortom: wie dit gezin van nabij meemaakt ziet dat het om hele lieve mensen gaat die goed voor de kinderen willen zorgen maar aan het eind zijn van hun latijn. Ze hebben dringend psychische zorg nodig en vooral rust. Dat voelen ze zelf ook zo. Waardoor ze nu in uiterste nood lijken te grijpen naar een laatste strohalm: liever dan nog langer in onzekerheid te moeten leven kiezen ze ervoor om – hopelijk - langere tijd “ergens” in Griekenland te kunnen verblijven zonder angst voor verdere uitzetting.
Met de dramatische beelden, afgelopen winter, van de opvangkampen in Griekenland voor ogen rijst de vraag waar deze vluchtelingen uit Aleppo terecht gaan komen? Bij navraag door Maurosvrienden over welke daadwerkelijke opvang dit gezin zal gaan krijgen - want ja, waar gaan wij met baby naar toe?? - blijkt algauw dat de toezeggingen op papier heel mooi zijn, maar de werkelijkheid voor Syriërs met status niet veel beter is dan die van de vluchtelingen en asielzoekers die nog in afwachting zijn van een status. Men komt inderdaad terecht in de overvolle opvangkampen en mogelijk zelfs op straat. Een rechter in Duitsland heeft daarom vorige week besloten dat een Syrische man – met status – niet teruggestuurd zal worden naar Griekenland. De Griekse minister van buitenlandse zaken Kotzias roept al een tijdje dat Griekenland geen vluchtelingen uit Noord Europa kan terugnemen.
Ondertussen komt ook de afspraak om vluchtelingen vanuit Griekenland te hervestigen in de overige landen van Europa nog steeds niet op gang. Met andere woorden: in Nederland zijn de plekken voor hervestiging van Syrische vluchtelingen nog niet vol.
Wat onmiddellijk de vraag oproept waarom we dan kwetsbare gezinnen niet zolang een plek geven via hervestiging?
Ondertussen kan het beleid voor de Syrische vluchtelingen aangepast worden aan de werkelijkheid in plaats van andersom, dat de vluchtelingen binnen falend Europees beleid zelf maar een plek moeten zien te vinden, want daar komt het op neer. Het is niet te verdedigen - en het zou ook niet meer verdedigd mogen worden -, dat we mensen die uit Aleppo gevlucht zijn, die vervolgens uit Griekenland weggetrokken zijn naar Nederland vanwege het gebrek aan goede opvang, terugsturen naar diezelfde chaos waar ze vandaan kwamen. Mensen kunnen van papieren voorzieningen niet leven.
Het is kort dag voor het ontmoedigde gezin dat teruggaat. Wat er met hen en vooral met de kleine kinderen gaat gebeuren is heel verontrustend. Syrische kinderen, als van dit gezin, worden van land naar land – acz naar azc - getrokken en hun behoefte aan een dak boven het hoofd, voeding en rust wordt in het opvang beleid nergens voorop gesteld. Integendeel, ze worden gemangeld tussen oorlog en regels.
Maurosvrienden roept staatssecretaris Dijkhoff op om alle uitzettingen van Syriërs met status te stoppen en hen en vooral de kinderen een veilige opvang te bieden in Nederland. Te beginnen met de drie kinderen van dit gezin, het kan nog.
Maurosvrienden. Dit stuk verscheen ook op het blog van Maurosvrienden
Links:
23-05-2017 Uitspraak Duitse rechter 23-05-2017:
http://www.ekathimerini.com/218638/article/ekathimerini/news/in-germany-syrian-man-wins-case-against-deportation-to-greece
Herplaatsen kan nog tot september 2017:
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/asielbeleid/inhoud/herplaatsing-asielzoekers
23-03-2017 Minister van buitenlandse zaken Kotzias: we kunnen geen vluchtelingen meer terugnemen van Noord Europa:
http://greece.greekreporter.com/2017/03/23/fm-kotzias-greece-cannot-take-back-refugees-from-northern-europe/
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!
Meer over asielzoekers, immigratie, kinderen, mauros vrienden, maurosvrienden, vluchtelingen.
