Racisme ontkennen. Hoe doe je dat?

In opinie door Hanneke Felten op 08-07-2014 | 08:47

Tekst: Hanneke Felten

“Die voetbalteams uit Afrika zijn fysiek wel sterk, maar ze doen allemaal maar wat. Ze hebben natuurlijk geen strategie.” Dat zijn ongeveer de woorden van een voetbalcommentator deze week. Vervang je de woorden ‘voetbalteams uit Afrika’ door ‘negers’ en de opmerking had tot commotie geleid van het kaliber ‘Gordon-en-de-Chinees’ of ‘Zwarte Piet’. Maar nu bleef het stil.

Een paar dagen later stelt de Commissie van de Mensenrechten dat racisme in Nederland wordt ontkend. Het is volop aanwezig, maar we verbloemen het. Kun je racisme echt ontkennen en hoe pak je dat dan aan? Ik zet de verschillende manieren voor je op een rijtje.

Vermijd ‘rassen’-taal
De eerste strategie is die van de eerder genoemde voetbalcommentator. Vermijd termen als ras of huidskleur op vakkundige wijze. Verzin een ander woord voor termen die gaan over ‘kleur’ (geen ‘zwart’!) of ‘ras’. Heb het in plaats daarvan over ‘cultuur’, ‘moslims’, ‘afrikanen’ of gewoon ‘allochtonen’. Maar ondertussen zeg je precies dezelfde dingen die al honderd jaar geleden over ‘negers’, ‘Arabieren’ of ‘buitenlanders’ werden gezegd. Racisme in een modern jasje.

Geef het slachtoffer de schuld
Mocht je luisteraar zich pijnlijk bewust worden van de nare boodschap, dan heb je gelukkig nog een goede uitvlucht. Een eeuwenoude manier om discriminatie te ontkennen genaamd ‘blaming the victim’ werkt nog steeds goed. Word je als jongeman van Marokkaanse afkomst niet uitgenodigd op sollicitatiegesprekken? Dan ligt dat vast aan je eigen houding. Deze strategie is ook toepasbaar op andere groepen: krijgen vrouwen minder salaris voor hetzelfde werk? Ze werken vast minder hard. Worden homo’s de wijk uit gepest? Het waren vast vervelende buren. Alles is hun eigen schuld.

Maak er een grapje van
Als je daar niet mee wegkomt, dan kun je nog altijd zeggen dat het een grapje was. Neem bijvoorbeeld een groep ‘witte’ vrienden die samen naar het WK kijkt. Een van hen maakt een voetbalspeler met een donkere huidskleur uit voor ‘aap’. Of maakt gekscherend ‘oerwoudgeluiden’. Dan lacht iedereen. Als iemand er dan wat van zegt, is dat een ‘zeurpiet’. “Doe niet zo flauw. Je kan toch wel tegen een grapje?”

Gooi het op een slechte ervaring
Maar wat doe je dan als je leest over een bedrijf dat aangeeft geen ‘negers’ aan te nemen? Een flinke uitdaging om te ontkennen dat dit racisme is en het onder het tapijt te vegen. Maar ook dan is er een uitweg! Je kunt zeggen dat het heel logisch is dat dit bedrijf dit doet, want ze hebben vast slechte ervaringen met ‘die mensen’. En dan zou het bedrijf toch stom zijn als ze nog een keer zo’n iemand aannemen? Een oplettend lezer valt vast op dat in dit geval de persoon niet als individu wordt beoordeeld, maar op basis van vooroordelen over de etnische groep. En dit noemen we toch echt racisme.

Volgende rode kaart?
Racisme vinden veel mensen iets van vroeger. Iets van Hitler of slavenhouders. Iets wat voorkomt in Amerika of Zuid-Afrika. Zolang er geen bordje in de bus hangt dat mensen met een donkere huidskleur achterin moeten stappen, zal het toch wel meevallen? De vraag is hoe wij uit deze ontkenning komen. Het zou een teken van lef zijn als we niet wachten op de volgende rode kaart van de Commissie van de Mensenrechten of zelfs de VN. De zaak is namelijk al lang helder. Laten we zelf de bal op de stip leggen en scoren met een stevige antidiscriminatie aanpak. Hier ligt een schone taak voor gemeenten, lokale organisaties en burgers zélf. De stad of dorp die het beste scoort verdient de beker. En ondertussen winnen we allemaal. Want bij racisme is iedereen uiteindelijk de verliezer.

Hanneke Felten is projectleider participatie bij Movisie. Zij schreef dit stuk samen met Maurits Boote van Movisie. Dit stuk verscheen eerder op joop.nl en is in overleg met de auteur ook op Republiek Allochtonië geplaatst. 

Meer over racisme op dit blog hier

Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.  Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.

 

 


Meer over hanneke felten, racisme.

Delen:

Reacties


Bart Voorzanger - 20/07/2014 11:54

Frans zou volkomen gelijk hebben als die combinatie van individuele uitblinken maar als team tekortschieten kenmerkend is voor alle Afrikaanse teams, en elders ter wereld niet voorkomt, want alleen dan heeft het zin een uitspraak over "voetbalteams uit Afrika" te doen. Ik weet niets van voetbal, dus of die interpretatie voor de hand ligt kan ik niet beoordelen. Maar zelfs dan is het woordje "natuurlijk" in dat voetbalanalytische zinnetje op z'n minst opmerkelijk. Wat is er zo "natuurlijk" aan een combinatie van kracht en tactisch onvermogen bij Afrikanen?

Frans - 08/07/2014 09:08

“Die voetbalteams uit Afrika zijn fysiek wel sterk, maar ze doen allemaal maar wat. Ze hebben natuurlijk geen strategie.” Dat is simpelweg het standpunt van de voetbalanalist en iedereen die een beetje verstand van voetbal heeft weet dat de man gelijk heeft. De voetbalelftallen van Kameroen, Nigeria, Ghana en Ivoorkust laten om de vier jaar zien dat ze technisch geweldig zijn, fysiek heel sterk, maar tactisch erg tekortschieten. Hoe had volgens de schrijfster de commentator deze simpele boodschap anders moeten verwoorden? Dat heeft men racisme en/of vooroordelen helemaal niets te maken. Ik denk dat alle vooroordelen hier helemaal aan de kant van de schrijfster liggen. Zij ziet blijkbaar in elke (kritische) opmerking waarin het woord Afrika voorkomt een al dan niet verkapte vorm van racisme. De opsomming van ontkenningen van racisme klopt verder wel, maar is op de geciteerde opmerking niet van toepassing. En eigenlijk is het dus schandalig om zomaar klakkeloos mensen te beschuldigen van racisme.