Racisme is heel normaal geworden, je mag het alleen geen ‘racisme’ noemen
In opinie op 24-06-2012 | 16:43
Tekst: Peter Breedveld
Nederland is een door en door racistisch land. Altijd geweest, maar de Nederlander heeft zich enkele tientallen jaren moeten inhouden, vanwege de taboes en dogma’s van de ‘Linkse Kerk’. Racisme is het laatste grote taboe in Nederland. Althans, het benoemen ervan. Er is maar één politicus die zich daartegen verzet, en die wordt opzichtig kaltgestellt door zijn blanke meesters.
Ik heb het al vaker gezegd: racisme is het ultieme taboe in Nederland. Althans, het benoemen ervan. De rechtse pers en de domrechtse blogosfeer (die twee zijn steeds minder goed van elkaar te onderscheiden) stikken zowat in hun heilige verontwaardiging omdat Tofik Dibi de PVV ‘opnieuw’ van racisme heeft beschuldigd, als in, ‘opnieuw in de fout gegaan.’ VVD-Kamerlid Cora Van Nieuwenhuizen lacht het weg: ‘Dit is weer een typisch Dibi-verhaal: overspannen in de overdrive.’
Zo diep is de VVD inmiddels gezakt: samenwerken met een partij die allochtonen overal de schuld van geeft, en het ‘overspannen’ vinden wanneer iemand dat ‘racisme’ noemt. Miko Flohr, die er overigens een heel goed stuk over schreef, kan het toch ook weer niet laten om kanttekeningen te plaatsen bij het woord ‘racisme’, omdat dat volgens hem ‘de lading niet helemaal dekt’.
Flikker toch godverdomme een end op, het ís racisme en dat móet gezegd worden. We gaan het weerzinwekkende karakter van rechts Nederland niet wegmoffelen met eufemismes en nuanceringen van nuanceringen. De PVV is een racistische partij: gefixeerd op niet-westerse allochtonen, op allochtone broodgooiers, Marokkaanse (maar niet autochtone) voetbalrelschoppers, Turkse en Marokkaanse (maar niet Israëlische) dubbele paspoorthouders. PVV-ideoloog Martin Bosma betreurt het tegenwoordig dat door ‘Links’ de Apartheid in Zuid-Afrika is afgeschaft. De PVV. Is. Racistisch. Punt.
Er is in Nederland iets verschrikkelijks gaande. Racisme is weer heel normaal geworden, je mag het alleen geen ‘racisme’ noemen. Als een Internethooligan Marokkanen uitmaakt voor ‘Rifapen’, vallen hele volksstammen over me heen omdat ik dat ‘racisme’ noem. Zwarten die protesteren tegen het in Nederland populaire beeld van het vrolijke, diklippige nikkertje, krijgen te maken met politieterreur en wordt toegebeten dat ze moeten oprotten naar Afrika. Het wordt heel leuk gevonden als een journalist tijdens een koude winterdag met een camera de straat opgaat, zwarte passanten een microfoon onder de neus duwt en zegt: “Dit is toch geen weer voor een zwarte?” ‘Verfrissend’ heet dat in de progressieve pers, ‘vernieuwend’ – ik las ergens een vergelijking met ‘film noir’. Ontwikkelingshulp wordt door de Roze Khmer ‘lalala-geld voor de negertjes’ genoemd. Daar moet ik niet zo over zeuren, want dat is ‘humor’. Marcia Luyten schreef er een goed artikel over: ‘De neger is terug’.
Nederland is een door en door racistisch land. Altijd geweest, maar de Nederlander heeft zich enkele tientallen jaren moeten inhouden, vanwege de taboes en dogma’s van de ‘Linkse Kerk’. Daar is-ie woedend over, zagen we met de opkomst van Pim Fortuyn. Omdat Fortuyn vermoord werd door een linkse extremist, durft niemand er nog iets van te zeggen als hier op etnische groepen wordt gejaagd, als zwarten worden vernederd en onze premier belooft Nederland terug te geven aan de Nederlanders (terwijl hij er feitelijk een deelstaat van Duitsland van maakt, maar dat is voor een andere keer). Wie protesteert, probeert Fortuyn voor de tweede keer te vermoorden, die wil Nederland terugwerpen in die zwarte periode van politieke correctheid en verbod op discriminatie.
Nie wieder! schreeuwt de nazi in elke Hollander. Getraumatiseerd is-ie door het feit dat hij geen negers mocht beledigen en Marokkanen niet als zondebok mocht aanwijzen. Een zwart hoofdstuk in de Vaderlandse geschiedenis is dat, godzijdank afgesloten door Sint Fortuyn, martelaar der bigotten en racisten. Er zal over niet al te lange tijd wel ergens een monument komen ter nagedachtenis van deze donkere tijd, met de namen van de slachtoffers van het antiracisme erop: Hans Janmaat, Wil Schuurman, Wouter Buikhuisen, Nico Bodemeijer…
Het ergste van dit alles is nog dat er in Den Haag één persoon is die zich verzet tegen de normalisering van racisme: de mediageile self-kicker Tofik Dibi, en verder helemaal niemand. Dibi is inmiddels opzichtig door zijn eigen partij kaltgestellt (GroenLinks heeft een rijke traditie qua wegbonjouren van dwarse Marokkanen) en daarmee rest me geen andere keuze dan de komende verkiezingen op hem te stemmen en om iedereen, die het racistische tij wil keren, op te roepen hetzelfde te doen. Dibi heeft de afgelopen tijd een paar afschuwelijke uitglijders gemaakt, met zijn Laatste Fatwa en dergelijke, maar hij was de enige die aandacht vroeg voor de Nederlandse Breiviks en de enige die het PVV-beest bij de naam noemt.
Dit is dus het officiële Frontaal Naakt-stemadvies: Tofik Dibi, voor wie racisme niet normaal vindt.
Peter Breedveld is hoofdredacteur van het weblog Frontaal Naakt. Dit stuk verscheen eerder op zijn blog onder de titel Stem tofik. In overleg met Peter Breedveld is het ook op Republiek Allochtonië geplaatst
Meer van Peter Breedveld op Republiek Allochtonie hier.
Lees ook:
Over hetzelfde onderwerp Racisme in de polder of hoe ik allochtoon werd van Miko Flohr op de Jaap.
Of racismeblindheid van Ico Maly op kifkif.
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Bezoekt u dit blog geregeld? Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over #tk2012, groenlinks, peter breedveld, pvv, racisme, tofik dibi2, vvd.
Reacties
Nederland is racistisch, en het wordt alleen maar racistischer. In mijn beleving betekent racisme dat je alles kan doen om jezelf te ontwikkelen, maar uiteindelijk is je etnische of seksuele blauwdruk waarop je wordt beoordeeld. Ik heb geen problemen met het benoemen van een etniciteit of het categoriseren van huidtinten in zwart, bruin, geel, wit. Daarmee kun je inderdaad een observatie beschrijven hoewel mensen met een hele donkere huidtint natuurlijk niet daadwerkelijk zwart zijn. Maar of de observatie racistisch is of niet hangt wel degelijk van de context af. Ik zag hierboven de woorden: "het benoemen van vervelend gedrag en het veroordelen daarvan is geen racisme" als je het zo stelt inderdaad niet. Maar tegenwoordig is het woord Marokkaan gelijkgetrokken aan vervelend gedrag en het veroordelen ervan. Wanneer bij criminaliteit iedere keer weer etnische kenmerken worden gebruikt als het onderscheiden van een crimineel van het gewone volk, behalve wanneer de man wit is, dan is het meer dan alleen een observatie, namelijk, een verkapte vorm van racisme. Holleeder is ook een crimineel, maar ik zie nooit ergens staan dat hij zo blond en wit is of zelfs Kaukasisch als dat minder pijnlijk klinkt.
Wat ik persoonlijk gevaarlijk vind is dat mensen in hun verontwaardiging en belediging vinden dat ze in hun recht staan racistisch te zijn omdat "de ander" dat ook tegenover hun doet. De verleiding is groot (ook voor mij), en het is in een opwelling van emoties ook makkelijk om uit te halen naar een groep omdat je zelf het slachtoffer bent van racisme. Autochtone vrouwen en homoseksuelen die zich gediscrimineerd voelen bijvoorbeeld. Het is vreselijk om voor een hoer uitgemaakt te worden vanwege je religieuze achtergrond of steeds weer door je seksualiteit slachtoffer van racisme te zijn.
Maar dit is geen excuus om zelf ook te vervallen in racistische gedachtes en gedrag. Bovendien gebruiken voornamelijk mensen die helemaal nooit het slachtoffer zijn geweest van racisme deze voorbeelden als excuus om racist te zijn.
Wat me ook is opgevallen is dat wanneer een witte vrouw een zwarte man heeft, dit door de omgeving wordt veroordeeld. Hij kan heel leuk zijn, maar het blijft een "zwarte". In dit voorbeeld is er wel degelijk sprake van racisme, omdat de persoon in kwestie niet over zijn individuele kwaliteiten wordt beoordeeld maar omdat hij een etniciteit heeft die als inferieur wordt beschouwd.
Vind ik het oké als autochtonen door mensen van mijn etniciteit worden gediscrimineerd? Natuurlijk niet! Raak ik steeds meer en meer verbitterd omdat ik het racisme tegen allochtonen alleen maar erger zie worden? Natuurlijk wel. Blijf ik kritisch op mezelf dat ik niet alle autochtone medelanders over een kam ga scheren? Dat ik geen racist wil zijn? Absoluut! Want het grootste deel van hen is juist hartstikke leuk. Maar ik geef toe dat het moeilijk is om me psychisch en sociaal te verweren tegen het continue racisme waar ik dagelijks mee wordt geconfronteerd.
Zou ik op Tofik Dibi Stemmen? Nee, ik stem alleen nog maar blanco (maar dat is een andere discussie)
Waarom wordt het diepgewortelde anti-semitisme, de homohaat, het uitschelden van blanke vrouwen voor ongelovige hoeren etc. door talloze allochtonen niet genoemd in dit stuk. Hoe moeten de blanke autochtonen racisme serieus nemen als deze feiten systematisch onder de mat geveegd en verzwegen wordt door een ieder die de blanke autochtoon van racisme beticht? Zij kunnen hieruit niets anders concluderen dan dat allochtonen wel het recht hebben om racistisch te zijn en te discrimineren. En dat is al racisme op zichzelf.
Het woord 'neger' zelf is archaeisch, en hoort thuis in de jaren 50. Samen met phrenologie. In de VS is het al 50 jaar in onbruik.
Het probleem is dat mensen nog steeds geloven dat er 'rassen' en 'soorten' mensen bestaan. Dit is wetenschappelijk achterhaald door bv. Richard Lewontin en testen van bloedgroepen in de jaren '70, en door bv de Human Genome Project sinds 2005, via DNA en haplogroepen.
Aan de basis van het geloof in menselijke rassen ligt het eveneens achterhaalde Multiregional Hypothesis van de menselijke evolutie. Het staat vast dat alle mensen uit dezelfde homonide (Homo Erectus) komen, niet dat verschillende rassen uit verschillende homoniden komen. Dit laatste geloof was essentieel voor het geloof in raciale verschillen, en het verklaren van gedrag en cultuur via ras.
Aangezien een dergelijke heropvoeding (hoe je het ook wilt noemen) in Nederland nooit heeft plaatsgevonden, moet je je afvragen wat iemand denkt als hij het woor 'neger' gebruikt.
Als je het geluid uit zet, en er is een Zwarte persoon op televisie, kan je meteen zien of een nederlandse zender aantsaat, of en Belgische, Duitse, Britse of Amerikaanse zender.
Je zou denken dat het in nederlands 1913 is, en niet 2013. In Engeland hadden ze tot dertig jaar geleden nog 'The Coon Show', compleet met alleen witte acteurs in schmink, voordat dit programma werd afgeschaft.
Het is tijd dat nederland met de tijden meegaat.
Hoezo moet dit niet gebruikt worden door een 'Blanke' en hoezo niet door een 'man' ? Heb je door dat je nu zelf op 2 fronten discrimineert(blank/zwart en man/vrouw). Kennelijk mag dit wel als het over blanken gaat, en niet als het over 'zwarten' gaat. Donkere mensen moeten het dus in vervolg ook maar laten om het woord 'blanke' of 'Nederlander' te gebruiken, veel te beladen.
sione raaijmakers-ishaq - 04/07/2012 14:22
Iemand een neger noemen is geen vorm van racisme, het is een waarneming en het kan objectief worden beoordeeld. "De neger is terug," is dus een tendentieuze kreet die nergens op slaat. Zover als wij als mensheid kunnen terugdenken zijn er altijd negers geweest, de enige mensensoort met ingebouwde afweer tegen overmatige blootstelling aan fel zonlicht. Dit ontkennen is onzin. Vaststellen dat iemand een donkere huid heeft kan met een spectrograaf of fotometer worden vastgesteld.
Het benoemen van vervelend gedrag en het veroordelen daarvan is geen racisme. Het is niet gebonden aan de afkomst, noch aan de kleur van de huid. Als het benoemen van anti-sociaal gedrag niet goed valt dan is het altijd nog mogelijk om het nieuwe mode-woord racisme er op te plakken, dan wordt de tegenstander wel monddood gemaakt.
Overigens is het vaststellen dat iemand een donkere huid heeft geen racisme. Het is een observatie, geen mening of veroordeling. Het is een onweerlegbaar feit. Als als een journalist tijdens een koude winterdag met een camera de straat opgaat, zwarte passanten een microfoon onder de neus duwt en zegt: “Dit is toch geen weer voor een zwarte?” dan is dat geen racisme, dan is dat iemand volkomen in zijn waardigheid laten. Want het is objectief vast te stellen dat die persoon 'een zwarte' is. In die vraag zit ook geen waardeoordeel noch een verwijt, ook geen andere behandeling. Door op te merken dat iemand zwart is spreekt men geen oordeel uit, in tegendeel zelfs. Men accepteert die ander. Maar het discriminatoire van dit gezeur is nu juist gelegen in het niet mogen benoemen van die zwarte huid, en dat is pas echte discriminatie.
