Ongemak over een postercampagne
In opinie door Fatima op 20-01-2018 | 12:03
Ik heb een ongemakkelijk gevoel van de discussies over deze postercampagne gekregen. Waarschijnlijk omdat er te veel zaken door elkaar lopen. De kritiek op de campagne is wat mij betreft niet altijd zuiver, maar ook de stellingname van Femmes For Freedom roept vraagtekens op.
Eerlijk gezegd kende ik Femmes for Freedom (FFF) en haar voorvrouwe Shirin Musa tot voor kort niet, maar dat kan aan mij liggen. De laatste maanden is dat een beetje veranderd door de ophef die ontstond over de postercampagne van de laatste maanden.
Er zijn mensen die zich druk maken over Shirin Musa. Ik kan niet over haar oordelen. Ik ken haar niet en heb trouwens de indruk dat veel mensen die over haar oordelen, haar ook niet kennen. Ik vind dat eigenlijk ook allemaal niet zo relevant. Discussies op-de-man of op-de-vrouw worden al snel onsmakelijk. Uit een interview met de Groene komt het beeld van een dappere vrouw en met de doelen die ze nastreeft lijkt me niets mis. Die verdienen brede steun.
Dan de methode. De postercampagne. Daar zijn de deskundigen het niet over eens begrijp ik. Edien Bartels en Reint Jan Renes hebben onderbouwde kritiek, maar Pooyan Tamimi Arab, die het project intensief volgt, weerlegt deze kritiek.
Over de methode kun je een zakelijk en nuchter debat voeren. Bijvoorbeeld over de voorbeelden die zijn gekozen, over het effect van zo'n campagne. Bereik je er de vrouwen en mannen mee die je wilt bereiken? Wat vindt de doelgroep zelf van de campagne? Ik begrijp van Shirin Musa dat de campagne met en in overleg met vrouwen is vorm gegeven. Dat klinkt goed. Ik ben zelf in Rotterdam in ieder geval op straat getuige geweest van een korte, maar inhoudelijke discussie tussen drie meiden over de posters. Het veroorzaakte in ieder geval een gesprek, maar wat is de impact? Licht provocatieve posters zullen denk ik meer effect sorteren dan bijvoorbeeld de grootschalige Zet-een-streep-door-discriminatie campagne. Ik ben benieuwd naar de evaluaties, net als naar de evaluaties van vergelijkbare projecten.
Dan heb je de discussie over de kosten. Gaat het om veel geld in vergelijking met andere projecten of valt het mee? Ik kan dat niet beoordelen. Hoe meer we discussieren over de campagne, hoe groter in ieder geval de impact zal zijn en hoe goedkoper het project. Sommigen suggereren dat deze campagne ten koste gaat van andere grassrootscampagnes, maar ik heb daar (nog) geen enkel bewijs over gevonden. En waren die campagnes dan wel effectief? Ik heb de indruk dat degenen zoals Edien Bartels die kritisch zijn over de methode wat selectief reageren. Ik kan me geen ingezonden brieven van Bartels herinneren over de effectiviteit van andere projecten.
Dan heb je het verwijt dat Leefbaar Rotterdam met de campagne in Rotterdam aan de haal is gegaan. Dat geeft een ongemakkelijk gevoel. Leefbaar omarmt zo'n campagne vooral om moslims te bashen. Maar ja, aan de andere kant is het besluit om de campagne te steunen een besluit geweest om van het hele Rotterdamse college geweest. En wat voor alternatief had Femmes for Freedom? Geen campagne zolang Leefbaar in het stadsbestuur zit? Zolang Leefbaar Rotterdam bestuurt kun je niet om ze heen.
Ongemakkelijker wordt het wat mij betreft wanneer het om de keuze van Musa gaat een interview aan Pownews te geven. Je kunt zeggen 'waarom niet, alle aandacht is wenselijk'. Maar denk je nou werkelijk dat de aandacht van Pownews oprecht is? Ze vinden het lollig dat Shirin Musa oproept om niet op Bij1 te stemmen. Pownews heeft een eigen xenofobe agenda en daar hebben vrouwen met een migratieachtergrond weinig voordeel van. En ik betwijfel of je via Pownews de mannen en vrouwen zult bereiken die wilt bereiken.
Nog ongemakkelijker wordt het als het gaat om de keuze van FFF om op de site zonder weerwoord een podium te geven aan publieke figuren die duidelijk tot het islamofobe kamp behoren zoals Paul Cliteur. Waarom? FFF is uiteraard vrij om haar partners te kiezen, maar waarom iemand als Cliteur die verbonden is aan Forum voor Democratie, een partij die met plannen komt die haaks staan op het EVRM en die af wil van het College voor de Rechten van de Mens en anti discriminatievoorzieningen? Het is een vrij land, ze mogen dat vinden, maar als je als FFF voor vrouwenrechten bent dan neem je hier toch juist helder afstand van?
Echt een probleem heb ik er mee dat Shirin Musa het op twitter opnam voor GeenStijl toen ruim honderd mediavrouwen het seksisme van GeenStijl aan de kaak stelden. De reden? Omdat GeenStijl eind 2016 een oproep aan de lezers had gedaan om Femmes For Freedom te steunen in een kort geding waarin ze was verwikkeld. Dan wek je niet de indruk principieel te zijn, maar opportunistisch. Soms is een beetje opportunisme misschien noodzakelijk om principiele doelen te bereiken, maar je uitleg aan De Groene Amsterdammer was voor mij nog niet overtuigend genoeg.
Beste Shirin, ik vind je een dappere vrouw en geloof dat je oprecht strijdt voor de rechten van vrouwen, maar neem alsjeblieft in woorden en daden wat duidelijker afstand van ook andere vormen van uitsluiting, dan wordt het gemakkelijker je te steunen.
P.S.. Dit filmpje heb ik deze week vaak voorbij zien komen en vind ik in deze discussie wel toepasselijk.
Zie ook:
Kritiek op postercampagne Femmes For Freedom is ongenuanceerd en onterecht
Waardeert u ons werk? U kunt ons steunen en een klein (of groot) bedrag doneren
Meer over femmes for freedom, postercampagne, shirin musa, vrouwenemancipatie.
