Misplaatste bemoeienis uit Turkije
In opinie door Pieter Hilhorst op 14-03-2013 | 08:33
Tekst: Pieter Hilhorst
De Turkse regering moet zich niet bemoeien met kinderen van Turkse afkomst die bij Nederlandse pleeggezinnen worden geplaatst. Dat vindt wethouder Pieter Hilhorst (PvdA, Jeugdzorg). De Turkse regering meent dat kinderen niet in christelijke of homoseksuele pleeggezinnen opgenomen mogen worden. Hilhorst wil dat premier Rutte bij de ontmoeting met zijn Turkse collega Erdogan later deze maand duidelijk zijn afkeuring kenbaar maakt. “Ik reken erop dat de Nederlandse regering zegt: ‘bemoei je met je eigen zaken’.” Hieronder zijn blog.
De Turkse regering stelde onlangs een onderzoekscommissie in die ervoor moet zorgen dat Nederlandse kinderen van Turkse komaf niet in christelijke of homoseksuele gezinnen worden opgevangen.
Turkije wil dat er rekening wordt gehouden met de normen en waarden die kinderen thuis mee hebben gekregen en er meer moeite wordt gedaan ‘hun’ kinderen in pleeggezinnen te plaatsen die die waarden delen. Je moet wel lef hebben om zoiets voor te stellen! Let wel: het gaat in de meeste gevallen om kinderen die geboren zijn in Nederland.
Pleeggezinnen zijn schaars. Ga maar na: hoeveel mensen ken jij die bereid en in staat zijn om in hun eigen gezin een kind op te vangen? Vaak zijn deze kinderen schuchter, boos, verdrietig of op een andere manier emotioneel omdat de ouders tijdelijk niet in staat zijn een goede opvoeder te zijn.
Pleeggezinnen zijn goud waard en er zijn er helaas te weinig van. Daardoor worden niet alle kinderen voor wie een pleeggezin het beste zou zijn ook daadwerkelijk in een pleeggezin opgevangen. Natuurlijk, er zijn ook goede kindertehuizen. Maar een pleeggezin is vaak beter en biedt meer. Zeker aan een kwetsbaar kind dat juist daar behoefte aan heeft.
Kinderen die pleegzorg nodig hebben worden in de meest ideale situatie eerst in hun eigen netwerk opgevangen. Door buren, vrienden of familie. Dat is beter voor iedereen, bovenal het kind zelf. Maar daar schort het vaak aan: goede opvang in de eigen omgeving, in het eigen netwerk. Voor Amsterdam is in die gevallen het uitgangspunt duidelijk: liefdevolle gezinnen in de buurt die structuur en ondersteuning kunnen bieden.
Religie heeft daar weinig mee te maken. Natuurlijk, veel mensen putten uit religie en bieden vandaar uit de nodige steun en liefdevolle opvang. Maar kinderen niet in een pleeggezin opvangen vanwege een andere levensovertuiging dan het kind van huis uit heeft meegekregen is niet aan de orde.
Overigens: juist voor kinderen van Turkse en Marokkaanse komaf zijn er chronisch te weinig opvanggezinnen in het ‘eigen netwerk’ van buren, familie en vrienden. En dat is eigenlijk heel spijtig.
Als Erdogan later deze maand tijdens zijn bezoek aan Nederland begint over onze pleeggezinnen, dan reken ik er op dat de Nederlandse regering zegt: ‘bemoei je met je eigen zaken’.
Want voor ons geldt: pleeggezinnen in eigen netwerk waar dat kan? Ja. Pleeggezinnen screenen op religie? Nee.
Pieter Hilhorst is wethouder Jeugdzorg in Amsterdam. Dit stuk verscheen eerder op de site van de Amsterdamse PvdA en is in overleg met de auteur ook op Republiek Allochtonië geplaatst. Eerdere artikelen van of over Pieter Hilhorst op dit blog vindt u hier.
Zie ook:
Het wantrouwen van de Turkse staat tegenover het Westen
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Republiek Allochtonië (voorheen Allochtonenweblog) bestaat 7 jaar. Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over jongeren, pieter hilhorst, pleeggezinnen, turkije.
Reacties
Discriminatie wegens geaardheid is niet aan de orde, want onwettig en niet passend in de Nederlandse cultuur., ook niet op basis van een religie. Dus liever geen pleegouders met een dergelike instelling. Al was het maar omdat het pleegkind zelf homo of lesbisch kan zin en zich dan zeker niet thuis gaat voelen. Misschien kunnen islamitische homoparen zich melden als pleegouders. Lijkt me een mooi gebaar, zeker naar Turkije toe.
Bart Voorzanger - 14/03/2013 22:09
Mij dunkt dat je – waar mogelijk – moet zorgen voor een omgeving die, afgezien van de klaarblijkelijke problemen, zo veel mogelijk op de situatie thuis lijkt, en dat zeker ook waar het gaat om levensbeschouwelijke uitgangspunten, en om normen, waarden en gewoonten. Dat maakt de overgang naar het pleeggezin, en – deo volente – later terug naar het eigen gezin, het makkelijkst. Bovendien is het los daarvan ook gewoon een kwestie van broodnodig respect voor de ouders en voor het betrokken kind.
Wellicht bedoelt de heer Hilhorst dat ook, maar zijn ‘… screenen op religie? Nee’ klinkt toch een beetje als ‘wij wensen bij dit alles niet naar religie te kijken’. Dat had duidelijker gekund.
Ik ben het geheel met de heer Hilhorst eens dat de heer Erdogan zich niet met ons beleid moet bemoeien, maar ’t lijkt me het beste dat hij dat niet moet omdat hij zich geheel ten onrechte zorgen maakt over ons respect voor de religieuze vrijheden en het recht van ouders te bepalen met wel geloof hun kinderen worden grootgebracht.
