Marokkaanse lieverdjes hebben de toekomst

In opinie op 29-11-2010 | 15:09

Het integratiedebat sleept zich al jaren voort. Hoe krijgen ’rot-Marokkanen’ en autochtonen samen een toekomst in Nederland? Criminoloog Hans Werdmölder belicht in Trouw overlast, botsende werelden en haat versus haat. Hij schrijft:

"Marokkaans-Nederlandse jongeren veroorzaken al dertig jaar overlast, en niet alleen meer in de grote steden, al is het daar het heftigst. De Marokkaanse gemeenschap krijgt daardoor een slechte naam met vervelende gevolgen voor de goedwillenden.

(..) De problemen van Marokkaanse ’rotjongens’ hebben vaak een lange geschiedenis van emotionele verwaarlozing, onvoldoende begeleiding door ouders, slechte scholing en het opgroeien in achterstandswijken. Maar hun gedrag komt ook doordat wij hen te veel sociale ruimte geven. Niet wat mag, maar wat kan, is bepalend voor de grenzen van hun handelen. En in Nederland kán heel veel.

Is er een uitweg uit de problemen? Ja, maar dat vereist wel een veelzijdige aanpak: van opleiding via spreiding van etnische minderheden tot aan resocialisatie en snelrecht. Daar ligt ook een taak voor hun eigen intellectuele voorhoede: die doet meestal alsof de grote problemen kleinigheden zijn, waar Wilders en consorten zich onnodig druk om maken.

Uitsluiting op de arbeidsmarkt en discriminatie in de rechtszaal zijn uit den boze. Een jongeman mag geen strengere straf krijgen enkel vanwege een Marokkaanse achtergrond. De rechter kan wel creatief zijn en desnoods de straf opschorten en ervoor zorgen dat een jongeman een tijdje terugkeert naar Marokko. Dan keert hier de rust in het gezin terug en ondergaat de jongen ver weg de morele afkeuring: reintegrative shaming, net als bij ons in de jaren vijftig – zo is straatschoffie Ali B. nog goed terechtgekomen, als rappende knuffelmarokkaan."

Lees het hele artikel en de fijn besnaarde reacties hier

Meer over jeugdcriminaliteit en overlast hier


Meer over criminaliteit, hans werdmölder, marokkaanse jongeren, overlast.

Delen: