Manifest: keuzevrijheid in nationaliteit
In opinie door Laila Ezzeroili, Asis Aynan, Mohand Abttoy, Abdelhafid Akallouch, Abdel Talhi, Fati Benkaddour, Ouidad Batou, Esma Tannaoui, Nadia Ezzeroili, Abdelghani Ababou, Said Bouddouft, Habib el Kaddouri op 24-09-2019 | 12:42
Een groep Nederlanders van Marokkaanse herkomst heeft vandaag een manifest gepubliceerd, waarin de auteurs duidelijk maken af te willen van de Marokkaanse nationaliteit. "Wij willen vrij zijn om al dan niet te kiezen voor een dubbele nationaliteit en niet verplicht te worden door een vreemde mogendheid tot een leven lang onderdaan zijn van een staat waar wij geen binding mee wensen en die bovendien onze veiligheid en vrijheid ook in Nederland al 50 jaar structureel bedreigt", schrijven zij. Hieronder de volledige tekst van het manifest.
Wij, Nederlandse burgers met een tweede nationaliteit, de Marokkaanse, waar wij niet uit vrije wil voor gekozen hebben, wenden ons tot de Nederlandse samenleving en de Nederlandse overheid om ons te helpen verlossen van de angst en de onvrijheid die onlosmakelijk verbonden is met die tweede nationaliteit.
Na 50 jaar in Nederland verlangen wij een volwaardig Nederlands burgerschap, in Nederland en daarbuiten. Wij willen vrij zijn om al dan niet te kiezen voor een dubbele nationaliteit en niet verplicht te worden door een vreemde mogendheid tot een leven lang onderdaan zijn van een staat waar wij geen binding mee wensen en die bovendien onze veiligheid en vrijheid ook in Nederland al 50 jaar structureel bedreigt.
Verbinding en solidariteit voelen wij met het volk, met onze familieleden. Niet met het regime en haar handlangers. Het zijn echter die laatsten die banden met ons willen smeden en/of afdwingen.
Na de definitieve vestiging en de gezinshereniging van de Marokkaanse arbeidsmigranten in Nederland, heeft Marokko de emigranten niet los gelaten. Integendeel, Marokko heeft de grip op Marokkanen in het buitenland alleen maar steeds verder verstevigd.
Marokko heeft sinds de jaren zeventig een scala aan overheidsinstituties in het leven geroepen om Marokkanen in Nederland te bespioneren, te intimideren, te verleiden, te rekruteren, te corrumperen.
Een paar voorbeelden: de Amicales, de adviesraad van koning Mohammed VI (CCME), het ministerie van ‘Marokkanen in het Buitenland’, de Fondation Hassan II voor Marokkanen in het Buitenland, de Europese Raad voor Marokkaanse geleerden, televisiezender MRE24. En dit allemaal naast een zeer actieve ambassade en maar liefst vier Marokkaanse consulaten. Met als ultiem doel: macht en invloed in Europa verwerven en zich verzekeren van een constante geldstroom uit Europa. Enerzijds via overmakingen van Nederlanders met de Marokkaanse nationaliteit, anderzijds door Nederlandse en Europese investerings- en ontwikkelingsgelden en lucratieve, bilaterale verdragen.
Marokko heeft haar ‘onderdanen’ nodig om de weg te plaveien en deuren van Nederlandse instituties te openen. In Nederland heeft Marokko inmiddels een sterke lobby gemobiliseerd en heeft de Marokkaanse staat toegang tot o.a. politieke partijen, het parlement, de regering, ministeries, lokale overheden, de politie, de media, de moskeeën en de voetbalwereld.
Met steeds weer nieuwe strategieën blijft Marokko haar onderdanen benaderen en voor zich innemen. Zij speelt daarbij handig in op kwetsbaarheden van Nederlanders met een Marokkaanse nationaliteit. Jonge, maatschappelijk succesvolle Nederlanders met Marokkaanse (groot)ouders worden uitgenodigd voor reizen, paneldiscussies, symposia en congressen. Er worden kosten noch moeite gespaard om deze jonge mensen te verleiden. Marokko profileert zich dan steevast als warm vaderland dat ze, in tegenstelling tot Nederland, liefheeft, respecteert en insluit. Zo luidt consequent de boodschap van dit soort bijeenkomsten.
Oudere, minder naïeve, Nederlanders met de Marokkaanse nationaliteit worden verleid met sponsorgelden, persoonlijke privileges, zakelijke kansen en belangrijke (politieke) posities in Nederland en Marokko.
Zo verzekert Marokko zich van de loyaliteit en gewilligheid van haar onderdanen en daarmee van de continuïteit van haar invloed in Nederland en in Europa.
‘Onderdanen’ moeten het echter niet wagen te tornen aan het beeld van een democratisch, liberaal Marokko waar het goed toeven is voor bedrijven en toeristen, de economie floreert, Afrikaanse migranten tegengehouden en opgevangen worden en de ‘Marokkaanse islam’ radicalisering keert.
De Marokkaanse staat en elite hebben teveel te verliezen en doen er daarom alles aan om die ‘onderdanen’ zodanig te controleren en te intimideren dat ze zich uit angst gedeisd zullen houden. Daartoe onderhoudt Marokko naast de inlichtingendiensten een netwerk van online en offline burgerspionnen.
U zult begrijpen dat de Marokkaanse nationaliteit hierdoor voor ons een leven in angst, onzekerheid, wantrouwen en vooral fundamentele onvrijheid betekent.
Of het nu gaat om politieke opvattingen of persoonlijke leefwijze, de Marokkaanse staat ligt letterlijk overal op de loer. Klaar om je te bespioneren en je eventueel te ‘corrigeren’, waarbij alle middelen toegestaan zijn.
De Marokkaanse staat hoeft zich namelijk aan niets of niemand te verantwoorden waar het de behandeling van haar onderdanen betreft. Dat heeft de Marokkaanse minister van buitenlandse zaken Nasser Bourita onze minister van buitenlandse zaken Stef Blok, tijdens de VN-top in New York, nog eens duidelijk gemaakt: de Marokkaanse staat duldt geen bemoeienis van Nederland op dit vlak. Andersom ligt dat helaas anders.
Nederland staat nu, met het plaatsen van de Marokkaanse wet boven de Nederlandse wet die afstand van de oude nationaliteit vereist bij verkrijging van het Nederlanderschap, toe dat bijna 400.000 van haar burgers nooit vrij zal kunnen zijn van de bemoeienis, controle en wetten van Marokko.
"Verbinding en solidariteit voelen wij met het volk, met onze familieleden. Niet met het regime en haar handlangers"
In de huidige situatie is Marokko een wetgevende macht van formaat in onze levens.
Of het nou gaat om geboorte, naamgeving, huwelijk, echtscheiding, reizen, seksuele oriëntatie, religie, secularisme en sterven en erven, wij houden rekening met de Marokkaanse wetten en straffen. De institutionele corruptie en het ontbreken van een functionerende rechtstaat maakt de dreiging nog reëler.
Recent voelen Nederlandse burgers met de Marokkaanse nationaliteit zich niet vrij om zich in vrijheid en openheid te uiten over de mensenrechtenschendingen en de falende rechtsstaat in Marokko. Ook niet hier in Nederland.
Vooral Hirak sympathisanten worden nauwlettend in de gaten gehouden door de Marokkaanse inlichtingendiensten. In Marokko zijn zij overgeleverd aan de Marokkaanse autoriteiten en kunnen zij opgepakt, verhoord en veroordeeld worden.
Het Nederlanderschap van burgers met een dubbele nationaliteit blijkt dan ineens niets meer waard, niet voor Marokko en niet voor Nederland.
Ondertussen verwacht Nederland onvoorwaardelijke loyaliteit van ons, zonder daar bescherming en volwaardig burgerschap tegenover te stellen.
In het huidige regeerakkoord staat:
Het kabinet bereidt in samenhang voorstellen voor ter modernisering van het nationaliteitsrecht. Het betreft een verruiming van de mogelijkheid van het bezit van meerdere nationaliteiten voor aankomende eerste generatie emigranten en immigranten. Gelijktijdig komt er voor volgende generaties een verplicht keuzemoment dat daadwerkelijk leidt tot het behoud van niet meer dan één nationaliteit.
Wij juichen dit voornemen tot modernisering van het nationaliteitsrecht toe. Wij vinden het echter van belang dat het nationaliteitsrecht voortaan nadrukkelijk als een zaak van de Nederlandse overheid en haar burgers (in spe) beschouwd wordt.
We realiseren ons terdege dat het realiseren van dit voornemen uit het regeerakkoord geen gemakkelijke opgave zal zijn, maar het is een noodzakelijke stap naar een samenleving waarin elke burger inderdaad kan kiezen voor vrijheid.
Wij hopen dat Nederland lering trekt uit onze negatieve ervaringen met een verplichte tweede nationaliteit en buitenlandse mogendheden zoals Marokko geen zeggenschap meer geeft over haar burgers.
Tot slot:
Wij vragen de leden van het Nederlandse parlement en het Nederlandse kabinet, initiatief te nemen tot wetsvoorstellen/-aanpassingen die leiden tot meer ruimte voor zelfbeschikking en keuzevrijheid in de Rijkswet op het Nederlanderschap.
Laila Ezzeroili (publiciste), Asis Aynan (schrijver), Mohand Abttoy(kunstenaar), Abdelhafid Akallouch (journalist), Abdel Talhi (docent), Fati Benkaddour (trainer), Ouidad Batou (student), Esma Tannaoui (rijkstrainee), Nadia Ezzeroili (journaliste), Abdelghani Ababou (mensenrechtenverdediger), Said Bouddouft (actief binnen de Marokkaanse gemeenschap), Habib el Kaddouri (actief binnen de Marokkaanse gemeenschap).
Dit manifest is al eerste verschenen op de website van De Balie. In overleg met enkele auteurs is het ook op Republiek Allochtonië geplaatst. Vanavond vindt er in De Balie een debat plaats. Meer informatie hier
Zie ook:
Deze reflectie schreven de auteurs naar aanleiding van de reacties die ze kregen op het manifest.
Artikel in De Volkskrant Marokkaanse Nederlanders willen af van verplichte nationaliteit
Diverse artikelen over Marokko en bemoeienis van de Marokkaanse overheid met Nederlanders van Marokkaanse herkomst vindt u hier.
Lees ook de reeks artikelen van Said Bouddouft over Amicales
Diverse artikelen over de dubbele nationaliteit leest u hier
Wilt u dat Republiek Allochtonië blijft bestaan? Waardeert u ons vrijwilligerswerk? We kunnen uw steun goed gebruiken. U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)
Neem een abonnement op onze dagelijkse nieuwsbrief: Subscribe to Republiek Allochtonië by Email
Meer over dubbele nationaliteit, lange arm, lange arm rabat, marokko.
