Malversaties in het islamistisch onderwijs
In opinie door Bart Voorzanger op 04-09-2011 | 12:38
Tekst: Bart Voorzanger
Binnenlands Bestuur van 2 september 2011 besteedt aandacht aan mogelijke fraude bij islamitische scholen. Het betrokken artikel wijst zeer terecht op de dubieuze rol van alles behalve islamitische administratiekantoren, maar een persbericht terzake laat die rol buiten beschouwing. Dat is op z’n minst jammer.
Binnenlands Bestuur meldt dat malversaties in het islamitisch basisonderwijs niet vervolgd worden. Het persbericht daarover spreekt van ‘grootschalige fraudes die de afgelopen jaren bij islamitische basisscholen zijn geconstateerd’, waarna de aangiftes verzandden en OC&W zich beperkte tot het ‘terugvorderen’ van miljoenen bij de betrokken scholen. ’t Is weer eens smullen voor onze anti-islamisten.
Een paar kanttekeningen.
De vraag is natuurlijk allereerst hoe je kunt spreken van fraude zonder dat een rechter heeft vastgesteld dat er gefraudeerd is. Zonder zo’n rechter is er hoogstens sprake van een vermoeden van fraude, en van verdachten die niet veroordeeld en dus tot nader orde onschuldig zijn. De inspectie heeft in een aantal gevallen geconstateerd dat er geld van scholen ging naar posten waarvoor dat geld niet beoogd was. Maar voor fraude is meer nodig dan niet beoogd beleid.
Persberichten worden geschreven om de pers te informeren; over een belangwekkend artikel bijvoorbeeld. Je hoopt dan dat journalisten, nieuwsgierig als ze horen te zijn, dat artikel zullen lezen. Maar dat gebeurt vaak niet. In plaats van het artikel te lezen schrijven ze het persbericht over. En daar staat vaak een hoop niet in van wat dat artikel nou net zo interessant maakt. Dat speelt ook hier.
Het artikel in Binnenlands Bestuur laat voorbeeldig zien hoe pervers het is dat OC&W scholen laat boeten voor bestuursbesluiten waar die scholen zelf de dupe van werden: voor elke euro die ze níet kregen doordat hun bestuur die aan iets anders besteedde, moeten ze vervolgens een tweede euro ‘terug’-betalen aan het ministerie.
Het artikel besteed ook aandacht aan de firma Dyade die optrad als administratiekantoor en huisadvocaat van veel islamitische schoolbesturen. Ik heb als medewerker en lid van de medezeggenschapsraad van een islamitische scholenorganisatie van dichtbij mogen meemaken hoe deze firma ons bestuur afschermde van de ouders en personeelsleden die wel eens wilde weten hoe de financiële vork in de bestuurlijke steel stak. We kregen een meneer van Dyade op ons dak die ons kwam uitleggen dat wij de school schaadden met die nieuwsgierigheid. Meer daarover leest u desgewenst elders.
Daarnaast mogen we best ook eens kijken naar de rol van allerlei andere adviseurs die samen met Dyade het beleid van menig islamitisch schoolbestuur hielpen uitzetten. Zij waren het die de constructies bedachten die die besturen later als fraude werden aangewreven. En het malle is dat de kapitalen die zíj opstreken voor hun ‘hulp’ door niemand als fraude worden beschouwd.
Het is natuurlijk prima dat er weer eens aandacht wordt gevraagd voor de bestuurlijke problemen in het islamitisch onderwijs. Die problemen spelen al dertig jaar. De vraag is alleen wel wat er fout ging en waarom. Islamitische schoolbestuurders wisten, zeker aanvankelijk, echt van niets. Goedbedoelende amateurs waren het. Ze hadden dringend hulp nodig en omdat ze die bij de overheid niet kregen, waren ze aangewezen op deels goedbedoelende en welwillende maar deels ook zonder meer louche adviseurs en adviesbureaus die flink verdienden aan hun advieswerk en die hun klanten, de bestuurders, tevreden hielden door ze aan riante inkomsten uit de schoolkas te helpen zonder ze te wijzen op de mogelijke onwettigheid daarvan. Die adviseurs hadden drs. en mr. voor hun naam staan, die zouden het dus wel weten allemaal. De bestuurders gingen blij verrast in hun plannen mee. En intussen keken OC&W en inspectie fluitend een andere kant op – ‘een probleem bestaat alleen als ik het zie’ leek en lijkt het motto.
De vraag is dus wie hier nu echt iets te verwijten valt. Maar ik vrees dat ook dit golfje aandacht voor de bestuurlijke problemen in het islamitisch onderwijs niet lang genoeg zal aanhouden om die vraag echt serieus op de agenda te krijgen.
Dit artikel is van filosoof Bart Voorzanger en eerder verschenen op zijn eigen weblog. Eerdere blogs van Bart Voorzanger die op Republiek Allochtonie zijn verschenen vindt u onder de tag bart voorzanger
Lees ook van Bart Voorzanger de SIBA-geschiedenis 2004-2006 (pdf)
Meer over islamitisch onderwijs op dit blog hier
Meer over bart voorzanger, islamitisch onderwijs, onderwijs.
Reacties
Antoine Berben - 05/09/2011 12:51
Ook dit stukje is er weer een voorbeeld van. Uit onomstotelijk onderzoek is vast komen te staan dat in 2/3 van het aantal scholen voor islamitisch basisonderwijs op grote schaal is gefraudeerd. Gelukkig zijn bijna al die scholen of inmiddels gesloten of onder extra toezicht gesteld. Vanuit islam Nederland heb ik tot dusverre hierop ook geen ontkenning of welke andere vorm van reactie gelezen dan hier en daar wat gezeur van betrokken bestuurders/fraudeur
Nu komt VOORZANGER met een soort van "Wir haben es nicht gewusst-versie" voor de frauderende schoolbestuurders?
Het is crimineel en uiterst verwerpelijk om onderwijsgelden achterover te drukken of in te zetten voor andere doelen dan die waarvoor die gelden zijn bestemd, boeven moeten worden gepakt en veroordeeld.
Meer nee, VOORZANGER vindt nu dat dit dus niet opgaat voor islamitische fraudeurs die bestuurder mochten spelen, waarom niet dan VOORZANGER, is het dan toch zo dat in uw opvatting islamieten een andere beoordeling verdienen dan anderen?
In dat geval raad ik u alsnog aan om snel te verhuizen naar Sudan, want daar wordt nog zo gedacht en misschien ook wel weer in Egypte, maar wel opschieten want daar komt ook nog eens revolutie!
