Luxe, comfort en de verlokkingen van de djihad
In opinie door Bart Voorzanger op 17-06-2014 | 19:56
tekst: Bart Voorzanger
Zolang wij niet willen begrijpen waarom Hollandse jongens naar Syrië en Irak trekken, is zinnig beleid een illusie.
Even overwoog ik maar weer eens een “spook door Europa” te laten waren, maar op dat soort metaforen moet je zuinig zijn. Zo erg is het per slot nu ook weer niet. Het Westen maakt zich hevige zorgen over ISIS, en dan met name over de honderden, zo niet duizenden Europese jongeren die zich daarbij aansluiten, en die straks terugkomen met bommen en kromzwaarden.
Laten we om te beginnen reëel zijn. Het is zomaar denkbaar dat vurige djihadisten na terugkomst her of der een aanslag zullen plegen. En het is altijd verschrikkelijk als zoiets gebeurt. Maar De kans dat u morgen in het ziekenhuis of mortuarium belandt door een ongeluk op uw werk of in het verkeer is vele malen groter dan de kans dat u ooit het slachtoffer zult worden van een bom of zwaard uit naam van welke wereldvreemd ideaal dan ook. Als we mensenlevens willen redden moeten we de maximumsnelheid verlagen, de auto weren uit de bebouwde kom, en misschien – draconische maatregel – ook maar weer gewoon eens de verkeersregels handhaven.
Gisteravond zag ik een VVD- en een GroenLinks-kamerlid in gesprek over Syrië, Irak en de Nederlandse jongeren daar. Ze waren het verrassend eens. Het was vreselijk, er moest beslist iets aan gedaan worden (al werd niet duidelijk wat), en die jongeren moesten als ze levend terugkwamen scherp in de gaten worden gehouden. De VVD’er vond het tijd voor ingrijpender maatregel: voor zover die jongens een dubbel paspoort hadden, moest hun Nederlanderschap maar gewoon eens worden ingetrokken. Wat dat oplost, zei hij er niet bij, maar kennelijk lijken illegale terroristen hem minder gevaarlijk dan terroristen mét een Nederlands identiteitsbewijs. Hij begreep niet dat jongeren die hier in luxe en comfort waren opgegroeid … En toen ging me een lichtje op.
Ik heb een aantal jaren in het islamitisch onderwijs gewerkt, en ging toen regelmatig met groepjes leerlingen over straat. Dat was verhelderend. Voorbijgangers meden ons. Ze keken angstig en meewarig naar ons. Als het om oudere leerlingen ging zag je ze hun tas steviger tegen zich aan klemmen, zag je ze beschermend naar hun jaszak met beurs grijpen. Wij liepen door een wereld waarin wij niet gewenst waren. En dat ontging mijn leerlingen beslist niet.
Dit soort ervaringen worden heftiger naarmate jongeren, en met name jongens, ouder worden. Ze worden paria, en dus mijden ze meer en meer het contact met de witte wereld die hen niet moet. Hun beheersing van het Nederlands blijft achter. Op school kunnen ze niet mee. Ze zijn bij voorbaat verdacht als ergens iets mis is, ze staan bij voorbaat achteraan als ze, nog weer wat ouder, gaan solliciteren. Ze krijgen van alles en nog wat naar hun hoofd. Ze zijn niet gewenst. Ze zoeken hun toevlucht in materiële genoegens, in “luxe en comfort”, leren jasjes, stoere brommers, snelle auto’s, en het duurt even voor ze merken dat dat nergens toe leidt. Kennelijk ontgaat dat ook ons. Maar zolang wij niet beseffen dat luxe en comfort nooit een bevredigende compensatie voor achterstelling en uitsluiting bieden, zullen we de problemen waar we steeds opnieuw tegenaan lopen ook nooit op een zinnige manier kunnen aanpakken.
ISIS en soortgelijke organisaties bieden deze jongeren wat wij ze onthouden: een welkom, aanvaarding, respect, status, zingeving, een doel om voor te leven en, inderdaad, voor te sterven. En we mogen alle goden op al onze knieën danken dat niet veel meer jongeren voor die verleiding bezwijken.
Zou het iets wezen eens wat Kamerleden bij ISIS hun licht te laten opsteken – gewoon eens kijken hoe ze dat eigenlijk doen, jongeren op zo’n manier opvangen dat ze opeens wel enthousiast aan het werk gaan, zich allerlei ongemak laten welgevallen, en zich ergens voor inzetten?
Die jongeren kiezen niet voor de djihad vanwege de zegeningen die ze ervan verwachten, ze zijn wanhopig op zoek naar wat zegeningen en als ze die alleen vinden op een plek waar ze mogen blijven als ze de djihad omhelzen, nemen ze dat ongemak wat graag voor lief.
Deze tekst verscheen eerder op Barts weblog
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over bart voorzanger, discriminatie, ISIS, radicalisering, syrie, terrorisme.
