Loze beloften
In opinie door Hanneke Gelderblom-Lankhout op 19-06-2019 | 11:30
“Wilt u in deze stad en in dit land meer of minder Marokkanen. Minder, minder, minder…..Dan gaan we dat regelen”. Deze inmiddels beruchte uitspraak van kamerlid Wilders (en de reactie daarop van zijn aanhang) werden in 2014 door de TV- camera vastgelegd in een café op loopafstand van het Haagse stadhuis toen de uitslagen van de gemeenteraadsverkiezingen bekend waren. Op dat moment langs het café lopend hoorde ik zijn aanhang juichen. Het is inmiddels ruim 5 jaar geleden dat hij deze loze belofte deed.
Velen waren onmiddellijk overtuigd dat deze uitspraak een vorm van discriminatie is en deden aangifte. Immers artikel 1 van onze grondwet luidt: ‘Allen die in Nederland wonen worden gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan’. Eindeloos gepraat of Marokkanen onder het begrip “ras” vallen of “onder welke grond dan ook” doen er niet zoveel toe. Het feit is en was dat talloze hier in Nederland geboren kinderen met een Marokkaanse opa en oma huilend van school thuiskwamen en vroegen of ze nu weg moesten.
Inmiddels zijn we ruim vijf jaar verder en nog steeds is niet echt duidelijk of mensen die dit soort uitspraken doen discrimineren en daarvoor gestraft worden. In eerste instantie is Wilders na talloze procesdagen, waarmee hij veel gratis campagne-voordeel oogstte, veroordeeld, maar hem is geen straf opgelegd. Het mag niet maar je krijgt geen straf. Een Salomon’s oordeel zou je kunnen zeggen.
Wilders houdt tot vandaag vol dat de rechtszaak die tegen hem is aangespannen een politiek proces is. Dat hij als gekozen politicus het recht heeft dit soort uitspraken te doen.
Kortom de grens tussen vrijheid van meningsuiting en niet mogen discrimineren geldt voor hem niet. Nu hebben politici dankzij de regeling van parlementaire onschendbaarheid voor hun uitspraken in het parlement iets meer rechten dan gewone Nederlanders. Zich aan de wet houden geldt voor iedereen in Nederland. Ook voor Wilders is de vrijheid van meningsuiting niet zonder grenzen.
Extremistische figuren beschikken over de beste advocaten in Nederland. Beiden - en dat geldt zowel voor uiterst links als uiterst rechts - zijn permanent bezig de grenzen van de vrijheid van meningsuiting en het recht op demonstreren te verkennen en waar mogelijk op te rekken. Daarnaast verkondigen nieuwe rechtse politici als Therry Baudet en de niet onbekende advocaat Hiddema als zijn secondant in de Tweede Kamer “dat wat de rechter zegt ook maar een mening is” en dat dat belachelijke strafwetartikel 137 beter geschrapt kan worden .
Ik vind dat gevaarlijke uitspraken die onze democratische basisprincipes trachten opzij te schuiven. Juist de rechter is volstrekt onafhankelijk en is degene die bij een conflict tussen vrijheid van meningsuiting en het verbod op discrimineren de grens tussen deze twee grondrechten bewaakt. Wie dat niet langer erkent of er vraagtekens bij plaatst zet een stap richting dictatuur. Steeds opnieuw blijkt dat zo’n gekozen “dictator in wording” vervolgens geen kritiek of inspraak meer duldt en als eerste de onafhankelijke rechter aan de kant zet. Zie wat er gebeurt in Venezuela bij Maduro, zie Erdogan, zie Orban.
Bij het hoger beroep tegen de Wilders minder, minder, minder Marokkanen-uitspraak, wordt nu ineens beweerd, dat de vorige minister van Justitie Opstelten invloed heeft uitgeoefend op het Openbaar Ministerie. Laten we even de feiten op een rijtje zetten:
1) Het is natuurlijk best ongewoon dat er een rechtszaak wordt aangespannen tegen een gekozen politicus.
2) Dat er daarover een overleg cq een oriënterend gesprek is geweest tussen de toenmalige minister van justitie Opstelten en het Openbaar Ministerie lijkt mij daarom een doodnormale zaak.
3) Dat een ambtenaar, die niet eens bij dat gesprek aanwezig was, nu suggereert dat er sprake was van invloed uitoefenen is een aanwijzing dat er op ministerie van justitie van alles loopt zoals het niet moet.
4) Dat advocaat Knoops in het Hoger Beroep hard op dit punt ingaat is wat advocaten nu eenmaal doen.
5) Echter, journalisten horen feiten te melden. Dat zij het verschil niet meer kennen tussen overleg voeren en beslissende invloed uitoefenen is ernstig. Het lijkt meer op poneren van een mening dan op het opschrijven van feiten. Bij een overleg laat je immers de andere partij wel zijn eigen gang gaan. De onafhankelijkheid van het OM en de rechter is dus niet ter discussie. Dat wordt wel gesuggereerd.
Tijdens de afgelopen verkiezingscampagnes hebben diverse politici en ook ministers synagogen bezocht, Wilders was samen met zijn PVV-maatjes in de Obrechtsjoel in Amsterdam en sprak mooie woorden over het bestrijden van jodenhaat. Of hij werkelijk bereid is iets te doen wat van belang is voor de joodse gemeenschap zal binnen kort blijken wanneer de Partij voor de Dieren voor de tweede keer gaat proberen de rituele slacht in Nederland verboden te krijgen. De PVV steunde dat vanwege hun afkeer van alles wat met de islamitische slacht te maken heeft. Het werd in de Tweede Kamer aangenomen maar in de Eerste Kamer terecht verworpen.
Veel Joodse Nederlanders ervoeren de keuze van Wilders toen als een dolksteek in de rug.
Of zijn hartelijke woorden in de Obrechtsjoel in februari van dit jaar werkelijk iets waard zijn, of door zijn moslimafkeer opnieuw een loze belofte zal blijken, dat weten wij binnenkort.
Hanneke Gelderblom-Lankhout is oud-Senator voor D66 en vertegenwoordigt het Nederlands Verbond voor Progressief Jodendom in het OJCM (landelijke Overleg Joden, Christenen en Moslims
Dit blog is een bewerking van een stuk dat eerder op Jonet werd gepubliceerd
Wilt u dat Republiek Allochtonië blijft bestaan? Waardeert u ons vrijwilligerswerk? We kunnen uw steun goed gebruiken. U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)
Neem een abonnement op onze dagelijkse nieuwsbrief: Subscribe to Republiek Allochtonië by Email
Meer over minder marokkanen, rechtzaak, wilders.
