Lieve Sinterklaas
In opinie door Claire Schut op 05-12-2018 | 08:26
Dit jaar geen verlanglijst in mijn schoen, maar een brief. Ik wil u iets vragen. Ja, er is al veel over gezegd en geschreven, u zult zo langzamerhand wel schijtziek ervan zijn. Maar dit verhaal van Aster is zo schrijnend dat u het misschien toch wilt lezen. Laat dat mijn Sinterklaascadeau zijn: vijf minuten aandacht. Voor Aster en alle mensenkinderen zoals zij. Want het snijdt je door de ziel, Sinterklaas. Zoiets mag niet gebeuren.
Toen Aster acht jaar was, werkte haar vader bij een groot, gerenommeerd Nederlands bedrijf. Dat organiseerde een feestje voor uw verjaardag. Toen Aster met haar ouders, broertjes en zusjes de feestzaal binnen kwamen, brulde een Hollandse lolbroek joviaal: ‘Hé, kijk! Daar hebben we zwarte piet!’
De hele zaal vol blanke bekkies schuddebuikte van het lachen. Maar was het om door de grond te zakken, al suste de bedrijfsleider later nog zo relativerend dat het ‘maar een grapje’ was.
Asters vader dacht daar anders over en maakte rechtsomkeert, met zijn kinderen terug naar huis. Uw verjaardag hebben ze niet gevierd, dat jaar. Althans niet op het feestje van de zaak. Binnen het gezin hebben ze er nooit meer over gesproken. Met geen woord. Maar dat afschuwelijke moment van verwarring, buitensluiten, de afgang van vader voor het front van zijn jonge kinderen, de ridicule, de vernedering en de pijn is nooit vergeten. Dat draagt Aster (en alle anderen) met zich mee. Het werkt door tot op de dag van vandaag.
Aster was een vrij timide kind. Een tikje angstig, erg verlegen. Van ruzies op het schoolplein hield ze zich altijd ver. Maar tussen eind oktober en het moment dat u met uw stoomboot weer over de kim richting Spanje was verdwenen, hield zij zich extra gedeinsd. Als er een kinderruzie losbarstte, een opstootje, iets waarbij gescholden en gevochten kon worden, maakte ze zichzelf onzichtbaar. Het liefste was ze helemaal verdwenen. Want ze wist wat er zou gebeuren, als ze de aandacht zou trekken. Dan zou ze het weer horen, nageroepen met dat afschuwelijke scheldwoord, na dat bedrijfsfeest gevreesder dan ooit: Hé, Zwarte Piet!
Ook nu, ruim veertig jaar later is uw verjaardag voor Aster een beladen feest. Oh, ze is dol op u, Sinterklaas. Ze viert uw verjaardag graag. Welk mens wil er geen cadeaus, gedichten en surprises? Maar wel graag zonder uw ouderwetse pietermannen, die zwartgeverfde karikaturen van echte mensen die een ziel en gevoelens hebben, en echte kinderen met verwachtingsvol kloppende harten waar uw pieten schaamteloos op staan te dansen.
Zelfs in het dorpje K. achtervolgt het Aster. Ze komt graag in K. op bezoek bij een dierbare vriend, maar nooit meer in de Sinterklaasperiode. Want ja, toen ze begin december enkele jaren terug in een gezellige kroeg in K. een bakkie deed met haar vriend, was de uitbater reuze onrustig en nerveus. Om de drie minuten stond hij aan hun tafel. Wilden ze nog wat drinken? Iets eten misschien? En drie minuten later: Wilden ze misschien alvast afrekenen? En tot slot, in zichtbare paniek: ‘Deze tafel is gereserveerd. Excuus, u moet gaan.’
Ze rekenden af en vertrokken. Buiten zei Aster tot haar vriend: ‘Ik weet waarom ze ons weg willen hebben. Om mij. Omdat ze zich schamen. Wedden dat Sinterklaas er zo aankomt, met een horde zwarte pieten?’
Ze bleven kijken en Aster kreeg gelijk. Daar was-ie dan, uw hulp-Sinterklaas met zijn locale legertje nep-pieten met hun schoensmeerkoppen en hun witte nek – de oorzaak waarom die prachtige, diepzwarte en toch al getraumatiseerde Aster, dat mooie mens met haar zachte ziel, de kroeg uit moest. Schande. Hoe pijnlijk kun je het maken voor je medemens?
Kortom, Sinterklaas. Lieve Sinterklaas. Ik weet dat u van mensen houdt en nog veel meer van kinderen – alle kinderen van de wereld, niet alleen de zachtroze, lichtbeige, lichtgroene, asgrauwe en witte. Als ik nog een wens op mijn lijstje mag zetten, wilt u dan alstublieft schoon schip maken, het hele archaïsche zootje fluks moderniseren en anno 2019 uw verjaardag komen vieren met pietermannen die wel grappig en grollig zijn en niet meer op alle gekleurde kinder- en grote mensenharten staan te trappelen? Dat zou mijn grootste cadeau zijn. Ik beloof u: ik blijf een heel jaar zoet.
Oh ja, en neemt u op 7 december alstublieft al die onvolwassen zeurpieten mee die hun veronderstelde ‘recht op traditie’ belangrijker vinden dan grondrechten en mensenrechten. Neem ze mee op uw stampende schip. Laat ze de hele reis liggen in het donkere en ongeventileerde ruim, comfortabel gestapeld en aan elkaar geketend. Laat hen één (ja, slechts één) jaartje beulen in uw speelgoedfabrieken, zonder vergoeding, zonder inspraak en zonder een sprankje vrijheid, zelfs niet die van meningsuiting. Lees ze elke avond voor, waar gebeurde geschiedenissen over Hollands Glorie geschreven vanuit het perspectief van de ander. Zoals ‘Hoe duur was de suiker’ van Cynthia McLeod of ‘The Underground Railroad’ van Colson Whitehead. Zet bij hardnekkige dwarsliggers spaakjes tussen de oogleden zoals in de film ‘Clockwork Orange’ en laat ze kijken naar films zoals ‘Amsterdam,Sporen van Suiker’ en ‘Drie Vrouwen – over slavernij en vrijheid’ van Ida Does. Net zolang tot het in hun donkere hersenpan begint te gloren en hun hart zacht wordt als gesmolten suiker.
Zeker weten dat zulke kleine ingrepen uw feestje opvallend zullen verrijken en opvrolijken. Want als u als goedheiligman stelling neemt – zoals onze premier Mark Rutte dat ook zou moeten doen (stuurt u hem eens een cursus koloniale geschiedenis en slavernij, dat zal hem leren) – als u laat zien dat uw verjaardagsfeest na enkele moderniseringen met respect voor alle mensen in Nederland nog gezelliger wordt, zullen zelfs de grote mensen dat geloven.
Dat wordt een machtig mooi feest. En dan brullen we in koor: ‘Dank u Sinterklaasje!’
Wilt u dat Republiek Allochtonië blijft bestaan? Waardeert u ons vrijwilligerswerk? We kunnen uw steun goed gebruiken. U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)
Neem een abonnement op onze dagelijkse nieuwsbrief: Subscribe to Republiek Allochtonië by Email
Meer over sinterklaas, zwarte piet.
