Home » Blog » Opinie » Jeruzalem; gelatenheid, haat of geweld zijn geen oplossing

Jeruzalem; gelatenheid, haat of geweld zijn geen oplossing

In opinie door Roemer van Oordt op 08-12-2017 | 11:44

Het Amerikaanse besluit om Jeruzalem als hoofdstad van Israël te erkennen, heeft zoals verwacht een golf aan tegenstrijdige reacties teweeggebracht. Wat opvalt in een flink deel van de (Facebook)berichten van tegenstanders in Nederland van dit besluit, is de bijna fatalistische gelatenheid die daar uit spreekt. Daarmee breng je de oplossing van het politieke conflict over land(sgrenzen) - net als met polariseren of haat zaaien - geen stap dichterbij.

De inhoud van die (Facebook)berichten varieerde van: ‘deze stap zou ons toch niet moeten verbazen’, ‘het is de facto toch allang zo’ en ‘vanwaar die ophef’, tot ‘alsof de Arabische landen zich ooit druk hebben gemaakt over het lot van de Palestijnen’. Deze apathische benadering is samen met antisemitische retoriek en verwerpelijke acties als die bij een joods restaurant in Amsterdam koren op de molen van degenen die de Amerikaanse erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël vieren als een langverwachte overwinning, die navolging verdient.

Het is dan ook bepaald geen tijd voor gelatenheid of cynisme. En ook niet voor de nogal apolitieke en voor de hand liggende conclusie dat Trump met zijn toespraak olie op het vuur heeft gegooid en dat ‘daar’ en ‘hier’ wel voor de nodige onrust zal zorgen.

Relevant is vooral dat met de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad van Israël de VS lijnrecht ingaan tegen door hen zelf ondertekende resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties (242 en 338), waarin is vastgelegd dat Israël zich moet terugtrekken achter de grenzen van vóór de Juni-oorlog in 1967. Tijdens die oorlog bezette het Israëlische leger de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook, de (Syrische) Golanhoogte én Oost-Jeruzalem.

In 1980 werden Oost-Jeruzalem en de omliggende Palestijnse dorpen op de Westelijke Jordaanoever op basis van de Jeruzalemwet door Israël geannexeerd binnen de Israëlische gemeente Jeruzalem. De Veiligheidsraad van de Verenigde Naties heeft deze wet in Resolutie 478 ‘nietig’ verklaard.

Deze drie resoluties zijn de enige concrete en internationaal erkende handvatten om tot een politieke oplossing van het conflict over land(sgrenzen) in het voormalig mandaatgebied Palestina te komen. De stap van de VS is dus allesbehalve symbolisch of een bestendiging van een de facto situatie, maar is - net als de voortdurende bezettings- en nederzettingenpolitiek van Israël - een flagrante schending van het internationale recht, die het zicht op een (twee-staten)oplossing verder vervaagt en niet vraagt om navolging, maar om een glasheldere politieke veroordeling door de internationale gemeenschap.

Die veroordeling moet ook in Nederland kracht worden bijgezet. Gelatenheid en blindstaren op het verleden helpt daarbij niet. Polarisatie, haat en geweld evenmin.

Roemer van Oordt is redacteur van Republiek Allochtonie, politicoloog (Midden-Oosten studies) en deed onder meer onderzoek naar de water- en nederzettingenpolitiek van Israël in de door Israël bezette Palestijnse gebieden, waaronder het geannexeerde Oost-Jeruzalem.   
 

Meer over annexatie, bezette palestijnse gebieden, conflict, jeruzalem, juni-oorlog, nederzettingen, resoluties, veiligheidsraad, verenigde naties.

Reacties