"In Nederland bepalen etnische afkomst en religie de groep waartoe je behoort"
In opinie door Ewoud Butter op 22-11-2016 | 12:04
Corina Duijndam onderzocht tot welke groepen de jonge bewoners van (arme) buitenwijken in Nederland en Frankrijk worden gerekend – in hun eigen ogen en in de ogen van de buitenwereld.
„In Nederland bepalen etnische afkomst en religie de groep waartoe je behoort, in Frankrijk bepaalt je woonwijk met welke groep je je identificeert”, vertelt ze in het NRC. Ze werd geinterviewd naar aanleiding van haar eerder dit jaar verschenen boek De gekleurde werkelijkheid.
Dat de scheidslijnen in Nederland en Frankrijk zo anders lopen, komt volgens Duijndam mede door het verschil tussen de Nederlandse verzuiling en de Franse laïcité, het principe dat de staat en het openbare leven strikt neutraal moeten zijn.
„Migranten kregen in het verzuilde Nederland lang subsidies voor ‘Turkse’ of ‘Marokkaanse’ culturele activiteiten, met het idee dat ze zich zo konden emanciperen”, zegt Duijndam. De ‘laïcité’ in Frankrijk verbiedt juist elke culturele eigenheid in het openbare leven en eist dat alle burgers eerst en vooral Frans zijn. „In de Cíté voelen de mensen zich óók Frans. Er is een soort nationale gemeenschapszin. Fransen zijn samen iets. Die gemeenschapszin heb je in Nederland niet.”
Ze neemt stelling tegen het gebruik van de term allochtoon.
„Ik geloof in de kracht van woorden en dit woord heeft een werkelijkheid gecreëerd, waarin mensen altijd als ‘anders’ worden beschouwd. Voor jongeren die als ‘allochtoon’ worden aangesproken, heeft dit grote symbolische waarde. Vaak hoor ik in gesprekken dat voor hen de term betekent: tweederangs burger. ‘Ik zal altijd allochtoon blijven, ik hoor er nooit echt bij, hoe goed ik ook mijn best doe, de taal spreek, werk of me aanpas’.”
.„We hebben een hele entertainmentindustrie met eindeloos veel gegevens over allochtonen en werk, allochtonen en criminaliteit, enzovoort. (..) In Frankrijk ligt de focus veel minder op etniciteit en meer sociaal-economische verschillen.”Dat maakt de Nederlandse en de Franse onderzoeken ook slecht te vergelijken. Dat merkte Duijndam bijvoorbeeld bij de studies over interetnische huwelijken. „Want wat is etniciteit? Gaat het om kleur? Om religie? Om afkomst? Als iemand van de derde generatie-migrant trouwt met een Fransman is dat dan nog steeds interetnisch? Ik heb de cijfers daarom niet één-op-één vergeleken, maar ik heb de cijfers in beide landen beschreven. En dan zie je dat dit soort huwelijken in Frankrijk veel vaker voorkomt dan in Nederland.
Duijndam doet nu onderzoek in de Schilderswijk naar het vertrouwen van de jongeren in de politie. Dat vertrouwen is gering door tal van incidenten, waaronder het overlijden van Mitch Henriquez door politiegeweld.
Lees het hele interview met haar in het NRC
Het boek de Gekleurde Werkelijkheid is bijzonder de moeite waard en onder andere via bol.com te bestellen
Lees van Corina Duijndam op Republiek Allochtonië: Discriminatie in Nederland ongrijpbaarder door nadruk op etniciteit?
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Wilt u dat Republiek Allochtonië blijft bestaan? Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!
Meer over allochtoon, corina duijndam, cultuur, etnische afkomst.
