Ik wil Amsterdammers mobiliseren voor de verandering die zij willen bereiken.
In opinie door Hala Naoum Nehme op 13-03-2018 | 23:09
"Ik reken op alle mensen van goede wil die te veel van Amsterdam houden om te somberen. Die te redelijk zijn om alsmaar te blèren. Die van politici verwachten dat ze scherp op de feiten zijn maar blind voor ras, huidskleur of IQ. En die politici verlangen die normen stellen én handhaven."
Dat schrijft Hala Naoum Nehme, kandidaat-raadslid voor de VVD in Amsterdam in onderstaand artikel.
Onze stad ligt er goed bij en met velen van ons gaat het beter dan vijf jaar geleden. Toch sluimert er een gevoel van onbehagen.
Discussies die op een gemoedelijke manier verlopen: het lijkt te veel gevraagd. Er heerst een maatschappelijke verhuftering die niet makkelijk te verklaren is.
Op straat zijn er veel chagrijnige mensen met korte lontjes. Het tempo van onze samenleving is alsmaar vluchtiger. En wij balen ervan dat buitenlandse staatshoofden 'hun' gemeenschappen in onze stad tegen elkaar en tegen ons opzetten.
Ook zien we met lede ogen aan hoe buitenlandse conflicten geïmporteerd worden zonder dat we daarom vragen. Dit allemaal blijft niet zonder politieke gevolgen. Want verontwaardiging en het zondebokdenken zijn tegenwoordig winstgevende verdienmodellen van steeds meer politici.
Wat is er aan de hand in de hoofdstad van het land dat volgens vele onderzoeken een van de gelukkigste plekken is op aarde? Sommigen wijten dat aan de toenemende ongelijkheid.
Anderen stellen dat racisme en discriminatie welig tieren. Laat één ding helder zijn. Met de feiten hebben deze verklaringen weinig van doen.
Recente gemeentelijke cijfers geven juist aan dat inkomensongelijkheid in Amsterdam sinds 2011 nauwelijks is gestegen, evenals het aantal Amsterdammers met een laag inkomen.
Ook is bijvoorbeeld het aantal Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse leerlingen dat het schooladvies havo/vwo krijgt, toegenomen.
Tot slot is het aantal Amsterdammers dat discriminatie ervaart in 2015 en 2016 nagenoeg gelijk gebleven. Kortom: wat praten we onszelf aan?
Misschien is het antwoord hierop dat feiten en perceptie van elkaar kunnen verschillen. Daarmee begeven we ons wel op een hellend vlak omdat de politiek dan niet meer van feiten kan uitgaan maar van gevoelens en emoties.
Zelf vind ik de fixatie op huidskleur die ons publiek debat is binnengedrongen vreselijk. En ja, ik veroordeel ook dat sommige donkere Amsterdammers op straat voor 'Zwarte Piet' worden uitgemaakt, maar ik weiger te accepteren dat daarmee alle Amsterdammers racisten zijn.
Ik weiger het normaal te vinden dat Amsterdammers op basis van huidskleur onheus worden bejegend maar weiger ook te aanvaarden dat wij daardoor alle zogenoemde 'boze witte mannen' in een hoekje moeten wegzetten.
Hetzelfde geldt voor fixaties op etnische afkomst of IQ. Wie uitsluiting wil bestrijden, moet zelf niet gaan uitsluiten.
En ondanks alles houden we van onze stad. Kijk eens hoeveel vrijwilligers er in Amsterdam rondlopen.
We mogen onszelf gelukkig prijzen met de 285.000 Amsterdammers die zich willen inzetten voor hun buurt of vereniging. En hoe groot de ideologische verschillen tussen ons ook moge zijn, respect en verdraagzaamheid zijn nooit overbodige waarden. Sterker, dat zijn de waarden waarop Amsterdam is gebouwd en die ons in goede en slechte tijden verbinden.
Ik reken op alle mensen van goede wil die te veel van Amsterdam houden om te somberen. Die te redelijk zijn om alsmaar te blèren. Die van politici verwachten dat ze scherp op de feiten zijn maar blind voor ras, huidskleur of IQ. En die politici verlangen die normen stellen én handhaven.
Ik ben er heilig van overtuigd dat wie altijd iets van de maatschappij en van anderen verwacht maar weinig van zichzelf, nooit iets zal bereiken. In mijn omgeving voel ik veel maatschappelijke energie, van generatiegenoten die veranderingen ambiëren maar zich vooral als toeschouwers zien.
Toeschouwers van hun eigen samenleving terwijl ze eigenlijk de hoofdrolspelers daarin zouden moeten zijn. Ik wil Amsterdammers mobiliseren voor de verandering die zij willen bereiken.
Zeiden ze niet dat een betere wereld bij jezelf begint?
Hala Naoum Nehme, kandidaat-raadslid voor de VVD in Amsterdam. Dit stuk verscheen eerder in Het Parool en is in overleg met de auteur ook op Republiek Allochtonië geplaatst.
Meer over de gemeenteraadsverkiezingen hier
Waardeert u ons werk? U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)
Meer over Amsterdam, discriminatie, VVD.
