'Ik slacht dat schaapje weer ouderwets gezellig op m’n balkonnetje'
In opinie door Mohammed Benzakour op 25-05-2011 | 00:04
Tekst: Mohammed Benzakour
Thuis aten wij veel vlees, bergen vlees. Een bord zonder vlees was als koffiecichorei: noodconsumptie. Niet voor niets dat het belangrijkste moslimfeest, het Offerfeest, draait om het dier. Nog steeds zie ik hoe mijn moeder in de keuken met opgestroopte mouwen korte metten maakte met die meterslange schapendarmen, spoelend, knippend, knoopjes makend. Niets van het dier werd gespaard; de kop, poten, hart, longen, pens, kloten, slokdarm, alles belandde goed gekruid en gestoofd in onze magen, waarbij de vacht niet zelden eindigde als karpet of warm onderlegger voor in bed.
We hebben het hier over een eeuwenoude cultus, overgedragen van generatie op generatie: de eerste vega-moslim moet ik nog tegenkomen.
Ik zeg bewust ‘cultus’, omdat de islamitische vleesproductie niet sec gaat om consumptie alleen maar vooraleerst om de wijze waarop dat vlees op het bord belandt: halal.
Halal is een geharnaste ritus en elke socioloog kan uitleggen dat een gemeenschap zonder rites een dode gemeenschap is. Alleen al om die reden raakt het wetsvoorstel van de PvdD (verbod op onverdoofd slachten) aan het hart van de multiculturele samenleving - waarbij je je kunt afvragen hoe deugdelijk het überhaupt is dat een clubje principiële vegetariërs leefregels bedenkt voor principiële vleeseters.
Oude rites en gebruiken kun je niet zomaar overboord gooien. Kan de PvdD zich een Prinsjesdag zonder koets en hoedjes voorstellen? Of een nieuwjaarsnacht zonder vuurwerk – hoewel we weten dat vuurwerk geldverspilling is, bodem & lucht vervuilt, mensen verminkt en doodt, en jawel: erg dieronvriendelijk is?
De hele discussie draait om pijn. Maar wat is pijn? Waar staat de precieze meting van de pijnreactie van een koe voor? Over de fysiologie van de pijn zijn kasten vol geschreven, maar geen van die boeken lijdt tot iets concreets. Als twee mensen met een hamer op hun duim slaan, hebben ze allebei pijn, maar er is geen enkele methode die kan meten wiens duim de meeste pijn heeft. Pijn kent geen rangorde. Tegenover het Wageningse onderzoeksrapport, waarmee de PvdD zwaait, zijn een dozijn andere (internationale) onderzoeksrapporten te plaatsen die stellen dat de rituele slacht stukken humaner is dan de pin of elektroshock. Welk rapport beschouwen wij als maatgevend? Of is soms een Nederlandse koe kleinzeriger dan een buitenlandse?
Extra smoezelig is dat de hele discussie gevoed lijkt door wederzijdse huichelachtigheid. De tergende zucht naar ‘scoren’ staat recht tegenover de selectieve drift bij de geloofsgemeenschappen.
Enerzijds, wie werkelijk verbetering voorstaat van het dierenwelzijn kan zijn kostbare tijd en energie beter besteden aan het voortraject van die miljoenen kiloknallers bij de buurtsuper in plaats van een ‘halszaak’ te maken van dat pietluttige lastminute van een paar koeien en schapen. Immers, wie de gruwelijke megapraktijken kent achter de schermen van onze bio-industrie kan alleen maar schuddebuiken over die keelsnede.
Anderzijds, de moslims die nu plotseling moord en brand schreeuwen en op de bres springen voor het ‘humane’ karakter van de rituele slacht zijn Oost-Indisch blind. Want hoe ritueel ook hun lamskoteletten, erg halal is het allemaal allang niet meer. Halal is een totaalconcept, diervriendelijkheid van wieg tot graf. Teksten uit de Koran en de Hadith hameren aldoor op respect en dierwaardigheid; een dier mag om te beginnen absoluut niet worden opgesloten. Dit reikt toch verder dan dat vrome ‘bismillah’ tijdens die oostelijk gerichte halsnede. Zouden de boze moslims weten dat 99% van hun boodschappen bij de islamitische slager afkomstig is uit de bio-industrie?
Toch geloof ik dat onze moslims rustig kunnen gaan slapen. Aan de hele kwestie kleeft namelijk iets unieks: moslims en joden zitten voor eenmaal in hetzelfde schuitje. Een benadeelde moslim treft van de weeromstuit de jood. Vermoedelijk is dat iets teveel gevraagd voor het land waar in Amsterdam Joodse scholen al decennialang aan gescheiden zwemlessen doen, joodse neven met joodse nichten trouwen, rabbijnen vrouwen de hand weigeren, Jodinnen pruiken dragen – zonder dat dit ooit tot verhitte debatten leidde over ‘achterlijkheid’, ‘intolerantie’ of ‘vrouwenonderdrukking’.
Niettemin, mocht het woensdag in de Kamer toch anders lopen, dan zal, zoals zo vaak, het bloed - letterlijk - kruipen waar het niet gaan kan. Een oude Marokkaanse man fluisterde me onlangs in: ‘Ze kunnen me wat in Den Haag. Ik slacht dat schaapje weer ouderwets gezellig op m’n balkonnetje.’
Mohammed Benzakour is columnist en publicist. (www.benzakour.nl) In 2006 was Benzakour lijstduwer voor de Partij voor de Dieren. Een ingekorte versie van dit artikel verscheen gisteren in Trouw.
Eerdere stukken van Benzakour op dit blog vindt u hier
Meer artikelen over rituele slachten: kijk hier
Meer over halal, mohammed benzakour, moslims, ritueel slachten.
Reacties
Opmerkelijk dat het me nooit is opgevallen, ik weet dat oudere joodse vrouwen wel eens een pruik dragen omdat het eigen haar niet meer helemaal is wat het geweest is, maar of dat om een andere reden is daar twijfel ik aan. Historisch gezien moet ik zeggen: nee! Ik weet wel dat joodse vrouwen het haar werd afgeschoren bij binnenkomt in het concentratiekamp, maar ik heb nergens gelezen dat joodse vrouwen hun pruik moesten inleveren.
Vind het jammer dat moslims rustig "halal" eten, omdat het dier in kwestie halal geslacht is. Ik ben zelf moslima en irriteer me er steeds vaker aan dat maar weinig mede-moslims kijken naar de eisen die gesteld worden aan de leefomstandigheden van slachtvee. Of men boeit het niet of men weet het niet. Op het moment vind ik scharrelvlees in totaal genomen toch veel barmhartiger tegenover het dier, dan de halal geslachte schaapjes die wel met z'n allen opgehoopt hun leven lang in een hok volgepropt worden met hormoonvoedsel. Het idee achter halalvlees wordt naar mijn inzien door vele (moslims) niet begrepen.
Dieren krijgen vanuit de islam nu eenmaal vele rechten, zolang deze rechten worden geschonden door ons mensen, maakt het het dier niet halal om te eten. De weg naar de halal slachting is in dat geval niet toegestaan (haram) vanuit de islam. Dit is zoals ik het heb begrepen vanuit eigen onderzoek en verschillende islamstudies naar de betekenis achter halal m.b.t. vlees.
Vanuit de islam hebben wij moslims de plicht om de rechten van dieren te respecteren. Daar mag best wat kritischer naar gekeken worden. Dat betekent dus dat vee op z'n minst moet leven in haar natuurlijke leefomgeving, dus buiten op de weide. Dat de dieren zo stressloos mogelijk door het leven moeten gaan. Ook dat de dieren alleen voedsel mogen eten dat deel uitmaakt van hun natuurlijk dieet. Dat het slachten van de dieren in de natuurlijke leefomgeving gebeurt, zonder andere dierlijke getuigen van de slacht...dus niet op het balkon. En zo kan ik nog wel verder gaan.
En vele moslims maar vlees eten en eten, zolang er maar halal op het schaapje staat boeit het eigenlijk niet wat het dier heeft moeten doorstaan.
Spijtig dat het hele idee van halal dieren houden in het niet valt naast het halal slachten. Het is naar mijn mening juist hypocriet om een hele ophef te maken over het verbieden van het ritueel slachten om het halal zelf, om dan een oogje dicht te knijpen als het gaat om de niet halal leefomstandigheden van het dier.
Als het naleven van de rechten van het dier zou betekenen dat er minder vlees gegeten zal moeten worden om dit te realiseren, dan zijt het zo. Dieren hebben nu eenmaal rechten gekregen vanuit de islam, die rechten moeten wij moslims respecteren. Simpel.
Dus dat schaapje lekker ouderwets slachten op het balkon, nou liever niet! Ik snap dat dit een grapje is, maar het toont wel de onwetendheid betreffende het halal houden en slachten van dieren.
Ik pleit ervoor dat degenen die pleiten voor halal geslacht vlees, net zo hard schreeuwen om halal leefomstandigheden voor het dier. Dat lijkt mij wel zo eerlijk.
Het ligt iets genuanceerder, nu ja, twee ietsjes. Hoewel ik wel begrijp dat het er vanuit jouw positie als gemailtraiteerde moslim er zo uit zou kunnen zien. Waarom mag rabbijn X wel een hand weigeren en imam Y niet... Waarom mag mevrouw Rosenstein wel een pruik dragen, en mevrouw Benzakour geen hoofddoek? Er zit een snuifje schuldgevoel bij, een scheutje langere aanwezigheid en grotere (door koning Willem 1 afgedwongen) integratie. En er wonen nu eenmaal veel minder joden in Nederland dan moslims, dus zijn er statistisch minder kansen op handenschud-incidenten.
De vraag die ik je zou willen stellen is in hoeverre die twee gemeenschappen niet beiden speelbal zijn van dezelfde sentimenten bij de grote meute der Nederlanders. Waar jij vooral filosemitisme ziet, zie ik het islamofobe racisme.Twee kanten van dezelfde dobbelsteen.
Affijn.
Gaat het de joden lukken om een dubbele overwinning te behalen, voor zichzelf en voor de halal slachtende moslims? Het ziet er helemaal niet zo gunstig uit. Eerlijk gezegd is het een vrijwel onmogelijk project, zo langzamerhand, aangezien de moslims en de joden amper gehoor krijgen bij de Nederlandse politiek. De media is een ding, maar je moet ook nog de politiek overtuigen, en dat gaat heel moeizaam.
Interessant genoeg zijn joden en moslims nu samen aan het optrekken om dat wetsvoorstel van tafel te krijgen. Die samenwerking gaat verder dan ooit tevoren.
Uiteindelijk zou het er zelfs wel eens op kunnen uitdraaien dat de moslims, die electoraal een grotere macht vertegenwoordigen, de kastanje voor de joden uit het vuur gaan halen, door met name in de PvdA net zo lang met hun vuist op tafel te slaan dat er iets verschuift.
Dat is allemaal nog afwachten.
