Ik ben een allochtoon
In opinie door Jan Hoek op 13-02-2013 | 22:36
Tekst: Jan Hoek
Toen het Dagelijks Bestuur van stadsdeel Zeeburg in 2002 aantrad, wees collega Fatima Elatik er met enig plezier op dat zij de enige geboren en getogen Amsterdammer in dat bestuur was. Ze had gelijk. De wiegjes van de leden Herrema, Hoek en Nanninga stonden buiten de stad. In Amsterdamse zin waren de heren – ook dat nog! - allochtonen.
Ik vond het eigenlijk wel leuk om mezelf allochtoon te noemen. Want in het maatschappelijk debat van die tijd stond allochtoon voor Marokkaan, terrorist, moslim en andere al dan niet vermeende narigheden. En laten we wel wezen, dat is dankzij de crisis allemaal wat minder geworden, maar je hoeft er de reacties op de website van de Telegraaf of GeenStijl maar op na te lezen, om te weten dat het nog lang niet weg is. Mezelf “allochtoon” noemen, was dus een soort “ich bin ein Berliner” in het klein.
Veel allochtonen vinden “allochtoon” een naar woord. En dat is logisch, want het maakt een mens tot vreemdeling in het land waar hij woont, ook als hij er geboren en getogen is. Trouwens, wie in den vreemde is geboren, maar bewust kiest voor het Nederlanderschap, blijft door de aanduiding “allochtoon” natuurlijk ook een vreemdeling. Let wel, het is allemaal relatief, mensen zijn altijd unieke individuen, wier identiteit niet wordt bepaald door een woord dat door de overheid of de maatschappij wordt gebruikt. Maar prettig is het niet, om als bewuste of onbewuste Nederlander jezelf aangeduid te zien worden als vreemdeling. Het woord wordt dus bij voorkeur vermeden.
Het lastige van het woord “allochtoon” is dat het niet alleen te gebruiken is om uit te sluiten, maar ook om die feitelijke uitsluiting te benoemen. Want ga er maar aan staan. Op de arbeidsmarkt hebben Turkse, Marokkaanse, Surinaamse, Antilliaanse, Molukse en Ghanese Amsterdammers te maken met discriminatie door werkgevers. Voor je de zin hebt uitgesproken, is de aandacht al verslapt. De harde scheidslijn die discriminatie op de arbeidsmarkt trekt tussen “autochtone” Amsterdammers en alle andere Amsterdammers, duidt je met “allochtoon” aanmerkelijk effectiever aan dan met al die herkomstaanduidingen. Zo bezien is “allochtoon” een woord dat niet uitsluit maar die uitsluiting zichtbaar maakt en aan de kaak kan stellen. Nog los van het feit dat herkomst dus ook weer stom kan zijn, als je als Surinaamse Amsterdammer in Amsterdam bent geboren...
Het gebruik van het woord “allochtoon” simpelweg verbieden, is dus ook een beperking van de aanpak van discriminatie en uitsluiting. Er komt iets bij. Het verbieden van woorden past niet in een vrije samenleving. Woorden zijn instrumenten waarmee mensen uiting geven aan gedachten en gevoelens. De vrijheid om dat te doen, dient door de overheid niet te worden ingeperkt, dus ook niet door bepaalde woorden in de ban te doen. Daarbij is er natuurlijk wel verschil tussen een wettelijk verbod of een openbare banvloek, maar de overheid zou een cultuur moeten mijden waarin woorden onderwerp van beleid worden.
De woorden die de overheid kiest, volgen de ontwikkelingen van de samenleving. Andersom gebeurt het niet, tenzij in nare regimes. De overheid kan een vrije samenleving het gebruik van woorden niet opleggen of verbieden. De overheid kan het goede voorbeeld geven, door bewust en zorgvuldig met woorden om te gaan. Als “allochtoon” niet aan de orde is, dient het woord ook niet te worden gebruikt . Waar het een functie heeft, moet het gebruikt worden, omdat het zaken duidelijk maakt. Maar het luie gebruik van het woord, maakt van landgenoten vreemdelingen. Als de overheid het toch gebruikt waar het helemaal niet nodig is, zal ik het met veel plezier weer roepen: “Ik ben Allochtoon”.
Jan Hoek is raadslid namens GroenLinks in de Amsterdamse gemeenteraad. Dit stuk verscheen eerder op zijn blog en is in overleg met de auteur ook op Republiek Allochtonië geplaatst.
Vandaag werd bekend dat Amsterdamse ambtenaren niet meer de woorden allochtoon en autochtoon mogen gebruiken. Eerder verschenen van Amsterdamse raadsleden de volgende blogs over dt onderwerp op Republiek Allochtonië:
Schrap het woord allochtoon (Iman Akel en Ahmet Olgun, PvdA)
Schrappen woord allochtoon lost helemaal niets op (Stefan de Bruin, VVD)
Meer artikelen over het gebruik van het begrip allochtoon hier
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Republiek Allochtonië (voorheen Allochtonenweblog) bestaat 7 jaar. Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over allochtoon, groenlinks, jan hoek.
Reacties
Leuk dat je reageert, bedankt. Maar waarom moet ik mijn achternaam veranderen? Ik hoor hier toch ook in dit land? Met mijn achternaam erbij. Bovendien, als ik De Boer zou heten.... Iedereen zou me nog als mocro blijven zien! Al heet ik Piet... Iemand moet mij nog wel willen aannemen? Ik hou van mijn naam, mijn vader en opa heten ook zo! Ik vraag om een eerlijke behandeling. En dan gaan hollandse mensen die er hollands uitzien roepen dat ze ook allochtoon zijn omdat ze een duitse oma hebben... Garppig hoor... Jullie worden heus niet dagelijks op je afkomst gewezen. Dát was mijn punt.
Jan Beerenhout azn - 19/02/2013 09:44
Buitenlander - 18/02/2013 17:04
Jan Beerenhout azn - 14/02/2013 12:52
In het vervolg moet ik mij dus noemen: Saksische Amsterdammer.
Ik herhaal: laten we gewoon de Grondwet hanteren,. Die kent maar een onderscheid, met verschillende rechten & plichten, nl Nederlander of Vreemdeling. Verder geen gezeik.