Het heilige huisje genaamd de vrijheid van meningsuiting
In opinie door Nourdine Tighadouini op 18-05-2014 | 22:35
Nourdine Tighadouini is consultant en kwam onlangs in het nieuws omdat hij aangifte deed tegen het weblog GeenStijl.
In onderstaand blog geeft hij zijn opinie over de vrijheid van meningsuiting.
In dit tijdperk zou de vrijheid van meningsuiting gepaard moeten gaan met enig verantwoordelijkheidsbesef. Vanwaar ben ik deze mening toegedaan? Een politicus kan aan de hand van één enkele uitspraak een brandhaard elders op de wereld veroorzaken. Een redactie van een goed bekeken website die structureel beledigingen koppelt aan etniciteit, maakt dat de norm in het maatschappelijke verkeer. Woorden, zij het geschreven of gesproken, hebben heden ten dage in een bepaalde context direct invloed op het maatschappelijke klimaat. Vandaar mijn opinie dat de vrijheid van meningsuiting en verantwoordelijkheid hand in hand zouden moeten gaan.
Noem het een realistische en constructieve visie. Een poging tot het herdefiniëren van het vrije woord. Een pretentieuze uitspraak van mij, alla. Enkel waar liggen de grenzen momenteel? Waar is de balans gebleven tussen satire, het recht op beledigen, de vrijheid van meningsuiting en andere wetsartikelen aangaande discriminatie? Dat is de vraag die bij mij is gaan rijzen. Opmerkingen met betrekking tot dit onderwerp worden momenteel niet gewaardeerd. Mea culpa. Want velen zijn namelijk voor een absolute vorm van het vrije woord. Zij citeren daarbij graag Voltaire: Ik verafschuw wat u zegt, maar ik zal uw recht om het te zeggen met mijn leven verdedigen".
De crux voor mij persoonlijk zit echter in het feit dat het tegenwoordig gaat om de vorm waarin een boodschap verwoord wordt, niet meer om de inhoud. Het gaat om het vergaren van zetels, niet om het algemeen belang, het gaat om het geld en niet meer om de ethiek. En dit gebeurt weliswaar allemaal onder de pretentie van de 'vrijheid van meningsuiting'. Maar hebben we heden ten dage enkel nog maar rechten en geen plichten meer?
Naar aanleiding van een aangifte van mij jegens een in mijn ogen onverantwoordelijke redactie reageerde Marianne Zwagerman, dat we weerbaarder moeten worden. Als iets je niet bevalt, dan sla je er maar op los. En daar moeten we al mee beginnen vanaf de zandbak. In bepaalde milieus is het inderdaad zo, dat de meest weerbare vaak ook de meest gewelddadige is. Maar als het even kan, dan zou ik daar graag tegen willen ageren. Ageren tegen de wens om dergelijk gedrag de algemene norm te maken. Noem mij maar idealistisch.
Dit land stond nog niet zo heel lang geleden nog bekend om haar tolerantie en vooruitstrevendheid. Echter de huidige tendensen zijn niet goed voor het maatschappelijke klimaat, geen mooi uithangbord mondiaal bezien, slecht voor ons imago, onze internationale handelsbetrekkingen en ons aanzien in de wereld. Observeer je de ontwikkelingen nauwgezet dan komen er bij mij in ieder geval geen citaten van Voltaire naar boven, wel een andere uitdrukking: bezint eer ge begint.
Nourdine Tighadouini is consultant en blogger. Dit stuk verscheen eerder op zijn blog. Meer van Nourdine op dit blog hier.
Meer artikelen over de vrijheid van meningsuiting op dit blog hier.
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over Nourdine Tighadouini, vrijheid van mening, vrijheid van meningsuiting.
