Grapje, bedankt!
In opinie door Dilan Yesilgöz op 10-01-2013 | 08:35
Tekst: Dilan Yesilgöz
Het zelfvertrouwen van een volk kan men aflezen aan de mate van het gevoel voor humor dat het heeft. Daarnaast is zelfspot wat mij betreft een van de hoogste vormen van intelligentie.
Ervan uitgaande dat ik een punt heb met deze twee stellingen, kunnen we concluderen dat het de laatste tijd niet al te best is gesteld met de Nederlander. Wacht, laat ik nou niet al te veel chargeren; het is tamelijk slecht gesteld met het deel van de Nederlandse bevolking dat zich opeens opwerpt als de bewaker van het correcte en regels opstelt over waar humor aan moet voldoen.
De belangrijkste stelregel van deze bewakers is: een grap over de Islam (let op! alleen over moslims is niet afdoende!) is een goede grap. Grapjes over Christenen zijn zo 2012.
Het begon allemaal met de schitterende show van Theo Maassen ‘Met alle respect’ die rond de jaarwisseling op televisie werd uitgezonden. Ik ben een groot fan van keiharde en kritische cabaretiers als Theo Maassen, Hans Teeuwen en Javier Guzman. Dus toen de show van Maassen, die daarvoor al ruim 150 keer in theaters was opgevoerd, op tv verscheen, genoot ik. Ik heb gelachen, me onwijs ongemakkelijk gevoeld en af en toe gedacht ‘oooo, nou nou, dat gaat wel ver’. Met andere woorden: helemaal top, een goede cabaretier hoort deze mix van gevoelens op te roepen.
Ik was dan ook zeer verbaasd toen meteen na de uitzending de verontwaardigde reacties op social media binnenstroomden over het deel waarbij Maassen een grap maakt over persoonsbeveiliging. Hij zou tegen persoonsbeveiliging zijn, dan zouden politici wel iets langer nadenken voordat ze iets roepen. Maassen is na deze uitspraak overal aangehaald en afgezeken, met als klap op de vuurpijl in het zeer gefrustreerde stukje van Afshin Ellian in Elsevier. Maassen zou geen grappen durven maken over moslims, en dat is te wijten, volgens Ellian, aan de ‘ouderwetse, neokoloniale benadering’ die de cabaretier kiest. Deze benadering zou inhouden dat Maassen moslims als een zielige, onvolwassen en onderdrukte groep beschouwt en volkomen volgens de ‘linkse religie’ zou willen beschermen van de blanke boze man die hem zijn profeet wil afnemen.
Ellian doet er nog een schepje boven op door te zeggen: ‘Ik weet het, Theo, je bent in je stelling niet alleen, er zijn genoeg moslimterroristen die het van harte eens zijn met je wens: ook zij zijn tegen persoonsbeveiliging voor critici van de islam. Ze moeten allemaal als vervelende honden een spuitje van de zelfcensuur krijgen, en anders worden ze door een gelovige afgemaakt. Voor deze stelling zul je applaudisserende Taliban in de zaal krijgen. Uitverkocht’.
Maassen wordt weggezet als een lafbek die te bang is om grapjes over de Islam te maken. Zoals Ellian zegt:’Je (Maassen) maakte een grapje over moslims en over Najib Amhali. Dat is voor extremistische moslims geen probleem zolang je geen grappen maakt over de profeet Mohammed, de Koran en andere heilige zaken’.
Blijkbaar tel je pas echt mee als je de extremisten op de kast krijgt. En we weten allemaal hoe weinig daarvoor nodig is, dus een quick win toch?
Maar waarom is het een taak, nee, een plicht van een cabaretier om een grap te maken over wat dan ook, of het nou de Islam is of zijn schoonmoeder? Waarom zijn er bewakers nodig die normen en waarden afdwingen? Waarom wordt een cabaretier ter verantwoording geroepen in een talkshow?
Wat zijn we toch een onzeker landje, wanhopig op zoek naar de juiste toon.
In een beschaafd land moeten schrijvers, kunstenaars en cabaretiers ALLES kunnen zeggen. Zonder enige vorm van censuur. Maar ook zonder enige vorm van morele druk dat ze alles MOETEN zeggen.
Het is aan een artiest waar hij of zij voor kiest en het is aan de kijker, de ontvanger, om te bepalen of iets grappig is of niet. Of iets gepast is of totaal niet. Bevalt het je niet, dan kijk je niet. Maassen mag echt tegen persoonsbeveiliging zijn of hartstikke voor. Hij mag een mop tappen over Mohammed, de Paus en Ellian die samen een café inlopen. En hij mag zelfs de hele avond uitgekauwde Christengrappen vertellen.
Hij is geen politicus of volksvertegenwoordiger, dus de algehele morele verontwaardiging is zeer overtrokken. Zappen als je er niets aan vindt. Zo boycot ik Paul de Leeuw sinds februari 2012. Voor die tijd vond ik het al niets, maar sinds hij tijdens zijn programma zijn beklag deed over het feit dat hij bedreigd werd voor de JOOP- cartoon over Wilders in plaats van de cartoonist, haakte ik volledig af. Verraders kennen we uit een ander verleden, ik heb daar niets mee.
Kunstenaars en andere vrije denkers moeten alles kunnen zeggen, afbeelden en tonen; wij als samenleving moeten als een schild om hen heen staan.
Dat is de hoge prijs voor een zelfverzekerde, intelligente beschaving
Dilan Yesilgöz is redactrice van Republiek Allochtonië. Meer artikelen van Dilan op Republiek Allochtonië hier.
Zie ook over dit onderwerp: humorpolitie
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Republiek Allochtonië (voorheen Allochtonenweblog) bestaat 7 jaar. Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over cabaret, dilan yesilgöz, humor, humorpolitie, islam, theo maassen.
