De Zielige Arabische Vrouw

Ach, volgens mij kennen alle mannen dit wel. Je ziet een vrouw en volgens jou zit ze in moeilijkheden. Nu hebben de meeste mensen het vermogen tot mededogen met mensen in problemen en wellicht zelfs de drang om ze te helpen. Maar enkele andere neigingen lopen daar dwars doorheen en sturen mededogen en en behulpzaamheid een bepaalde kant op. Er zijn mannen die bij de aanblik van een vrouw in nood een soort Ivanhoe neigingen krijgen van de koene ridder die de jonkvrouwe in nood moet redden. Die jonkvrouwe in nood is vaak een projectie, een fantasie van die mannen zelf. Er wordt die vrouwen niks gevraagd en de mannen worden dan ook geleid door hun eigen idee van wat normaal en abnormaal is. Het gaat hen niet zozeer om het redden van die specifieke vrouw, maar het redden van vrouwen is voor die man datgene wat hem definieert als Man. Aan het redden van Westerse vrouwen is tegenwoordig geen eer meer te behalen; die zijn allemaal ge-emancipeerd en zo en praten nog terug ook! Dus hebben sommige mannen een ander slachtoffer gevonden. Zeg nou zelf, wie is er meer in nood tegenwoordig dan De Arabische Vrouw? Die komen nu eenmaal allemaal uit culturen die vrouwonvriendelijk zijn, waarin vrouwen onderdrukt worden en slavinnen zijn in de harem van die wellustige, wilde Arabische man.

 

Zoiets zal Hans Jansen gedacht hebben; zeg maar de wel populaire professor Stapel van de islamstudies. In zijn werk vraagt hij zich als een heuse mufti niet alleen af ‘wat islam is’ en ‘wat islam zegt’ maar stelt het ook nog eens te weten. Om vervolgens altijd dezelfde conclusie te trekken: islam en moslims vormen een probleem voor welke samenleving dan ook. Een dergelijke orientalistische zienswijze is gebaseerd op een logica-fout. Die is het makkelijkst als volgt uit te leggen: de kleding van moslims past in mijn zelfgemaakte tas (islam). Een moslim past in die kleding. Dus moslims passen in die tas.

 

Hans Jansen won de avond de polemiek met zijn aanval op de persoon van Arabiste Petra Stienen (want zo lijkt men tegenwoordig polemiek op te vatten: afzeiken van personen om het afzeiken in plaats van om een groter punt te maken; inderdaad geheel in de stijl van Theo van Gogh wiens dood verder gebanaliseerd wordt met deze avond). Petra Stienen moet van Hans Jansen praten over de werkelijke toestand in het Midden-Oosten: de opkomst van ‘shariafundamentalisten’ en de positie van die ‘zielige vrouwen’ in de ‘islamitische wereld’.

 

U kunt zijn pleidooi hier volledig lezen. Maar het hoeft niet.

 

Het is een typisch pleidooi om vele redenen. Ondanks het vele geklaag dat we tegenwoordig ook helemaal niets meer over de islam mogen zeggen, zitten we nu al meer dan 10 jaar in een situatie waarin de meest gore bagger over ons wordt uitgestort onder het mom van politiek debat en vrijheid van meningsuiting. Sinds de moorden op Pim Fortuyn en Theo van Gogh is de vrijheid van meningsuiting de heilige koe van de Nederlandse samenleving. Dat is te betreuren, maar goed daar gaat het nu even niet om. Waar het om gaat is dat het aanvallen van islam, Midden-Oosten en Arabieren heel gedurfd lijkt (taboe!), maar in feite is het vooral mainstream, suf en makkelijk. Maar je kunt ermee winnen en daar gaat het om. Zijn pleidooi is ook typisch omdat het allerlei categorieën en onderscheiden door elkaar heen gooit: Arabische vrouwen, Midden-Oosten, islamitische wereld, terrorisme, onveiligheid, geweld, enzovoorts. Het verdwijnt allemaal in één brij. Allerlei oorzaken van de problematische positie van vrouwen in het Middden-Oosten zoals gebrek aan vrijheid in het algemeen, armoede, slechte gezondheidszorg en onderwijs gooit Jansen in zijn verdere werk op één hoop onder de term Arabische cultuur en/of islam (alsof dat hetzelfde is).

 

Als Echte Man zal Hans Jansen Petra Stienen wel even vertellen hoe zij echt naar het Midden-Oosten moet kijken (zoals hij dat wil) en hij wil graag laten zien dat hij wél oog zou hebben voor De Zielige Arabische Vrouw. Zijn pleidooi is daarmee ook typisch in die zin het past in een tweedeling die keer op keer in het islamdebat terugkomt: tussen ons als beschaafde mensen wier hart breekt bij zoveel onrecht tegen vrouwen (zoals recent bij het Pakistaanse meisje Malala) en de islamitisch-arabische monsters uit het Midden-osten die ons willen domineren. Voor Hans Jansen is mitsen en maren en enerzijds/anderzijds geen kenmerk van goede wetenschap of van goed politiek commentaar. Voor mannen als Hans Jansen is de wereld tweedimensionaal.  Vandaar dat het maar goed is (en die vrouwen mogen daar ook best dankbaar voor zijn) dat wij Irak en Afghanistan platgebombardeerd hebben, vrouwen en kinderen vermoord hebben met drone aanvallen in Afghanistan, Pakistan en Jemen en Israel in staat hebben gesteld een apartheidstaat op te bouwen. We hebben die achterlijke Arabieren toch maar mooi de 21e eeuw ingebombardeerd verdomme!  Hans Jansen is de blanke man die denkt dat hij superieur is en gekleurde vrouwen moet redden van gekleurde mannen.

 

Zo, als De Zielige Arabische Vrouw gered moet worden is natuurlijk wel duidelijk van wie: de extremistisch-radicale fundamentalische, gewelddadige, seksistische, wilde Arabier. En dan? Dan moet die vrouw nog beschaafd gemaakt worden natuurlijk, want Jansens werk komt er op neer dat je De Zielige Arabische Vrouw wel uit de cultuur kunt halen, maar de cultuur niet zomaar uit de Arabische vrouw. Wat zijn wij dan ook goed dat we hele inburgeringscursussen hebben opgezet die ze natuurlijk zelf moeten betalen; in een neo-liberale cultuur wordt iemands bijdrage aan de samenleving immers afgemeten aan de hoeveelheid geld hij/zij over heeft om zichzelf te ontwikkelen (lees: op ons mythische zelfbeeld van vrije seculiere individuen te lijken).

 

Om precies te weten wat Hans Jansen voor ogen heeft kunnen we ook even kijken naar hoe hij zich afzet tegen Arabiste Petra Stienen. Hier gedraagt Hans Jansen zich namelijk als het type man dat in vroegere tijden vond dat vrouwen in Nederlands-Indië ook gered moesten worden, maar die in Nederland zelf tegen kiesrecht voor vrouwen waren. Petra Stienen heeft het namelijk gewaagd om aan de orde te stellen dat ‘de regels en de manier waarop het spel gespeeld wordt, is bepaald door mannen’. Nee stel je voor zeg, wij blanke mannen hebben net onze vrouwen het recht gegeven om te stemmen en nu durven ze ook nog hun mond open te doen! Als bewijst voor de onkunde van Stienen haalt Jansen vervolgens John de Mol aan die, in een programma waar Stienen ook zat, er op wees dat Big Brother na een week al van het scherm werd geveegd. Dat dit achterlijke programma in het Midden-Oosten faalt, waar tal van andere soortgelijke programma’s overigens wel scoren, moet wel een veeg teken zijn van de achterlijkheid van het Midden-Oosten, of zoals Jansen zegt dat er iets mis is in de wereld van de Arabische medemens. Maar zoals gesteld het werkt wel. Het geeft Hans Jansen de mogelijkheid zich goed te voelen en een echte man, volgens zijn definities. Het geeft het publiek zich goed te voelen en de jury nog meer want zij herkennen immers datgene wat goed is. Zo wentelen we ons lekker in gevoelens van superioriteit. In plaats van Ivanhoe is Hans Jansen dan ook meer Don Quichote die ook de zwakkeren wilde redden maar uiteindelijk vooral tegen zijn eigen demonen vocht. En dus wint hij in De Balie de Avond van de Polemiek ‘want het bevrijden van De Arabische Vrouw is een goede zaak’ volgens de jury. En die Zielige Arabische Vrouw? Ach die speelt slechts een bijrol in het theater Hans Jansen.

 

PS. Een tijdje geleden kreeg ik een mail van iemand (overigens over de mails die ik krijg, volgt binnenkort ook een blogje) die vond dat ik ook gered moest worden. En wel van de gevaarlijke ‘salafisten’ of in termen van Hoeiboei en Hans Jansen: Sharia-feministenfundamentalisten. Die heb ik netjes beantwoord. Na een vriendelijke conversatie hen en weer via mail was mijn laatste reactie het volgende liedje:

 

 

PPS Voor een wel serieus stuk over het redden van De Arabische/Moslim Vrouw: Do Muslim Women Really Need Saving door Lila Abu-Lughod. Of lees het essay Bange Blanke Mannen door (trommelgeroffel) Petra Stienen (ja die!) naar aanleiding van een debat bij de BBC over de vraag of Europa moslims te kort doet. Dat debat met Douglas Murray, Flemming Rose en Tariq Ramadan kunt u hier zien:

 

Martijn de Koning is cultureel antropoloog. Dit stuk is eerder op zijn blog Closer verschenen. zie hier.  Daar vindt u verschillende reacties, onder andere van Hans Jansen. In overleg met Martijn de Koning is het ook op Republiek Allochtonië geplaatst.

Eerdere blogs van Martijn op dit weblog vind je hier

Volg Republiek Allochtonië op twitter of like onze facebookpagina. Bezoekt u dit blog geregeld? Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.