De toelaatbaarheid van zelfmoordaanslagen (Martijn de Koning)
In opinie door Martijn de Koning op 24-04-2010 | 10:38
Er is ophef over FIOE conferentie in mei in Amsterdam. De Telegraaf weet te melden dat Amsterdam een ‘broedplaats‘ is voor beruchte moslimbroeders en dat de conferentie mede wordt georganiseerd door de International Union of Muslim Scholars die geleid zou worden door sheikh Yusuf al-Qaradawi die (oh jee) fatwa’s uitgevaardigd zou hebben waarin zelfmoordaanslagen worden goedgekeurd. Een klein overzichtje:
De Tweede Kamer wil een spoeddebat met minister Ernst Hirsch Ballin (Justitie) over een conferentie eind mei in Amsterdam over de toekomst van de islam in Nederland. PVV’er Raymond de Roon, die het initiatief nam tot het debat, wil weten wat de betrokkenheid is van de fundamentalistische Moslimbroederschap bij de bijeenkomst.
Ook vraagt de PVV of buitenlandse deelnemers kunnen worden geweerd door hun geen visa te geven. De Kamer wil er voor eind mei met de minister over praten.
Nederland Moslimgidsland | De Dagelijkse Standaard
Welkom in Nederland. Hier krijgt u alle ruimte de kuffur te beledigen en andersdenkenden te bedreigen. Ga gerust uw gang. Maak van uw hart geen moordkuil. In dit land van tolerantie zijn er verscheidene linkse politieke partijen die luid applaudisserend uw gedachtegoed zullen sponsoren en tot wet verheffen.
Conferentie Moslimbroederschap in de RAI – AmsterdamPost
Een internationale bijeenkomst van o.a. de beruchte Moslim Broederschap vindt komende maand plaats in Amsterdam. De conferentie wordt georganiseerd door de Federatie Islamitische Organisaties Nederland (FION) op 28, 29 en 30 mei 2010 in de RAI. Doel is een constructieve dialoog op gang te brengen tussen moslims en andere religieuze, politieke en intellectuele bewegingen in Nederland. De Moslim Broederschap organiseert een programma-onderdeel. Een woordvoerder van de FION weerspreekt dat tegen AT5. Het is echter niet uit te sluiten dat aan de broederschap gelieerde personen aanwezig zullen zijn, zo zegt hij
CAPRICIO ITALIANO: LIEVE KLEINE MUZEL-LIEVERDJES
Er zeker van te zijn dat er niemand van ons die Muzel-lieverdjes een strobreed in de weg zou leggen, al houden die nog zoveel bijeenkomsten! Wij weten dat (bij ons) de Staatsvuiligheid maar ook het CGKR waakt. Daarvoor oefenen wij al geruime tijd om ons hoofd zodanig te slapen te leggen, dat wij binnenkort hopen te kunnen slapen op beide oren. Mocht U deze houding eveneens verkiezen uit te proberen weet dan dat er anatomisch gezien, gevaar dreigt voor verstikking. Ik denk dat hier een brede markt open ligt voor hoofdkussens (oorkussens?) die tegemoet k;omen aan de dringende behoefte (zolang de Moslim-dreiging niet acuut is) om te kunnen slapen op beide oren. Eenmaal die dreiging omgezet is in werkelijkheid is de noodzaak om op die manier te slapen dan ook niet meer nodig. Als U überhaupt dan nog goesting hebt om te slapen. Want er zal moeten gewerkt wordn!
Ja, natuurlijk, de Nederlandse ‘Recherche’ (AIVD) en sommige racistische politici in Polderland zien graten in een bijeenkomst, geleid door een fatwa-zieke sjeik, maar zolang Geert Wilders daar geen FITNA-film over maakt, is er geen vuiltje aan de lucht. Misdaden begaan wordt in Polderlad, net als bij ons, door de vingers gezien, of vergoelijkt. Maar die misdaden aanklagen! Hola! Daar staan strenge straffen wegens racisme en haatzaaierij op, en jaren eenzame opsluiting. Uiteraard zonder hoofdkussen om op beide oren te slapen.
Alleen zijn er, wat die Moslims blijkbaar niet goed beseffen, in onze contreien zo van die ongelukkige wetten. En beweren dat de Holocaust een straf is/was van God (dewelke? Naam en adres? Getuigen?) : daarmee wordt niet gelachen! Zes miljoen doden, als straf van Allah : daarvoor is de negatie-wet uitgevonden en daarin staat niets over eender welke God!
Met Araben echter moet men altijd uit de doppen kijken! Met ‘een straf van God’ bedoelen ze misschien ‘een straf van Hitler’, zodat ze impliciet daarmee bedoelen dat Hitler gehandeld heeft als een God, ja zelfs misschien een God was/is….En aangezien ze een hoge dunk hebben van zichzelf, gaan ze de Holocaust misschien nog eens overdoen. Want, staat op hun opschriften, de echte Holocaust moet nog komen!
howardommel: Kamer wil spoeddebat over Islamconferentie
“Hierdoor wordt duidelijk aangezet tot geweld”, concludeert De Roon. “En dat kunnen we in Nederland natuurlijk niet hebben.” Hij wil opheldering over wat de regering weet over dit congres. Als het aan de PVV’er ligt, worden er geen visa uitgedeeld aan congresgangers die de oproep van de sjeik steunen.
De Moslims Komen! – The Amazing Retecool, Sursum in Vestri Rectum
Uiteraard zijn er wederom geen concrete aanwijzingen voor gevaar, maar vervalt ook de AIVD, net als haar collega’s van NCTB in veronderstellingen: ““…Hoewel de Moslimbroederschap vooral lijkt te streven naar het creëren van een moslimvriendelijk klimaat in Europa, is het voorstelbaar dat de zeer orthodoxe interpretatie van de islam op gespannen voet komt te staan met de beginselen van de democratische rechtsorde…””. Officieel heeft de Moslimbroederschap overigens geweld afgezworen, maar haar motto zegt genoeg: ““…Allah is ons doel, de profeet is onze leider, de Koran is onze wet, Jihad is onze manier, sterven voor Allah is onze grootste hoop…””.
hoeiboei: Het stadsdeel, de moskee en de Moslimbroeders
Hoewel de Moslimbroederschap vooral lijkt te streven naar het creëren van een moslimvriendelijk klimaat in Europa, is het voorstelbaar dat de zeer orthodoxe interpretatie van de islam op gespannen voet komt te staan met de beginselen van de democratische rechtsorde.”
Genoemde FION is de Nederlandse tak van de Europese Moslimbroederschap. Daarover kan ondanks enkele door Bouyafa gewonnen processen geen enkele twijfel meer bestaan sinds 21 april 2009, toen minister Guusje ter Horst (PvdA) Kamervragen beantwoordde van SP, VVD en PVV. De Kamerleden wilden meer weten over de bemoeienis van de FION met een nieuwe moskee in het Amsterdamse stadsdeel Slotervaart. Ter Horst destijds: “Op Europees niveau heeft de Moslimbroederschap zich vooral georganiseerd via de Federatie Islamitische Organisaties Europa (FIOE). De Federatie Islamitische Organisaties Nederland (FION) is aangesloten bij deze Europese koepelorganisatie.”
Nederland, weer een stapje achteruit | Geen Nieuws
En terwijl in Frankrijk, zoals vandaag bekend werd de wetgeving t.a.v. het dragen van de Burka en de Niqab er doorheen gaat komen, de wet geniet de ruggesteun van de meerderheid van het parlement, gaan wij zoals de zaken er nu voor staan, in ons land er weer een stapje op achteruit, door een van extremistische gedachten en daden verdachte organisatie in Amsterdam toe te laten voor een vergadering,
Plein 2010: Nederland, het Centrum van de Islam (Voor Even)
Terwijl de Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst (AIVD) net het sein ‘brand meester’ had gegeven voor wat betreft de nationale veiligheid, worden we er vandaag al weer aan herinnerd, dat in bredere zin de veenbrand onderminderd door woedt. De teller van aanslagen gepleegd sinds 9/11 in naam van de ‘religion of peace pieces’ staat vandaag op 15.152.
De Telegraaf meldt ons dat Nederland zich erin mag verheugen volgende week het toneel te zijn van een heuse conventie van de Moslim Broederschap
Nou zijn de meeste van deze sites niet al te serieus te nemen wanneer het gaat om islam, moslims en de moslimbroederschap. Zoals ik vorige week al vermeldde toen ik de desbetreffende conferentie hier al aankondigde:
C L O S E R » Blog Archive » Muslim Brotherhoods in the Netherlands
Also, contrary to popular belief, the Muslim Brotherhood is not a hierarchical organization that is organized in one particular centre. Given the ‘considerable‘ variation between the group’s different branches and tendencies (at least in competition with each other and sometimes hostile) that should not be conflated, it is therefore better to talk about networks of Muslim Brotherhoods.
De interne verschillen zijn daarbij inmiddels zo groot geworden, onder meer over de toelaatbaarheid van geweld en de positie van moslims in Europa, dat de naam Moslimbroederschap vooral nog iets zegt over wortels en inspiratie van de netwerken, maar niet noodzakelijkerwijze nog iets over de daadwerkelijke praktijken. Wat voortdurend naar voren komt in ieder geval is wel de relatie tussen de moslimbroederschap en geweld en die tussen Qaradawi en de toelaatbaarheid van zelfmoordaanslagen. Laten we in ieder geval die van Qaradawi hier eens onder de loep nemen, maar eerst wat meer in het algemeen over zelfmoordaanslagen.
Het is niet natuurlijk niet voor niets dat er voortdurend een verwijzing is naar zelfmoordaanslagen. Klaarblijkelijk is dat een strategie die onze haren recht overeind doet staat. Eentje die daarom te onderscheiden valt van reguliere en legitieme vormen van oorlogsvoering. Dat laatste kan soms noodzakelijk zijn, maar terrorisme is altijd fout en zelfmoordaanslagen misschien wel het allerfoutst. Antropoloog Talal Asad heeft daar in een exposé ‘on suicide bombing’ belangrijke dingen over geschreven:
Talal Asad: Thinking about “Just War”
In liberal political thought the modern sovereign state has an absolute right to defend itself, a defense that may — as the International Court of Justice has held — legitimately involve the use of nuclear weapons. Hence suicidal war with incalculable global consequences exists in the liberal imagination as a legitimate form of self-defense.
This leads me to the thought that the suicide bomber belongs in an important sense to a liberal tradition of armed conflict for the establishment or defense of a national community: To save the nation (or to found its state) in confronting a dangerous enemy, it may be necessary to act without being bound by ordinary moral constraints. To recognize that there are moral absolutes and at the same time to agree that sometimes they must be set aside is a well-known contradiction central to liberalism.
[...]
First, an unexpected suicide is always shocking, especially so when it also occurs in public, and when it involves the shattering of other human bodies and their belongings, a sudden disruption of the patterns of everyday life, a violence in which death is unregulated by the nation state. Warfare, of course, is an even greater violation of civilian “innocence,” but ideas have sedimented in us so that we regard war in principle as legitimate even when civilians are killed — in principle deaths in war (however horrible) are necessary for the defense of “our form of life.”The second reason is that crime and punishment, loss and restitution, are impossible to separate when the act of killing is also the act that removes the killer beyond justice. Since that separation is essential to the functioning of modern law on which liberal identities — and freedoms — depend, deaths in suicide operations are especially intolerable.
Third, there are the tensions that typically hold modern subjectivity together: between individual autonomy and collective obedience to the law, between reverence for human life and its legitimate destruction, between the promise of immortality through political community and the inexorability of decay and death in individual life. These tensions are necessary to the liberal democratic state, the sovereign representative of a social body, but they threaten to breakdown completely when a sudden suicide operation takes place publicly and when its politics is seen not to spell redemption but mutual disaster.
Finally, I suggest the possibility that a highly emotional thought may impose itself on witnesses belonging to the secular Judeo-Christian tradition: the thought that the meaning of life is death and only death, that it is not death that is contingent but life. Catastrophic and brutal death could therefore be, as the crucifixion taught believing Christians, an occasion of love for all the dead, but for reasons I have just enumerated above this is impossible on the occasion of a suicide bombing.
Ook al lijkt Asad in zijn boek soms wat al te zeer in beslag genomen te zijn door zijn woede over de Amerikaanse oorlogsmisdaden en verschrikkingen en over collega wetenschappers die dat niet ter discussie stellen, is het boek zeer aan te raden. Asad stelt eigenlijk het onderscheid tussen soldaten en terroristen ter discussie, vraagt zich af wat terrorisme nu eigenlijk is en waarom welke vormen van geweld legitiemer lijken te zijn dan anderen in relatie tot ideeen over beschaafd en barbaars, westers en niet-westers, seculier en religieus.
Qaradawi’s standpunten over de legitimiteit van geweld en zelfmoordaanslagen roepen dan ook begrijpelijkerwijze veel weerstand op en het is ook geen wonder dat de nuance in zijn standpunten volledig verloren gaat. Kort samengevat borduurt hij voort op het klassieke onderscheid tussen een offensieve en defensieve geweldadige jihad. De eerste is volgens hem in onbruik geraakt aangezien moderne media het mogelijk maken dat de islam op vreedzame wijze verspreid wordt zoals in vroegere tijden ook wel via de handel gebeurde. De tweede, defensieve jihad, verwijst naar specifieke gebieden zoals Israël, Tsjetsjenië en Kashmir waar moslims volgens hem aangevallen worden. Qaradawi heeft de aanslagen van 9/11 e.d. afgewezen, maar in bijvoorbeeld het geval van Israël ziet hij het verzet niet alleen als legitiem maar zelfs verplicht en zijn zelfmoordaanslagen toegestaan. In het geval van Israël namelijk gaat het om ‘gemilitariseerde’ forenzen, terwijl het in het geval van de bomaanslagen in London bijvoorbeeld gaat om onschuldige burgers volgens Qaradawi.:
Must Innocents Die? The Islamic Debate over Suicide Attacks :: Middle East Quarterly
“I am astonished that some sheikhs deliver fatwas that betray the mujahideen, instead of supporting them and urging them to sacrifice and martyrdom,” announced Qaradawi.[8] Responding specifically to the imam of Mecca, Qaradawi stated, “It is unfortunate to hear that the grand imam has said it was not permissible to kill civilians in any country or state, even in Israel.”[9] Qaradawi based his opposition to these fatwas on the premise that Israelis were not civilians but rather combatants in a war of occupation waged against the Palestinians. He argued that
Israeli society was completely military in its make-up and did not include any civilians … How can the head of Al-Azhar incriminate mujahideen who fight against aggressors? How can he consider these aggressors as innocent civilians?[10]
While sanctioning suicide attacks against Israelis, Qaradawi quickly condemned the September 11 attacks against American civilians, claiming that “such martyrdom operations should not be carried out outside of the Palestinian territories.” Attempting to differentiate between terrorism and “martyrdom,” Qaradawi declared, “The Palestinian who blows himself up is a person who is defending his homeland. When he attacks an occupier enemy, he is attacking a legitimate target. This is different from someone who leaves his country and goes to strike a target with which he has no dispute.”[11] Qaradawi distinguished “martyrdom operations” from terrorism as an act of self-defense and thus a legitimate form of resistance. He continues: “The Palestinians have a right to defend their land and property from which they were driven out unjustly…the Palestinians have a right to resist this usurping colonialism with all the means and methods they have. This is a legitimate right endorsed by the divine laws, international laws, and human values.”[12]
Qaradawi was also at pains to distinguish between suicide and martyrdom. Islam clearly prohibits suicide, yet views martyrdom as a noble act, assuring individuals a place in heaven. In an interview with al-Jazeera, Qaradawi rejected the term “suicide operations.”
This is an unjust and misleading name because these are heroic commando and martyrdom attacks and should not be called suicide operations or be attributed to suicide under any circumstances.[13]
He clarified that the term suicide applies to someone who kills himself for personal reasons and is therefore a coward. In contrast, an attack against Israel is defined as martyrdom and therefore legitimized as a brave, unselfish sacrifice carried out on behalf of the entire Muslim community.
Nu valt er op dat standpunt genoeg af te dingen, maar de commotie erover blijft opmerkelijk zeker als we het aantal slachtoffers van zelfmoordaanslagen vergelijken met dat van conventionele vormen van oorlogsvoering. De VS, mede ondersteund door Nederland, heeft in Irak en Afghanistan meer burgerslachtoffers gemaakt en Israël meer onder de Palestijnen dan alle zelfmoordaanslagen bij elkaar. Op de één of andere manier lijkt afstand ertoe te doen. Niet in geografische termen (hoewel dat met London en Madrid natuurlijk een rol speelde), maar de slachtoffers bijvoorbeeld van de aanval van de VS op de Reuter journalisten, lijken bijna poppetjes in een videospel. Hetzelfde kan gezegd worden van zogenaamde precisie bombardementen, maar waarschijnlijk zelfs van fosfor- en clusterbomaanvallen. Het gebeurt allemaal van een afstand en de identificatie komt pas tot stand na de vernietiging. De pleger van zelfmoordaanslagen daarentegen begeeft zich onder ‘ons’ en neemt ons, onaangekondigd, mee in zijn dood. Tegelijkertijd is mijn inschatting dat de ophef over de zelfmoordaanslagen door de Tamil Tijgers toch ook minder controverse oproepen. Asad wijst er ook op dat de plegers van zelfmoordaanslagen niet meer ter verantwoording zijn te roepen (iets wat in theorie wel met soldaten zou kunnen en soms ook, vaak erg mild, ook gebeurt).
Hoewel Qaradawi’s standpunt zeker niet ongebruikelijk is in het Midden-Oosten, is er zeker de laatste jaren vrij veel discussie over jihad en zelfmoordaanslagen. Diverse fatwa’s zijn er geproduceerd die de ontoelaatbaarheid van zelfmoordaanslagen en terrorisme benadrukken. De meest vergaande lijkt het recente edict te zijn van de Muhammad Tahir ul-Qadri waarin hij terroristen en plegers van zelfmoordaanslagen tot ongelovigen bestempeld (takfir). Het is niet de eerste zoals gesteld en waarschijnlijk ook niet de laatste en niet iedereen zal er naar luisteren. De gehele tekst is HIER te lezen. Een ander voorbeeld van een recente discussie over jihad is de her-interpretatie van een beroemde jihad fatwa van Ibn Taymiyya door vooraanstaande islam geleerden. Juist deze ‘Mardin Fatwa‘ werd vaak gebruikt om burgerslachtoffers te legitimeren, maar volgens onder meer de Bosnische mufti, kan deze niet gebruikt worden in de hedendaagse wereld.
Qaradawi’s positie zit tussen die van Al Qaeda (die de mardin fatwa regelmatig ter legitimering gebruikt) en van Muhammad Tahir ul-Qadri in met daarbij de kanttekening dat gezien de voorwaarden die Qaradawi stelt voor jihad, hij in de praktijk dichter bij die laatste zal zitten behalve in het geval van Israël (is mijn inschatting). Dat maakt hem omstreden (mensen willen waarschijnlijk een ondubbelzinnige verwerping van zelfmoordaanslagen of juist een ondubbelzinnige goedkeuring), maar ook populair en interessant als een voorbeeld van de ‘middenweg’ die hij zelf ook propageert.
Deze blog van Martijn de Koning is eerder verschenen op zijn weblog Closer en met Martijns toestemming overgenomen.
Meer over fioe, fion, martijn de koning, moslimbroederschap.
