De spelregels van de stad
In opinie door Maja Mischke op 02-10-2013 | 18:48
Tekst: Bart Voorzanger
Donderdag 3 oktober debatteert een panel in De Balie in Amsterdam over ‘De spelregels van de stad’. Dat er over die spelregels wordt nagedacht en gediscussieerd is mooi. Ik hoop van harte dat er iets zinnigs uitkomt. Maar dat lukt alleen als die spelregels iedereen even veel ruimte geven, en daar lijken niet alle panelleden voor.
Een van de deelnemers aan het panel is Maja Mischke die haar bijdrage alvast samenvat in The Post Online:
Dus: wil je in Amsterdam wonen waar mannen, vrouwen, homo’s en hetero’s vrij en gelijk zijn aan elkaar? Van harte welkom! Of wil je je eigen culturele/religieuze stokpaardjes berijden, zelfs als die een bedreiging vormen voor de vrijheid in de stad? Dan is Staphorst e.o. waarschijnlijk een geschiktere leefomgeving voor je. Doeidedoeidoei!
Voordien heeft ze duidelijk gemaakt dat het Amsterdam waar ze ooit ging wonen een vrije stad was waar alles kon, en dat dat intussen flink veranderd is:
Zoenende mannen, hand in hand lopende mannen: het kan niet meer in Amsterdam. Vrouwen en meisjes krijgen niet alleen commentaar op wat ze wel of niet aanhebben: ze worden uitgescholden voor hoer en zelfs letterlijk lastig gevallen. Steeds meer Amsterdammers vinden het nodig om hun religieuze overtuiging pontificaal aan de buitenwereld te tonen: hoofddoeken, baarden, boerka’s en djellaba’s. In plaats van een ontwikkeling richting het vrije individu dat in verbondenheid samenleeft met anderen, zijn er steeds meer tendensen waarneembaar richting groepsdenken en zelfs de parallelle samenleving. Segregatie is in sommige wijken van onze stad een realiteit.
Over één ding geen misverstand: uitschelden en lastig vallen is onaanvaardbaar, daar kunnen de spelregels van de stad niet helder genoeg over zijn. Maar daarbij maakt het niets uit of de slachtoffers zoenende mannen en schaarsgeklede vrouwen of vrouwen met hoofddoek of boerka en mannen in djellaba zijn. Dat die laatsten even grof bejegend en lastiggevallen worden als de eersten wil mevrouw Mischke kennelijk niet weten. Sterker nog, ze gooit, in het tweede citaat hierboven, boerka- en djellabadragers op een hoop met schelders en lastigvallers, terwijl juist zij zich doorgaans voorbeeldig gedragen en hun oordeel over anderen hoogstens laten merken door hun blik af te wenden van wat ze liever niet zien. Gescholden en erger wordt er vooral door jongelui die al flink van hun religieuze wortels vervreemd zijn geraakt.
Het Amsterdam waar ik wonen wil is een tolerante stad die ruimte biedt aan zoenende mannen, schaars geklede meisjes, mannen met baard en djellaba en vrouwen met hoofddoek of boerka, en alles daartussenin en -omheen, een stad waarin iedereen vrij is om van al die andere mensen te vinden wat hij of zij vinden wil, en een stad waarin die mening, als er al reden is die te uiten, in elk geval hoffelijk wordt verwoord. Morgen horen we wellicht of mevrouw Mischke dat ook wil, maar na lezing van haar schrijfsels ben ik daar nog even niet echt gerust op.
Deze tekst verscheen eerder op Barts eigen weblog. Meer van Bart Voorzanger op dit blog hier
Het debat Spelregels van de Stad vindt morgen plaats in De Balie. Gasten zijn onder andere: Andrée van Es (GroenLinks en wethouder diversiteit Amsterdam), Ebru Umar (columniste), Nazmiye Oral (schrijfster en columniste), Soundos El Ahmadi (stand-upcomedien), Thieu Besselink (schrijver, onderzoeker), Maja Mschke (antropoloog, publicist), Rabab Moultain (voorzitter Ibn Khaldoun en Poldermoslima), Ibrahim Wijbenga (veldwerker in Amsterdam Nieuw-West) en Roemer van Oordt (redacteur Republiek Allochtonie). Meer informatie hier
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over amsterdam, debat, maja mischke, tolerantie, voorzanger.
