De drie monotheïstische religies hebben elkaar gewoon niets te verwijten
In opinie door Hassnae Bouazza op 06-01-2011 | 10:32
"Het domste wat je dan als eenvoudige gelovige kunt doen, is meegaan met die zinloze concurrentiestrijd en roepen dat hunnie erger zijn. We zijn allemaal even erg. Stop je energie liever in de bestrijding van de radicale, intolerante elementen binnen je eigen groep. Maak hen eens belachelijk voor de verandering." Dat schrijft Hassnae Bouazza. Hieronder haar volledige artikel.
Gelovigen die met elkaar wedijveren wie het beste geloof heeft. Ik vind dat net zo iets als jongetjes die fantaseren wie er zou winnen in een gevecht: Superman of de Hulk. Het is pijnlijk gênant en je hebt er niks aan. Geloof is, nou ja, een geloof. Dus je kunt als zelfverklaard vroom mens een intellectuele poging wagen en allerlei aantoonbare onzin bij elkaar debiteren, zoals Ascher ben Avraham doet, maar het maakt weinig indruk.
Ben Avraham beweert dat het religieus terrorisme geen voedingsbodem heeft in het jodendom, omdat ‘de joodse religieuze cultuur sterk gevormd is door tekstkritiek, religieuze discussie, respect voor het leven en ontbreken van bekeringsdrift ten aanzien van andere volkeren en religies. Door al deze factoren zijn de gewelddadige aspecten van het Heilige Boek zodanig verzacht.’
Mooi hoor, het geloof dat de basis vormt van een land, haar tomeloze expansiedrift, decennialange, bloedige bezetting en aspirant verdrijving van een volk, en wiens rabbijnen oproepen niet-Joden te mijden en ook niets aan hen te verhuren, dat kent geen gewelddadige aspecten.
Ik weet niet hoe Ben Avraham het gewelddadige protest van orthodoxe joden noemt tegen een parkeergarage die op de sabbat zou openen. En met de bekeringsdrift en dwang zit het ook wel goed: mensen die zich niet aan de sabbath houden, kunnen zich beter niet vertonen in de orthodoxe wijken waar de heilige dag wel gerespecteerd wordt. Als je als niet-Jood wilt trouwen met een Jood, moet je je in veel gevallen bekeren tot het jodendom. Net zoals bij moslims, overigens.
Ben Avraham beweert verder: ‘Gewelddadige elementen van de leer (zoals de doodstraf, lijfstraffen of wraaknemingen) werden door de rabbijnen aan zoveel voorwaarden gekoppeld dat ze vrijwel niet meer konden worden toegepast. Het eerbiedigen en redden van het menselijk leven gaat voor de rabbijnen boven het kiezen voor de dood.’
Het getuigde inderdaad van zeer veel eerbied toen opperrabijn Ovadia Yosef alle tegenstanders van Israel de pest toewenste en verklaarde dat de enige rol van niet-Joden het dienen van Joden is. Het was een fraai staaltje wellevendheid toen Avi Ronzki, opperrabijn bij het Israelische leger, de soldaten verbood genade te tonen aan de Palestijnen en hen ‘slecht en vervloekt’ noemde.
Het stellen van voorwaarden aan de doodstraf geldt bovendien ook in de islamitische leer. De voorwaarden die worden gesteld aan steniging zouden onhaalbaar moeten zijn, maar daar hebben despoten en wraakzuchtige gelovigen lak aan.
Nog een citaat van Ben Avraham: ‘een joods spreekwoord luidt: ‘Twee joden, drie meningen. Het jodendom kent van oudsher een traditie van permanente discussie over de interpretatie van de regels van de Tora.’
Alsof het christendom en de islam die traditie niet kennen. Binnen de islam geldt dat de onenigheid tussen schriftgeleerden een zegen is en dat mensen zelf hun koers moeten varen. Dan is er het vers waarin de geloofsvrijheid centraal staat en er is het gebod dat stelt dat er geen dwang mag zijn in religie. De voorgeschreven dwang om niet-moslims te bekeren is een mythe waar critici van de islam wellustig aan vasthouden.
Toegegeven, genoeg moslims leven al die regels niet na. En het klopt ook dat moslims zich schuldig maken aan terrorisme. Echter, stellen dat het grote merendeel van het terrorisme van de afgelopen decennia door moslims is gepleegd, is aantoonbaar niet waar. Onderzoek door Duke University en de University of North Carolina in Chapel Hill toont op basis van FBI-gegevens dat 96 procent van het terrorisme wordt gepleegd door andere groeperingen dan moslims.
Sowieso is het opvallend hoe snel mensen de aanslagen door onder andere de ETA, IRA en Tamil Tijgers vergeten zijn. En dan laat ik het religieus geïnspireerde leiderschap van Bush en Blair, met de honderdduizenden slachtoffers in Irak en Afghanistan, nog achterwege.
De drie monotheïstische religies hebben elkaar gewoon niets te verwijten. Ze zijn geworteld in dezelfde traditie en kennen alle drie gewelddadige teksten in de heilige boeken, een gewelddadige geschiedenis en realiteit en ze kennen ook allemaal kierewiete leiders die absurde uitspraken doen.
Het domste wat je dan als eenvoudige gelovige kunt doen, is meegaan met die zinloze concurrentiestrijd en roepen dat hunnie erger zijn. We zijn allemaal even erg. Stop je energie liever in de bestrijding van de radicale, intolerante elementen binnen je eigen groep. Maak hen eens belachelijk voor de verandering. Daar hebben we allemaal wat aan.
Hassnae Bouazza is journaliste. Dit stuk is ook verschenen op het voortreffelijke blog Frontaal Naakt en op de site van de Volkskrant en met Hassnae's toestemming ook geplaatst op Republiek Allochtonie.
Meer over christendom, frontaal naakt, geweld, hassnae bouazza, islam, islamdebat, jodendom, monotheistische godsdiensten.
Reacties
Bernadette de Wit - 10/01/2011 12:12
Verder bevat dit stuk alleen maar verdraaingen.
Het huidige staatje Israel is piepklein, maar een baken van democratie en vrijheid temidden van agressieve barbaarse islamitisvhe staten. (Zeg eens eerlijk, waar zou H. Bouazza liever wonen?)
Israel moet zich verdedigen tegen de islamitische jihad. Hamas, Hizbollah en de PLO willen Israel van de kaart vegen en alle joden doden of verdrijven.
De joden woonden al duizenden jaren in dit gebied. Pas toen er serieuze plannen waren voor de vorming van de joodse staat Israel, begonnen islamlanden hun moslimbevolking die kant uit te dirigeren. De mensen die zich 'Palestijnen' noemen - een term geboren uit de slachtoffernieuwspraak van de jihadisten - zijn gewoon Arabieren en als zodanig de dupe van hun eigen heersers.
Om de PVV te citeren: Palestijnse staat bestaat al, dit is Jordanie en er is plaats genoeg voor alle Palestijnen. Als Israel verdwijnt, stort Europa ook in en wint de islam. Dat zal HB nog tegenvallen, want ze profiteert ruimschoots van de westerse verworvenheden.
HB zoekt net zo lang tot ze voorbeelden vindt van onvriendelijk of ongeoorloofd gedrag van Israelische rabbijnen. Dit is appels met peren vergelijken als je de systematische agressie van de islamitische landen kent.
HB verdedigt de islamitische sharia met een beroep op de voorwaarden waaraan de strafvoltrekking moet voldoen. In Israel zijn mannen en vrouwen gelijk voor de strafwet, maar in de sharia is de getuigenis van een vrouw minder waard. Dat laat ze weg.
Ze snapt niks van het verschil tussen de halacha en de sharia. Sharia-handboeken zijn dwingend en de consensus van wet"geleerden" die na eeuwen discussie achter gesloten deuren stolt in een interpretatie, geldt dan als goddelijk gebod.
Geen groter verschil dan met het jodendom, waar wetten door mensen worden gemaakt en de discussies openbaar zijn.
De verwijzing naar de ETA-, Ira- en andere terreur is een flauwe jijbak. De IRA pleegde geen geweld in naam van het katholieke geloof. Dit soort nationalistische terreur kun je niet vergelijken ket terreur gepleegd in naam van de islam, onder verwijzing naar - nog steeds actuele - jihadsoera's waarin joden, christenen en ongelovigen dood worden gewenst.
HB zegt dat een oproep tot het "bekeren" van niet-moslims een mythe is. Is dat zo? Op verschillende plaatsen in de koran (en de hadieths en de shariahandboeken) staat dat jihad een gemeenschappelijke plicht is voor moslims, zij moeten strijden op de weg van Allah tot de islam de wereld toebehoort en de godsdienst alleen Allah toebehoort.
Tja, de regel dat er geen dwang is in de godsdienst, wordt steevast opgevoerd door apologeten. Als HB echt zo koranvast is, weet ze ongetwijfeld dat dit vers in een context staat.
In een hadieth wordt Abdullah ibn Abbas geciteerd. Dit slaat op de situatie dat de joodse stam Banu an-Nadit werd gedeporteerd. Enkelen onder hen bekeerden zich tot de islam en werden ansaar (helpers uit Medina van de moslimse veroveraars). Zij wilden hun kinderen niet wilden achterlaten in het jodendom.
Zoals gewoonlijk daalde er net op dat moment een passende openbaring neer (Mohammed was een opportunist). En die luidde: "Laat er geen dwang zijn in de godsdienst. Het juiste pad is van dwaling onderscheiden."
Soera 2.256: ". Er is geen dwang in de godsdienst. " gaat nog door onder verwijzing naar dit verhaal over de ansaar:
>> Voorzeker, het juiste pad is van dwaling onderscheiden; derhalve, hij die de duivel verloochent en in Allah gelooft, heeft een sterk houvast gegrepen, dat onbreekbaar is. Allah is Alhorend, Alwetend. >>
Maar nu het volgende vers:
>> 2.257. Allah is de Vriend dergenen, die geloven; Hij brengt hen uit de duisternis tot het licht. Maar de vrienden der ongelovigen zijn de duivelen, zij brengen hen uit het licht in de duisternis; dezen zijn de bewoners van het vuur, daarin zullen zij wonen.>>
Hoezo, geen dwang?
Niet geloven of uit de islam stappen is verboden. Ongelovigen worden meer dan honderd keer met de hel bedreigd in de meest bloemrijke bewoordingen.
Mijn favoriet is het vers waarin er voor hen kleren worden geknipt uit vuur.
HBs bewering dat alledrie de monotheistiche godsdiensten uit dezelfde traditie komen, is zeer ongeloofwaardig zolang de islam geen gewetensvrijheid en mensenrechten kent.
Wel een schande dat haar stuk niet in de papieren Volkskrant staat.
Peter Sattva - 06/01/2011 17:01
