De Amerikanen bombarderen ook Nederlanders
In opinie op 11-08-2014 | 12:28
Tekst: Nizar Mourabit/Nelle Boer
ISIS moet een halt toegeroepen worden. De gruwelen die zij aanrichten jegens christenen, Yezidi’s, jegens iedereen die in hun ogen geen echte moslim is, moeten ophouden. Inmiddels zijn de Verenigde Staten begonnen met het bombarderen van ISIS-stellingen.
Onder de ISIS-strijders bevinden zich ook Nederlanders die vaak in een roes van gedroomde heldendom zijn vertrokken. Eenmaal in Syrië en Irak aanbeland realiseren zij zich dat er weinig roem te behalen is, want het moorden, roven en verkrachten heeft weinig met de ´ware´ islam te maken.
Zij die levend terugkeren naar Nederland zijn vooral gedesillusioneerd en weten voorgoed dat een kalifaat geen helden, maar vooral trauma´s voortbrengt.
Nederlandse staatsburgers
Al denkt men niet langer aan deze ISIS-strijders als Nederlandse staatsburgers, ze zijn het wel en van hun lot trekt de maatschappij zich niets aan. Het liefst worden de jihadi´s vergeten vanwege de angst en de haat die zij oproepen. Dit geldt overigens niet voor de Nederlandse overheid. Die probeert deze jongeren op verschillende manieren te ontmoedigen te vertrekken.
Toch zou de Nederlandse samenleving moeten inzien dat zij als geheel verantwoordelijk is voor de radicalisering van jonge moslims. Dat kan in alle redelijkheid niet alleen de moslimgemeenschap in Nederland aan te rekenen zijn. De ene Nederlander is hierin niet meer verantwoordelijk dan de ander, maar de lakse houding van de Nederlandse samenleving omtrent het afreizen van jonge Nederlanders naar Syrië en Irak is schrijnend. Het vertrek van de jihadi´s richting kalifaat wordt geheel geweten aan de gewelddadige expansiedrang van moslims en aan hoe zij hun kinderen zouden opvoeden. Volgens veel Nederlanders is bloed vergieten cultuurbepaald en staan zij zelf boven de barbarij die plaatsvindt in Irak en Syrië. Dit terwijl in Nederland en Europa evengoed door expansiedrift gekenmerkte religieuze oorlogen hebben plaatsgevonden. Er is hier evenals in Irak dood en verderf gezaaid met als excuus een godheid die daar om zou vragen.
Oekraïne en het kalifaat
Zo ingewikkeld als het voor Europa en de Verenigde Staten is om in te grijpen in het conflict in Oekraïne, zo makkelijk bombarderen de Amerikanen nu ISIS. Maar ISIS is net als de Oekraïnse rebellengroep geen georganiseerd staatsleger van professionele millitairen, het zijn in beide gevallen burgers die de wapenen opnemen.
Waar het met betrekking tot Oekraïne nodig is om complexe VN-resoluties op te stellen, is dat blijkbaar voor ingrijpen in Irak niet nodig. Daar zijn de bommen al gevallen voor men er erg in heeft en worden de resoluties achteraf in elkaar geknutseld. De Verenigde Staten toont hiermee aan dat het alleen voor hen zelf gerechtvaardigd is internationale wetten en de rechten van de mens te schenden, maar anderen voor hun misdaden gestraft moeten worden. De drijfveer voor deze dubbele moraal bestaat uit geopolitieke en economische belangen en heeft weinig te maken met ethiek.
Nederlandse euforie
Er wordt over de Syriëgangers gesproken en geschreven alsof zij niet evengoed als alle Nederlanders onderdeel zijn van deze maatschappij, ook al zijn ze hier geboren en getogen. Alsof deze jongeren maar te gast waren in Nederland, op doorreis naar de dood. Natuurlijk plaatsen zij zichzelf ook buiten de maatschappij door in vreemde krijgsdienst te gaan, maar ik vind dat geen enkele Nederlander opgegeven moet worden, zelfs de jihadi’s niet.
Ik zou de Nederlandse reactie op het lot van haar eigen burgers willen omschrijven als euforie. Euforie die opkomt na de bevrijding van religieuze dominantie die tot voor kort in Nederland sterk voelbaar was. Met de leegloop van de kerken laat Nederland een tijdperk achter zich en mag men eindelijk vrijuit spreken zonder daarbij direct naar de hel verwezen te worden. Zij die wel gelovig zijn en het leven willen inrichten naar eeuwenoude geboden zijn in de ogen van velen idioten. Met de jongeren die richting kalifaat vertrekken moet ‘iets mis zijn’ en ze kiezen er zelf voor om te gaan, is wat je vaak hoort. Daar hebben wij als maatschappij helemaal niets mee te maken.
Nizar Mourabit (1982) is afgestudeerd politicoloog; daarnaast is hij beeldend kunstenaar en schrijver. U kunt hem volgen op twitter
Naschrift: op 21 oktober 2014 onthulde kunstenaar Nelle Boer in de Correspondent dat Nizar Mourabit niet bestaat, maar een alter ego van hem is. Mourabit/Boer bood dit artikel op 11 augustus per mail aan.
Meer over Isis op dit blog hier
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over irak, isis, nelle boer, Nizar Mourabit, syrie.
Reacties
Erik de Vries - 17/08/2014 08:50
Zij die levend terugkeren naar Nederland zijn vooral gedesillusioneerd en weten voorgoed dat een kalifaat geen helden, maar vooral trauma´s voortbrengt.'
Wat een naïeve redenering. Als onze overheid dat echt zou denken (strijders komen gedesillusioneerd terug, want ze treffen er geen ware islam). Heb je nagedacht over de mogelijkheid dat strijders juist radicaler en gehersenspoelder terugkomen? Zij hebben (inmiddels) wellicht heel andere ideeën over wat wel en niet 'de ware' is. Trauma's kunnen daar juist aan bijdragen. Je lijkt wel een gelovige die zijn ogen sluit voor mogelijkheden (en misschien zelfs feiten).
Dat zulke jongens in Nederland geradicaliseerd zijn is inderdaad een grote Nederlandse schuld. Het is een massief probleem dat ik voorlopig niet overwonnen zie worden: het bestaat intussen al heel lang en Wilders en zijn aanhang zijn slechts het topje van de ijsberg. Toch is het Nederlandse racisme maar kinderspel vergeleken bij de gruwelen in SYR, IRQ en IS-land.
