Home » Blog » Opinie » David Pinto: Stop met het integratiebeleid

David Pinto: Stop met het integratiebeleid

In opinie door David Pinto op 21-02-2012 | 10:52

De integratie van niet-westerse migranten is volledig mislukt. De overheid moet daarom stoppen met het huidige integratiebeleid. In plaats daarvan moet het beleid zijn gericht op de participatie van migranten aan de samenleving. Participatie is het hoogst haalbare. ‘De kloof is enorm, maar er is mee te leven.’

Tekst: Floris Meijer

Dat stelt hoogleraar Interculturele Communicatie en Diversiteit David Pinto in zijn nieuwste boek ‘Canon voor Participatie en Diversiteit’ dat vorige week werd gepresenteerd in Amsterdam. Het eerste exemplaar werd aangeboden aan Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel Gerd Leers. ‘Integreren is koste wat kost rokers en niet-rokers in dezelfde treincoupé onderbrengen. Het is veel beter ze gescheiden van elkaar toch naar hetzelfde eindstation te leiden.’

Kloof
Volgens de hoogleraar wordt er steeds gezegd dat Nederland een lange traditie heeft van het (gastvrij) ontvangen van migranten. Maar de zeventiende eeuw vergelijken met de tijd van nu is wat dat betreft onzinnig. 'We hebben nu te maken met islamitische migranten die een volledig ander wereldbeeld hebben. Er is geen grotere cultuurkloof denkbaar dan met de autochtone Nederlander.’ 

Ook op de arbeidsmarkt is er volgens Pinto een duidelijke tweedeling te onderscheiden. 'Het aantal autochtone werklozen neemt licht af, terwijl de werkloosheid onder migranten, en met name niet-westerse migranten, is gestegen. Momenteel is 23,4 procent van de jonge niet-westerse migranten werkloos, tegen 7,7 procent van de autochtone jongeren.’ De kloof is volgens Pinto enorm, maar er is mee te leven. Probeer dus vooral niet met bruggenbouwen en verbinden de boel bij elkaar te brengen.

Misvatting
Volgens Pinto gaan beleidsmakers, onderzoekers en politici ten onrechte uit van de hiërarchie van menselijke behoeften gebaseerd op de Pyramide van Maslow waarin zelfontplooiing wordt gezien als de hoogste behoefte. Bij niet-westerse migranten geldt echter vaak een andere behoeftenhiërarchie. Het belang van de groep, de naam van de familie en eer staan bovenaan. ‘Hier ligt een belangrijke oorzaak van de mislukking van het tot op heden gevoerde beleid. Het sluit niet aan bij de belevingswereld van migranten.’

Participatie
Het integreren van deze twee leefwerelden heeft daarom weinig zin. Participatie is het beste alternatief voor integratie, aldus Pinto. ‘Uit onderzoek onder migrantenjongeren in verschillende landen is gebleken dat mensen die enerzijds vasthouden aan hun eigen cultuur, maar ook goed kunnen omgaan met de cultuur van het ontvangende land, de beste perspectieven hebben. Die participeren het meest. En de enige manier om dat te bereiken is de taal leren en je goed oriënteren op de maatschappij en de arbeidsmarkt. Dat is niet links of rechts, niet correct of incorrect, maar effectief.’ Participatie betekent volgens 'maximaal contact met de nieuwe omringende samenleving én ook maximaal eigen cultuurbehoud'.

Subsidies
Migranten moeten zich afvragen wat hun eigen kernwaarden zijn. Als je die duidelijk hebt benoemd, kun je je verdiepen in de normen en waarden van anderen.’ In de praktijk betekent dit volgens Pinto dat migranten zich meer zullen moeten voegen naar de normen en waarden van de ontvangende samenleving. Overheden moeten daarom stoppen met het voeren van op specifieke migrantengroepen gericht beleid. Je moet als overheid duidelijk maken dat er bepaalde normen en waarden zijn in deze cultuur waar je naar zult moeten leven.

Gemeenten moeten daarom ook ophouden met het faciliteren van gescheiden zwemmen, het financieren van religieuze manifestaties, stoppen met bekostigen van belangenorganisaties voor bepaalde groepen migranten, evenals het voeren van de dialoog over de in Nederland geldende kernwaarden. ‘Geen discussie aangaan, niet marchanderen, maar glasheldere grenzen trekken.' De overheid moet migranten de ruimte geven anders te zijn, maar tegelijkertijd duidelijke grenzen stellen aan wat toelaatbaar is.

Over David Pinto
De Joods-Marokkaanse Pinto emigreerde begin jaren zestig van Marokko naar Israël, en later naar Nederland. Hij is hoogleraar Interculturele Communicatie en Diversiteit aan de Universiteit Twente en aan de Bar-Ilan Universiteit van Ramat Gan (Israël). Daarnaast is hij directeur van het Inter-Cultureel Instituut (ICI) en voorzitter van de Nederlandse afdeling van de Wereldfederatie van Joden en Moslims. Zijn nieuwste boek ‘Canon voor Participatie en Diversiteit’ is te bestellen bij Uitgeverij Kluwer.

Lees ook:
Sus de ernst van Islamitische terreur niet (David Pinto) 
Migrant kan helemaal niet integreren (David Pinto)

Meer over David Pinto, integratie, participatie.

Reacties