Culturen zijn niet gelijk
In opinie door Dilan Yesilgöz op 24-02-2013 | 19:15
Tekst: Dilan Yesilgöz
"Naar mijn mening is de visie van Asscher perfect getimed en had de taal en de retoriek niet beter gekozen kunnen zijn. (..) Lost een contract de eerder genoemde problemen binnen bepaalde migrantengroepen op? Nee, uiteraard niet. Asscher noemt belangrijke pijlers als onderwijs en werk naar een succesvolle integratie, hij laat het niet zitten bij een contract. Maar dat stukje papier heeft grote meerwaarde; gedeelde kernwaarden vergroten het gevoel van ‘ownership’."
Dat schrijft Dilan Yesilgöz naar aanleiding van de commotie die deze week ontstond over de Agenda Integratie van Lodewijk Asscher, waarin de minister onder andere voorstelde dat nieuwkomers een participatiecontract zouden moeten tekenen.
´Nederland is meer dan de som van alle burgers. Dit kabinet wil bijdragen aan een land waarin wij normaal met elkaar omgaan en samen trots zijn op onze gedeelde Nederlandse identiteit. Een land waarin talent, van wie dan ook, wordt ontdekt en beloond, en waarin afkomst niets meer of minder dan iemands achtergrond is´, aldus minister Asscher in zijn kamerbrief ´Agenda Integratie´ (19-02-2013).
De minister concludeert in de brief dat de integratie van bepaalde groepen weliswaar succesvol is verlopen, maar dat er ook nog veel problemen te benoemen zijn. Vervolgens gaat Asscher deze problemen niet uit de weg, maar benoemt ze juist scherp en duidelijk:
jeugdwerkeloosheid, oververtegenwoordiging van migrantenjongeren in de zware vormen van hulpverlening, overlast en criminaliteit en zorgelijke rolopvattingen over vrouwen, homoseksuelen etc. Een van de belangrijkste, meest cruciale, analyses uit deze brief is dat er een stevige basis van gedeelde kernwaarden en normhandhaving ontbreekt. Een deel van de Nederlandse kernwaarden wil Asscher vastleggen in een participatiecontract dat door alle nieuwkomers ondertekend dient te worden. Zo moet men in het contract o.a. gelijke rechten voor vrouwen en homo’s beloven.
De visie van minister Asscher op integratie is door een deel van Nederland ontvangen als ‘too little too late’ en door een ander deel als ‘PVV taal’. Een getekend contract waar niemand (wettelijk) aan te houden is, wordt door sommigen afgedaan als doelloze symboolpolitiek. Andere tegenstanders vinden het juist een belachelijk idee om aparte eisen aan migranten te stellen. Immers, er zijn ook veel autochtone Nederlanders die zich niet aan de door Asscher geformuleerde kernwaarden houden, denk aan de vrienden van de SGP. Dus waarom een apart contract voor nieuwkomers?
Naar mijn mening is de visie van Asscher perfect getimed en had de taal en de retoriek niet beter gekozen kunnen zijn. De integratie in sociaal-cultureel opzicht is bij bepaalde groepen (Turkse en Marokkaanse Nederlanders) falende. De eigen intrinsieke waarden wijken af van de waarden die passen in een vrije, liberale samenleving, een samenleving waarin de rechten van het individu centraal staan. Dit is generaliserend, absoluut, maar desalniettemin waar voor een relevant deel van deze groepen. De botsing van culturen, of beschavingen, is een geaccepteerd gegeven geworden in Nederland. En een ieder die dit benoemt en de satus quo wil veranderen, wordt afgeschreven als extreem rechts.
De weerstand uit socialistische hoek op de brief van Asscher heeft als basis dat men culturen aan elkaar gelijk stelt, in plaats van individuen. Een vergelijking tussen culturen, waarbij één positiever tegenover de ander wordt gezet, is not done. Maar hier maakt men een grote denkfout. Zoals directeur van Vluchtelingen Organisaties Nederland (VON), Fatma Ozgumus, die ook de brief van Asscher toejuicht, twitterde: ‘Commotie over de Integratienota snap ik niet. Mensen zijn gelijk, culturen niet’. En als je mensen daadwerkelijk aan elkaar gelijk stelt, dan moet je als overheid je kritisch durven uitspreken tegen culturen, of aspecten van culturen, die deze kernwaarde niet respecteren. Individuele mensenrechten dienen in onze rechtstaat altijd leidend te zijn en beschermd te worden.
Migranten en vluchtelingen die naar Nederland komen, kiezen voor Nederland. Het is volkomen legitiem om deze keuze minder vrijblijvend te laten zijn en er meer voorwaarden aan te verbinden. Het is juist een krachtig signaal om nieuwkomers in de inburgeringfase een participatiecontract te laten tekenen. Dat er weinig sancties voor handen zijn indien iemand zich niet aan het contract houdt, is minder relevant. Het gaat om het stevige signaal dat bij een keuze voor Nederland een bewuste keuze voor actieve deelname aan de samenleving en respect voor de geldende normen en waarden wordt verwacht. Overigens ben ik van mening dat een groot deel van de nieuwkomers zich prima kan vinden in dit contract en het juist vol overtuiging en instemming zal tekenen. Dat de normen en waarden die in het contract verwoord zijn, prima passen bij de eigen normen en waarden. Het is paternaliserend om te denken dat een dergelijk contract nieuwkomers per definitie in gewetensnood zou brengen. Bovendien, voor diegenen voor wie dit wel gewetensnood betekent, is het wellicht raadzaam om de keuze voor Nederland nog eens kritisch onder de loep te nemen.
Natuurlijk is het zo dat er ook autochtone Nederlanders zijn die moeite hebben met de kernwaarden zoals Asscher deze definieert. Voor de inwoners van Nederland voor wie een contract te laat of te weinig is en die zich schuldig maken aan misstanden, hebben we gelukkig nog altijd ons rechtssysteem.
Lost een contract de eerder genoemde problemen binnen bepaalde migrantengroepen op? Nee, uiteraard niet. Asscher noemt belangrijke pijlers als onderwijs en werk naar een succesvolle integratie, hij laat het niet zitten bij een contract. Maar dat stukje papier heeft grote meerwaarde; gedeelde kernwaarden vergroten het gevoel van ‘ownership’. Het gevoel dat je ergens bij hoort, zorgt er ook voor dat je je er verantwoordelijk voor voelt. En waar je je verantwoordelijk voor voelt, daar ben je voorzichtig mee, dat verkloot je niet.
En dat is dé sleutel tot de oplossing van ons Nederlandse integratieprobleem.
Dilan Yesilgöz is redactrice van Republiek Allochtonië. Meer artikelen van Dilan op Republiek Allochtonië hier
Zie ook over dit onderwerp:
Meer over asscher, dilan yesilgöz, inburgering, integratie, integratiebeleid, participatiecontract.
Reacties
Bedankt voor je reactie. persoonlijk probeer ik ook niemand te haten. Dat is ook wat volgens mij de islam aan de mensen wil meegeven. Ik zal ook meteen zeggen dat ik iedere vorm van geweld sowieso afkeur. Maar als ik je goed begrijp heb je geen probleem met moslims maar met de islam. Waar komt dat vandaan? Of heb je met geen enkele religie iets? Ik wil zo graag begrijpen waar de angst voor islam en moslims vandaan komt. Wil je proberen het uit te leggen? Thnx.
Bernadette de Wit - 01/03/2013 17:33
Gelukkig voor de mensheid zijn de meeste moslims goede mensen. Dat is te danken hun individuele inborst. Ze zijn goed ondanks de islam. Dat moet je wel even weten.
Wat ben je weer lekker positief en constructief bezig. Het gaat bij moslims niet werken wat wij haten iedereen behalve onszelf? Dat is wat je bedoelt? Hoe kom je erbij... Ik ben zo benieuwd hoe je tot zo'n denkbeeld komt. Zou je erover willen vertellen? Ik herken mij helemaal nietbin jouw opmerkingen. De meesten van mijn vriendenkring ook niet. Ik werk. Mijn vrouw werkt. Ik ben moslim. Ik sla niemand, beroof niemand, haat niemand.... En de meesten die ik ken ook niet. Komt dit uit de media of heb je persoonlijke ervaringen?
Bernadette de Wit - 28/02/2013 13:42
Ik vrees alleen dat dit bij moslims niet kan werken zolang ze hun heilige boeken niet van haat tegen ongelovigen, joden en christenen hebben ontdaan en zolang de oproep tot jihaad nog steeds een fard al kifaya is.
