Bevlogen docenten worstelen met falend inburgeringsbeleid
In opinie door Tirza de Fockert op 16-03-2018 | 06:42
Er was deze week ophef over vragen uit een boek dat nieuwkomers moet voorbereiden op het inburgeringsexamen. Maar deze vragen en het examen vormen niet het grote struikelblok voor nieuwkomers en hun bevlogen docenten.
De afgelopen dagen zag ik onderstaand plaatje veelvuldig voorbijkomen op social media- veelal met afwisselend lacherig commentaar en verontwaardiging. Voor wie het niet weet, of niet gezien heeft, dit is een pagina uit het boek Welkom in Nederland - een boek dat nieuwkomers moet voorbereiden op het onderdeel Kennis van de Nederlandse Maatschappij van het officiële inburgeringsexamen (het is dus niet, zoals ik veelvuldig heb gehoord, een echt examen, maar dit terzijde).
Veel van de commentaren richten zich op de stereotype en belerende vragen over de Nederlandse cultuur, en hoe ridicuul het is dat nieuwkomers die moeten beantwoorden om hun bestaan in Nederland op te eisen. Om vervolgens met luide stem verontwaardiging te uiten over de inhoud van het KNM-examen, maar en passant ook de lesmethodes en de cursussen die daarop voorbereiden af te doen als idioot, slecht - en, in de extreme gevallen - racistisch.
Ik wil daar graag wat over kwijt. Wat je ook van de inhoud van dit examen vindt, uiteindelijk is dit niet hetgene in ons inburgeringsbeleid dat deze grote verontwaardiging verdiend. Dit examen is niet het grote struikelblok.
Het grote struikelblok is een inburgeringbeleid dat enkel negatieve impulsen geeft aan de nieuwkomer: haal het binnen 3 jaar of wordt gestraft met boete of uitsluiting.
Het grote struikelblok is dat in dit inburgeringsbeleid, nieuwkomers hun leven in Nederland beginnen met een forse financiële schuld (€10.000), die enkel kwijtgescholden wordt als ze die deadline van die drie jaar halen.
Het grote struikelblok is dat om dat examen te halen, nieuwkomers zelf een taalschool moeten vinden in een woud van taalscholen, met als enige leidraad een keurmerk (Blik op Werk) dat verder niets zegt over de kwaliteit van het onderwijs of in hoeverre dat onderwijs bij hun past.
Het grote struikelblok is dat er geen enkele instantie is die die kwaliteit van onderwijs toetst - en de nieuwkomer dus maar op zijn blote knietjes mag bidden dat hij of zij bij een van de (overigens ook vele) topdocenten terecht is gekomen.
Het grote struikelblok is dat docenten, veelal bevlogen professionals met kwaliteit en hart voor hun lessen, te weinig geld en middelen krijgen om hun vak uit te oefenen naar de standaarden die ze zelf hoog in het vaandel willen houden.
Het grote struikelblok is dat binnen het inburgeringsbeleid van deze regering, alle nieuwkomers zich moeten voegen naar een en hetzelfde examen, ongeacht of ze dat realistisch ooit zullen halen. Analfabeten vrijstelling? Ammehoela, inburgeren of korten, zeggen CDA en VVD.
Het grote struikelblok is dat de huidige regering dat de regering die niveau-eis nog een tandje hoger wil trekken - van A2 naar B1, ookal zakt nu al de helft van de inburgeraars.
Het grote struikelblok is een inburgeringsbeleid dat op geen enkele manier is gevormd op basis van ervaringen uit het veld, wetenschappelijke inzichten, of met positieve impulsen naar nieuwkomers toe om een eerste stap te kunnen zetten naar volledig meedraaien in deze samenleving.
Het grote struikelblok is een inburgeringsbeleid dat contraproductief is, puur bestaat uit symboolpolitiek, geen ander doel lijkt te hebben dan aan de PVV kiezer te laten zien dat we die nieuwkomers heus het vuur aan de schenen leggen.
Het grote struikelblok is dat we nieuwkomers hiermee willens en wetens opzadelen met een achterstand, én een financiële schuld.
En dat is voor niemand goed.
Ik zei het al, de pagina hierboven komt uit een leerboek. Een leerboek dat nieuwkomers helpt zo goed en kwaad als het gaat, ze door de vele examens te loodsen die onze overheid voor ze verzonnen heeft. Dat leerboek wordt gebruikt door docenten, die met grote bevlogenheid en inzet hetzelfde doel voor ogen hebben. En dat in veel gevallen voor een schijntje moeten doen. Zij kunnen niet staken, want als ze dat doen, worden hun cursisten gestraft.
Laten we liever onze verontwaardiging richten op de échte problemen binnen de inburgering. Wie doet er mee?
Tirza de Fockert is antropoloog en journalist. Sinds 2010 werkt ze in het NT2- & inburgeringsveld. Ze is voor GroenLinks verkiesbaar voor de Amsterdamse gemeenteraad. Dit stuk verscheen eerder op haar facebookpagina
Zie ook:
Stop eens met feitenvrij inburgeringsbeleid (Tamar de Waal e.a. in NRC)
Waardeert u ons werk? U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)
Meer over inburgering, inburgeringsbeleid, nieuwkomers.
