Betere registratie van problemen tijdens lessen over holocaust
In opinie door Ewoud Butter op 11-03-2015 | 10:38
Als er op een school lessen over de Holocaust door reacties van leerlingen problemen ontstaan, dan moet een leerkracht dat melden aan de leiding van een school. Via de inspectie kan dat dan worden doorgegeven aan de politiek en kan er een beeld ontstaan wat er mis gaat bij lessen over de holocaust en in welke mate dit gebeurt.
Het Centrum Informatie en Documentatie over Israël (CIDI) heeft vorige week voor een dergelijke meldplicht gepleit tijdens een rondetafelgesprek in de Tweede Kamer.
Het rondetafelgesprek was georganiseerd door de ChristenUnie. Deelnemers waren leraren, joodse organisaties en vertegenwoordigers van de moslimsgemeenschap..
In het Algemeen Dagblad verklaart leraar Wissam Feriani, leraar burgerschap op het roc van Amsterdam, roepen de leerlingen "bullshit" wanneer het over de holocaust gaat. Feriani: ,,De joden krijgen altijd de schuld. 'Ze horen er niet,' zegt een aantal leerlingen dan. Dat is moeilijk." Volgens Feriani komen de reacties van zijn studenten voort uit onwetendheid. ,,Je probeert dan hun manier van denken te beïnvloeden. De kennis bij te spijkeren door het bespreekbaar te maken, dan gaan ze nadenken", verklaart hij in het AD. Ruim de helft van Feriani's leerlingen is moslim, hij zelf ook. ,,Dat is een pluspunt. Ik ken hun cultuur, ik weet hoe ik ze moet benaderen. En ik ben een man. Ze geloven mij eerder dan een blonde vrouw."
Dit jaar is het 70 jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog eindigde. De Holocaust, ook wel Shoah genoemd, is de systematische Jodenvervolging en het uitmoorden van 6 miljoen joden door de nazi's en hun bondgenoten voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Voor antisemitisme op middelbare scholen is langere tijd aandacht. Onderzoekster Eva Klooster schreef na een kwalitatief onderzoek op Amsterdamse middelbare scholen in 2005: "(V)MBO docenten worden met enige regelmaat geconfronteerd met antisemitische uitspraken van leerlingen. De docenten plaatsen deze uitspraken in het kader van ‘stadiontaal’, pubergedrag en afzetten tegen de maatschappij en school." En: "Een vierde van de geïnterviewde leerkrachten geeft aan gedemotiveerd te zijn geraakt door leerlingen die ‘de wereld verdelen in “moslims en niet-moslims” of “in Marokkanen en Joden”. Drie geïnterviewde leerkrachten zeggen dat zij om deze reden overwegen uit het onderwijs te stappen. Zij geven aan genoeg te hebben van discussie met leerlingen over antiwesterse ideeën, antisemitisme en homohaat en menen dat Marokkaanse leerlingen te weinig verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen gedrag. (..)
Volgens creatief directeur Kai Pattipilohy van culturele organisatie Diversion groeit het probleem.,,Wij horen ook dat leerlingen bij de behandeling van de Holocaust zeggen: 'meester, u zegt het wel en ik zal het ook opschrijven bij mijn proefwerk, maar u staat toch aan de kant van de joden', verklaart zij in het AD. " Haar organisatie laat jonge homoseksuele, islamitische en joodse rolmodellen gastlessen geven over onderwerpen waar een taboe op rust.
,,Je moet de leerlingen een spiegel voorhouden. Als je wilt dat je moeder met een hoofddoekje over straat kan, dan moet een jood ook een keppeltje kunnen dragen. Als je dat goed doet, fluiten de leerlingen een medeleerling die een antisemitische opmerking maakt zelf terug."
Hoeveel leraren moeite hebben de Tweede Wereldoorlog te behandelen in de les, is niet bekend. Er is geen centraal meldpunt, er zijn geen cijfers, maar wel signalen. Het voorstel van het CIDI dient hier verandering in te brengen.
Rabbijn Lody van der Kamp pleitte ervoor elkaar zoveel mogelijk te leren kennen. Hij zei dat ook zijn eigen gemeenschap daar zijn best voor moet doen. Een ander voorstel dat werd gedaan was om leerlingen moeten verder bijvoorbeeld leren te 'filteren' wat ze op internet allemaal tegenkomen.
Ewoud Butter, hoofdredacteur van Republiek Allochtonië.
Meer over antisemitisme op dit blog hier
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!
Meer over antisemitisme, cidi, ewoud butter, holocaust, lody van de kamp, onderwijs.
Reacties
John Dubbelboer - 16/03/2015 20:15
Hoe moesten we dit interpreteren? Was er bij migrantengroepen sprake van vervreemding ten opzichte van bepaalde Westerse kernwaarden? Beter het zekere voor het onzekere nemen en zo werd burgerschapskunde geboren. Niet dat de arme docenten voor de klas enige ondersteuning kregen. De scholen mochten het zelf uitzoeken en dat was laf van de overheid maar werd door de toevallig in de mode zijnde neoliberale ideologie mooi gemaskeerd.
Duidelijk was wel dat het moest gaan om democratie, gelijkheid van man en vrouw, omgang met andere minderheden en ook om zoiets als de holocaust. Volkomen terecht, wie niet weet wat de holocaust is, kan niet functioneren in onze samenleving.
Ondertussen gaat het leven gewoon door. Bij bepaalde minderheden wordt de ongelijkheid tussen man en vrouw nog met veel energie doorgegeven aan de volgende generatie.
Kennen we het verhaal van dat Marokkaanse meisje dat in een overvolle trein tot haar vreugde een vrij plaatsje zag, daar ging zitten en vervolgens door haar veel jongere broertje van hooguit tien, werd weggestuurd omdat een moslimmeisje niet zomaar naast een vreemde meneer mag zitten? We zien het al voor ons: het ijverige ventje bewaakt zijn zus en krijgt zo al vroeg de “imprint” van zijn eersterangsstatus. Dit willen we niet in Nederland en we mogen dit niet willen sinds het cultuurrelativisme zo definitief uit de mode lijkt te zijn.
We zetten nu dus burgerschapskunde in. Hou je van drama dan zou je wellicht kunnen spreken over een strijd tussen Westerse en een niet-Westerse cultuur.
Welnu, de Nederlandse overheid haakte vrij snel af. Na een paar jaar diende zich weer een nieuwe hype aan: taal en rekenen! Alles draait nu om taal en rekenen.
Ondertussen zaten geplaagde leraren voor de klas te worstelen met burgerschapskunde. Eigenlijk is het een grote sof.
Het CIDI dringt aan op een meldingsplicht. De gedachte is simpel en consequent. Als de overheid met burgerschapskunde iets wil bereiken dan moet dat gewoon lukken. Als de docent er niet meer bovenuit komt dan is dat een blamage voor de Nederlandse overheid. Samen met het feit dat het doorgeven van de mannelijke eercultuur elders wel goed lukt, kunnen we niet anders doen dan de Nederlandse overheid en de Nederlandse scholen helpen.
De andere mogelijkheid is om je nederlaag ruiterlijk toe te geven. Je wilde zo graag je eigen burgers klaarstomen voor een maatschappij zoals jou die voor ogen staat en dat is gewoon niet gelukt.
