Beoordeel politici op hun daden, niet op hun afkomst
In opinie op 02-10-2011 | 09:57
Tekst: Zeki Baran, PvdA-raadslid in Rotterdam
De heer Shadid betoogt in zijn opiniestuk van afgelopen dinsdag in de Volkskrant (zie link hieronder) dat allochtone politici in de Kamer bijdragen aan hun eigen stigmatisering. Volgens hem accepteren zij niet alleen de opgedrongen gedachte van achterlijkheid van hun cultuur, maar verwerken zij die ook in eigen opvattingen en verspreiden die verder. Als voorbeeld noemt hij uitlatingen van PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch, die dikwijls het gebrek aan aanpassing van zijn achterban heeft benadrukt en daarbij volgens Shadid voorbij ging aan de sociaal economische fundering van ontsporing.
Vreemde constatering van de heer Shadid. Allereerst omdat ik geen van de allochtone Kamerleden, van welke partij ook, ooit heb kunnen betrappen op het accepteren of onderschrijven van de typering ‘achterlijkheid’ met betrekking tot hun cultuur en ook niet op het verspreiden van deze opvatting. De typering zou hooguit gebruikt kunnen worden voor het gedrag dat iemand vertoont. Iets dat net zozeer geldt voor het gedrag van de jongeren die in Gouda en Heldmond over de schreef gingen, als voor het gedrag dat de hooligans waar Rotterdam onlangs mee te maken had tentoonspreidden. Alle Nederlanders dienen zich te houden aan de rechten en plichten die voortvloeien uit de wet, ongeacht achtergrond of religie. Ontspoord gedrag vindt niet plaats dankzij cultuur of religie, maar desondanks of juist door het ontbreken daarvan, precies wat de heer Shadid verderop in zijn artikel probeert aan te tonen.
Een andere opmerkelijke uitspraak van de heer Shadid is dat allochtone politici zich indirect schuldig maken aan een vorm van kiezersmisleiding omdat zij volgens hem wat belangenbehartiging betreft in gebreke blijven. Allochtone politici zouden niet de allochtone stem, maar de echo van autochtone critici vertolken. Gebrek aan erkenning van de achterban, noemt Shadid dit, zelfs een indirecte bevestiging van de aantijgingen van islamofoben. Hier impliceert Shadid dat allochtone kiezers zich volgens hem en masse identificeren met de raddraaiers uit Gouda, Helmond of Rotterdam en dat door de daden van deze raddraaiers te veroordelen de allochtone kiezer niet vertegenwoordigd wordt.
Hoe dit gezien kan worden als een indirecte bevestiging van de aantijgingen van islamofoben is mij een raadsel. Politici van islamitische afkomst hebben naar mijn idee door het gedrag van de raddraaiers te veroordelen juist een constructieve rol gespeeld in het integratie- en islamdebat, door het onderscheid te maken tussen vertoond onwenselijk gedrag en cultuur, afkomst en religie. Iets dat naar mijn idee door de allochtone kiezer zeker ook op prijs gesteld wordt en zo niet, zou moeten worden.
Mensen beoordelen op hun gedrag en hun daden en niet op hun afkomst of religie. Dat zou men ook wat vaker bij politici moeten doen. Het inhoudelijk weerspreken van anti-islamretoriek moet niet voorbehouden zijn aan allochtone politici of politici van islamitische afkomst, maar het weerspreken van anti-islamretoriek is een taak van alle politici, ongeacht hun afkomst of religie.
Zeki Baran, PvdA-raadslid in Rotterdam. Dit artikel verscheen eerder ingekort in de Volkskrant en is met toestemming van de heer Baran ook op Republiek Alloctonie verschenen.
Lees ook:
Kamerleden van islamitische achtergrond laten achterban in de steek
Allochtone electoraat stemt heus niet alleen op allochtone politici
Allochtone politici zijn niet bezig met eigen achterban
Aantal vrouwen en allochtonen in kamer neemt toe, ondanks SGP en PVV
Meer over allochtone politici, coruz, dibi, marcouch, shadid, zeki baran.
