Bekeerlingen
In opinie op 19-05-2014 | 00:22
Vrouwen die zich bekeren tot de islam nemen niet per definitie de levenswijze van ‘geboren’ moslims over. Bij hun omgeving heerst echter vaak een tegenovergesteld beeld. Dat blijkt uit onderzoek van Vanessa Vroon-Najem. Zij promoveerde op 9 april aan de Universiteit van Amsterdam.
Op basis van het onderzoek van Vroon-Najem ontstond de tentoonstelling 'Bekeerd, moslim worden – moslim zijn' in het Amsterdam Museum.
Spirit 24 besteedde de afgelopen week aandacht ook aandacht aan het onderzoek van Vroon-Najem. Eerder trok AT5 veel bekijks met een documentaire over een Amsterdamse bekeerling.
Vrouwelijke bekeerlingen
Vroon-Najem deed in de jaren 2006 tot 2011 onderzoek naar vrouwen in de regio Amsterdam die zich bekeerden tot de islam. Ze bekeek daarbij hoe deze vrouwen omgaan met het spanningsveld tussen etnische, nationale en religieuze verbondenheid.
‘Spanningen in het dagelijks leven in de context van bekering, hingen met name samen met zichtbare veranderingen op gebied van kleding, voedsel, het zich onthouden van alcohol of omgang met de andere sekse. Dit was vaak een verrassend korte weg naar het stempel ‘buitenlander’,’ aldus Vroon-Najem. ‘Deze omstandigheid draagt bij aan de perceptie van bekering tot de islam als een radicale verandering en breuk met het verleden. Uit mijn onderzoek blijkt echter dat er vraagtekens gezet kunnen worden bij deze manier van kijken. Bekering bleek vaak een langzaam proces en het exacte moment was niet altijd duidelijk.’
Zusterschap
Uit het onderzoek komt verder naar voren dat de bekeerde vrouwen een persoonlijk transformatieproces mee maakten, maar dat ze door hun bekering ook verbonden werden met de ummah, de wereldgemeenschap van moslims. Deze wordt vaak voorgesteld als een symbolische familie van broeders en zusters. Zusterschap was voor hen een mogelijkheid om vorm te geven aan hun verbondenheid met de ummah.
Bekeerlingen leggen vaak de nadruk op de noodzaak een onderscheid te maken tussen cultuur en religie. Welke moslimpraktijken over te nemen, welke boeken te lezen, welke lezingen bij te wonen, bleken persoonlijke beslissingen. Tegelijkertijd, op zoek naar begeleiding, klopte men aan bij de vrijwilligsters van bekeerlingengroepen, raadpleegde schriftelijke bronnen (o.a. de Koran), of zocht naar antwoorden op het internet.
Nederlandse moslims
‘Blanke Nederlanders behoren tot de etnische meerderheid van de bevolking. Hun keuze voor een verdachte minderheidsreligie zorgt er echter voor dat zij vaak niet langer als deel van de ‘nationale gemeenschap’ worden gezien. Wanneer etnische verschillen tussen bekeerlingen in ogenschouw worden genomen, valt het benepen karakter van het Nederlandse nationale kader nog meer op,’ merkte Vroon-Najem. ‘Vrouwen die al voor hun bekering tot de ‘allochtonen’ gerekend werden, worden minder vaak opgemerkt als bekeerlingen en vaker als ‘de ander’ bejegend vanwege hun huidskleur en etnische achtergrond. Wat alle vrouwen met elkaar gemeen hadden, was de noodzaak om flexibel te zijn. Flexibel ten opzichte van hun niet-moslim familie, wat betreft de uitdagingen van de niet-moslim samenleving waar ze deel van uitmaken, en bij van het vinden van hun weg als nieuwe moslims.’
Bron: UvA
Spirit 24
Omroep Spirit 24 portretteerde Sandra, één van de vrouwen uit het boek van Vanessa Vroon-Najem.
Wereldstad
Ook in andere media werd de laatste weken veel aandacht besteed aan bekeerlingen. Zo maakte Hasan Coskun voor het AT5 programma Wereldstad een portret van Olaf Mesman, ook bekend als Nadir Al Istiqlal, die sinds zes maanden moslim is. Met zijn bekering tot de islam heeft hij veel mensen verrast. De uitzending leidde tot enorm veel reacties op facebook.
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook. Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door ons te steunen.
Meer over Amsterdam Museum, at5, berkeerlingen, hasan coskun, spirit 24, Vanessa Vroon-Najem, wereldstad.
