Ahmed Marcouch: verdoving voor rituele slacht is halal

In opinie door Ahmed Marcouch op 20-04-2011 | 00:02

Tekst: Ahmed Marcouch

De discussie over ritueel slachten heeft moslims een mooie nieuwe bevinding opgeleverd: verdoving vóór rituele slacht is wel degelijk Halal. De Islamitische geleerden hebben dit uitgesproken in Fatwa’s. De gedachte daarachter is glashelder: de essentie van de rituele slacht is het dierenwelzijn. Nu wij de beschikking hebben over deze technieken en de onderzoeken kennen naar de pijn bij dieren tijdens de slacht, hebben wij de plicht om die kennis te gebruiken. Niet langer is de rituele slacht met het vlijmscherpe mes in de hals de meest pijnloze slachtmethode, humaner is vooraf te verdoven. Daarmee kunnen wij onze dieren bieden wat wij onszelf en onze geliefden toestaan: pijnbestrijding. Immers, wie ondergaat tegenwoordig in Nederland nog een operatie of zelfs maar een tandartsbehandeling zonder verdoving onder het motto dat in de tijd waarin de profeet Mohamed leefde verdoving nog niet bestond? Dat zou beestachtig zijn.

Belangrijker dan afzonderlijke rituelen, geboden en verboden is het humane principe van de Islam, bevestigen de Islamitische geleerden met hun fatwa’s over verdoving voorafgaand aan slachten. Ook de protesterende moskeebesturen uit Den Haag kunnen met een gerust hart afzien van hun bezwaren, zij hoeven alleen maar te kijken op hun eigen www.al-yaqeen.com in de rubriek Eten en Drinken: ‘Als de slager het veedier verdooft en vervolgens slacht, terwijl het dier nog in leven is, dan is hier niets op tegen’, met als bronvermelding: de Permanente Commissie voor het geven van Fataawaa www.islamqa.com

Ik merk dat moslims goed nadenken over Islamitische principes en rituelen. Ik krijg hier heel veel brieven over van moslims. Bijvoorbeeld van de moslima die mij dringend verzocht om als volksvertegenwoordiger de moslims te helpen de klassieke rituele slacht in stand te houden: 'Ik hoop dat wij moslims op u kunnen rekenen'. Moslims slachten wel degelijk diervriendelijk stelde zij, want Mohamed heeft hen verboden om dieren te pijnigen en te kwellen. Zij citeerde een hadith: 'Als jullie doden, doodt dan op de beste wijze. En als jullie slachten, slacht dan op de beste wijze en laat eenieder van jullie zijn mes (goed) slijpen en het te slachten dier geruststellen.' Daarmee beschrijft deze moslima zelf al precies wat het wetsvoorstel beoogt: het welzijn van dieren boven de consumptie van mensen stellen. Ze hoefde nog maar één denkstap te maken, schreef ik haar terug. En zij begreep het meteen: 'Dank voor je snelle reactie', schreef ze terug. Er blijkt ook uit dat Moslims wel degelijk vanuit hun diepe religieuze principes in staat zijn anno nu te leven naar hun religie.

Dit biedt ons ook perspectief voor andere Islamitische rituelen, gebruiken en geboden, zoals bijvoorbeeld de religieus gemotiveerde opvattingen over de positie van vrouwen en homoseksualiteit. Ontwikkeling en vooruitgang zit namelijk in de Islam gebakken met het allereerste gebod. Dat eerste gebod luidt: léér. Het is met recht een gebod en deze centrale opdracht voor moslims wordt ook toegelicht: gebruik je zintuigen, leer de natuurwetten kennen, wees nieuwsgierig naar wat de mens beweegt. Wie niet leert, overtreedt het eerste gebod. En brengt daarmee de schepping grote schade toe. Want de mens is volgens de Islam geschapen als vertegenwoordiger van God en dit betekent dat mensen eervol moet leven, hun leven in eigen hand moeten nemen in plaats van te leunen op God, lot of toeval. Dus wie vrouwen of homo’s beschadigt, beschadigt God. Een waardig vertegenwoordiger van God is een volwaardig zelfstandig wezen, de architect van zijn eigen geluk. Daarom is de Islam doorademt van de opdracht de natuurwetten te leren kennen en te doorgronden. Pijnbestrijding is daar één van de vele vruchten van. Nu wij weten hoe wij pijn kunnen bestrijden, hebben wij die plicht die toe te passen.

Het is belangrijk dat ook wie geen moslim is, zich hierin verdiept. Zodat wij in Nederland discussies met elkaar kunnen voeren die verder gaan dan goedwillend overeenkomsten te zoeken of omgekeerd blind de verschillen te cultiveren. Door echte discussies, met oprechte waarom-vragen leren wij bij en komen wij met elkaar vooruit in onze samenleving. Dat is een pilaar in het klassieke verheffingsideaal. Het is de oprechte en gedurfde discussie over onze diepste motieven en basisprincipes die ons vooruit brengt.

Ahmed Marcouch is Tweede Kamerlid namens de PvdA. Dit artikel verschijnt ook op zijn website

Meer blogs over ritueel slachten hier

Meer over ahmed marcouch, dieren, halal, islam, islamdebat, ritueel slachten.

Reacties

Rico Chico - 29/06/2011 20:06

Dat jij je ziel gaat verkopen voor die zionisten in het kabinet, prima maar hou die lelijke leugens over ritueel slachten met verdoving voor je. Ga jij die rotte vlees maar eten. Ik ga door op de islamitsche manier, al moet ik illegaal gaan slachten, dat boeit me niet. Jij hebt later bij allah wat te verantwoorden. Je eigen volk zwart maken voor een zetel in de Kamer,

Eric-Jan - 30/04/2011 19:09

Op voorhand: ik ben niet voor of tegen het onverdoofd slachten door middel van het doorklieven van beide halsslagaders van een dier. Ik weet het gewoon niet.

Je kan volgens mij wel stellen dat slachten, hoe dan ook, niet leuk is voor het dier. Maar of je als dier nou zo blij wordt van het feit dat je hersens worden opgeblazen terwijl de bloedtoevoer naar die hersens nog volledig intact is en de overgebleven hersens dus nog verder functioneren. Ik waag het te betwijfelen.

Is snijden met een vlijmscherp mes veel erger? Ga eens bij je zelf na. Je hebt je vast wel eens gesneden. Hoe lang duurde het voordat je de pijn voelde? Bij het doorsnijden van beide slagaders is de zuurstoftoevoer naar de hersens bijna onmiddellijk stop gezet. Het dier zakt daarbij snel in een coma (slaapt in). Net zomin als we niet kunnen nagaan of er leven is na de dood kunnen we niet nagaan of dit wel een marteling is voor een dier en een pin door de hersens niet.

Ik heb wel twee verhalen die deze vermeende marteling op zijn minst twijfelachtig maken:

- Toen ik op de lagere school zat, viel een vriendinnetje van mij door een glazen ruit. Hierbij sneed zij 1 slagader in de hals door en raakte bijna onmiddellijk in een coma. Door kordaat optreden van haar moeder werd zij ternauwernood gered. Wij vonden dit als kinderen natuurlijk machtig interessant. We vroegen haar toen zij, met een groot verband in haar nek, weer op school kwam het hemd van het lijf. Maar ze kon er weinig over vertellen. Ze had er geen trauma aan overgehouden en volgens eigen zeggen geen pijn gevoeld. Zij meende zich alleen te herinneren dat ze zacht wegzakte in de bewusteloosheid. Als ze al bang geweest was voor doodgaan, had ze dat vanaf toen niet meer.

- Als veertienjarige jongen hielp ik in de zomervakantie op een Duitse boerderij waar mijn oma bij de vlucht voor de Russen uit Letland was opgevangen. Ze hadden daar van die afschuwelijke legbatterijen voor kippen. Iets waar we ons toen (1969) nog niet druk over maakte. Selma een oude kromgegroeide hulp die samen met haar even kromgegroeide man in een deel van de hoeve woonde slachtte daar de kippen voor het avondeten. Zij deed dat als volgt:
. ze pakte de kip onder een arm
. stelde de kip op haar gemak
. sneed met een vlijmscherp aardappelmesje één maal links
. en éénmaal rechts de halsslagader van het slachtoffer door
. legde vervolgens de kip meteen terzijde om dood te laten bloeden
. en pakte de volgende kip
Geen gespartel, geen gekakel, geen kippen die in doodsnood al bloedend over het erf vlogen, wel af en toe als dank van de kip nog een laatste ei.

Dit brengt mijzelf tot de volgende conclusies.
1. snijden is misschien helemaal niet zo erg
2. rust en respect voor het dier tijdens de slacht is veel belangrijker
3. gun de religieuzen het voordeel van de twijfel. In plaats van hen in hun religieuze belevenis ernstig en onverdoofd te verwonden.

We hebben weer op tv (woensdag 28 april) kunnen zien hoe dieren op volstrekt krankzinnige wijze, meer dood dan levend, van hot naar her worden versleept. (zie conclusie 2). Zolang wij een minister hebben die denkt dat de bio-industrie zijn eigen regels wel kan stellen, naleven en controleren; wat zullen we ons dan bovenmatig druk maken over de laatste minuut van een dier dat verder een miserabel leven heeft gehad.

Als ik dat dier was, zou ik denken: "Maak me dood; maak me alsjeblieft dood; maakt niet uit hoe; Maar geef me voor eenmaal een aai over mijn kop".

Eric-Jan,
Apeldoorn.

Liefhebber van lamsvlees van de Turkse super; Bij geldgebrek toch naar de kilo-knaller; Wel vlees-minderaar; Niet kerkelijk.

Badr - 24/04/2011 04:18

Ben het niet geheel eens met het artikel. Het ritueel slachten gaat in de eerste plaats niet over een pijnloze slachting. Dat is niet de reden en het doel van het slachten en daar is er vanuit de islamitische bronnen geen bewijs voor. Wel heeft de profeet Mohammed (vzmh) benadrukt dat het dier geen pijn mag lijden en dat doet men al door het feit dat het mes vlijmscherp moet zijn en dat het dier niet andere dieren mag zien die geslacht worden. Als een dier verdoofd wordt dienen we de vraag te stellen of het hart nog wel klopt of niet. Ik vraag me af wat 'verdoven' fysiek inhoudt, want als de hersenen dood zijn tijdens zo'n verdoving dan is het slachten daarna vrij zinloos en maakt het dier niet meer halal om gegeten te worden. De essentie van het ritueel slachten terwijl het dier nog leeft is dat de hersenen signalen naar het hart blijven sturen via de ruggenmerg als opdracht om meer bloed (zuurstof die de hersenen hard nodig hebben) te pompen. Omdat de slagaders door het slachten gesneden zijn vloeit dat bloed naar buiten. De hersenen merken dat er nog geen zuurstof hebben ontvangen dus alarmeren nog steeds het hart om bloed te sturen en zo vloeit er zo veel mogelijk bloed uit het lichaam van het dier en wordt het vlees van het ritueel geslacht dier goed gezuiverd van bloed die wij moslims beschouwen als onrein. Als je het dier verdoofd, dan dood je de hersenen. De hersenen functioneren niet meer en dus wanneer de slagaders gesneden zijn kunnen de hersenen geen signalen meer naar het hart versturen om bloed te pompen. Ik kan dit niet met enige zekerheid stellen zolang er geen wetenschappelijke onderzoek hier naar is gedaan. Wel is er al in de jaren zeventig onderzoek gedaan naar het ritueel slachten waaruit de bovengenoemde uitleg is gebleken. Ik weet alleen nog niet met zekerheid te zeggen of de hersenen tijdens de verdoving echt dood zijn of niet. Daarom laat ik het in het midden, maar om dan geheel te beweren dat verdoven halal is omdat de essentie van ritueel slachten het dier geen pijn te bezorgen vind ik erg kort door de bocht en ik ruik in dit artikel een vorm van populisme. Mee doen met de massa en zeggen wat de massa als 'acceptabel' acht. Ik zie dhr Marchouch echt niet zich tegen het verdoven keren. Als je eenmaal - vooral als Marokkaan zijnde - in de tweede kamer, dan kan je echt niet uitspraken doen die wellicht kunnen demoniseren. Voor een Marokkaanse parlementslid is dat al helemaal erg, want die moeten zich juist bewijzen dat ze geheel in de geest leven van de Nederlandse 'denkwijze' en mentaliteit en niet meer komen uit een 'achterlijk' cultuur.

Y.Talhaoui - 23/04/2011 23:49

Goededag,

u hebt het over die info die achterhalen is op de website van Al-yageen.com, allen ik kan daar geen artikel over vinden net zo min als in de site islamqa.com. zou u specifieker kunnen zijn en de link duidelijk neerplaatsen?, zover ik weet heeft de profeet ons geleerd hoe wij het best moeten slachten, en als wij allen eigen ideen en toevoegingen plaatsen in de woorden van de profeet zou dit alleen tot afdwaling kunnen leiden. verder zou ik geen vlees willen eten waar chemische stoffen in terecht is gekomen voordat het stierf en niet de kans heeft gehad om het uit het lichaam te verwerken. hopelijk een spoedige reactie naar bovenstaand email adres, bij voorbaat dank

Waardeert u ons werk en wilt u doneren?

lees meer

Uitgelicht