'Zwijgen is verraad, praten is een heldendaad'
In nieuws door Ewoud Butter op 03-02-2018 | 10:49
Naar aanleiding van de schietpartij op Wittenburg, waarbij de onschuldige 17-jarige Mohamed Bouchikhi om het leven kwam, organiseerde vrouwenorganisatie Nisa4Nisa op 2 februari een bijeenkomst.
"Genoeg is genoeg. We kunnen niet langer toezien dat onschuldige en schuldige levens worden opgeofferd voor niets." Dat schreef Naima Ajouaau, voorzitter van de Marokkaans Nederlandse vrouwenorganisatie Nisa4Nisa op haar facebookpagina naar aanleiding van de schietpartij waarbij de onschuldige 17-jarige Mohamed Bouchikhi het leven liet. Hij was het broertje van de coordinatrice van de meidengroep van Nisa4Nisa. Naima Ajouaau kreeg zoveel positieve reacties uit vooral de Marokkaanse gemeenschap op haar facebookpost, dat Nisa4Nisa gisteren een brainstormsessie organiseerde.
De zaal was met ruim 120 bezoekers zeer goed gevuld. Er waren voornamelijk vrouwen, maar ook mannen uit heel Amsterdam en ver daarbuiten. Voorzitter Naima Ajouaau vertelde waarom Nisa4Nisa de avond georganiseerd had:
We hebben deze avond georganiseerd omdat we het zat zijn. We zijn het zat om onze kinderen voortijdig te begraven, we zijn het zat om onze kinderen richting oorlogsoorden te zien vertrekken en we zijn het zat om onze kinderen in gevangenissen te bezoeken. We willen geen moeders meer condoleren omdat hun zonen slachtoffer worden van criminele bendes waar politie en justitie niks mee kunnen. De mocro-maffia woedt al 5 jaar en er schijnt maar geen einde aan te komen. Gevaarlijke wapens die gebruikt worden door macho jongens die denken dat ze in een Hollywood film spelen. Klaar is klaar.
Jarenlang hebben we aan de zijlijn moeten toekijken hoe de overheid en haar instellingen, maatschappelijke instellingen, zorg en onderwijs het ene experiment na het andere starten zonder enige betrokkenheid van moeders.
De overheid kende alleen de moskeeën en haar besturen en dat begrijpen we omdat in de jaren 80 en 90 men voornamelijk te maken hadden met eerste generatie moeders. Maar die tijd is voorbij lieve mensen . We hebben inmiddels te maken met tweede en derde generatie moeders die geen behoefte meer hebben om vertegenwoordigd te worden door witte instellingen, witte hulpverleners en alleen moskeebesturen. Als moeders hebben we vele gevechten moeten voeren met onderwijsinstellingen die onze kinderen al wilden classificeren omdat ze geen idee hadden van de leefwereld van ons kind. Als je elke dag moet aanhoren dat moeders gevechten moeten voeren met het systeem dat eigenlijk in het leven is geroepen om kinderen te helpen moet je je toch op een gegeven moment afvragen of dat systeem nog wel goed functioneert?
Burgemeester Van Aartsen, die eerder tegenover AT5 liet weten graag te willen investeren in Marokkaans Nederlandse moeders, was er ook. Hij was blij met het initiatief en benadrukte dat het voorkomen van criminaliteit en geweld een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid van alle Amsterdammers is. "We zijn het aan Mohamed verplicht om samen iets moois te maken van onze samenleving,’ zei hij.
Er waren meer politici, zoals de kersverse lijsttrekker van het Haagse NIDA, Cemil Yilmaz en de nummers 1 en 2 van de kandidatenlijst van de Amsterdamse PvdA, Marjolein Moorman en Sofyan Mbarki. Ze kwamen vooral om te luisteren. De avond draaide immers om de moeders.
De moeder van jongen (Aymen) die in november slachtoffer werd vermoord deed haar verhaal. Ze voelde zich gesteund door de bijeenkomst en vertelde dat Mohamed Bouchikhi bevriend was met haar zoon. Toen ze vertelde dat Mohamed haar familie had begeleid naar Schiphol toen ze Aymen naar Marokko brachten om daar te begraven, schoten veel aanwezige moeders even vol.
Ook Said Bensellam, jongerenwerker en voormalig Amsterdammer van het jaar, was zichtbaar geemotioneerd toen hij verhaalde over de avond dat zijn broertje werd neergeschoten. Hij overleefde het, maar kan sindsdien niet meer lopen.
Ronde tafelgesprekken
Daarna gingen de aanwezigen aan grote tafels zitten om hun ervaringen te delen en oplossingen voor de (nabije) toekomst aan te dragen. Veel ouders gaven aan dat de schietpartij in het buurthuis op Wittenburg, in de aanwezigheid van kinderen, een enorme impact op hen heeft gehad. Ze voelen zich onveiliger en maken zich zorgen over de veiligheid hun kinderen.
Maatschappelijk klimaat
Vervolgens ging het gesprek al snel over de vraag wat je kunt doen om te voorkomen dat jongeren bezwijken voor de verleidingen van criminaliteit.
"Er wordt te veel waarde gehecht aan materiele zaken, maar wat doe je daar aan?" vroeg een moeder zich af.
Er werden ook zorgen geuit over het maatschappelijk. Een vader: "Het gaat niet alleen om laagopgeleide, kansloze jongeren die gevaar lopen. Ook hoogopgeleide jongeren met een HBO of universitair diploma kunnen teleurgesteld afhaken wanneer ze het gevoel krijgen dat ze er toch nooit bij zullen horen. Zo'n bericht over discriminatie door uitzendbureaus, maar ook de reactie van politici is van invloed op de attitude van de kinderen."
Er werd onder andere gepleit voor meer opvoedingsondersteuning, een gebiedsverbod voor criminele jongeren, het aanpakken van wapenbezit, het tegengaan van werkloosheid en discriminatie, het zorgen voor huisvesting voor jongeren zodat ze niet te lang thuis blijven wonen, mediawijsheid, het sluiten van shishalounges en voor meer diversiteit bij de politie.
Verantwoordelijkheid van ouders
Direct daarna ging de discussie al snel over de vraag wat ouders zelf kunnen doen. Verschillende deelnemers benadrukten de eigen verantwoordelijkheid van de ouders. "Iedereen denkt wel dat zijn kind lief is, maar hoe goed kennen we onze kinderen eigenlijk? Weten we wel voldoende wat ze buitenshuis doen?" vroeg een moeder zich af.
"We moet niet in een slachtofferrol kruipen of de schuld en verantwoordelijkheid bij anderen leggen. We moeten zelf verantwoordelijkheid nemen", verklaarde een andere vrouw. "De samenleving, dat zijn we samen. De vraag moet dus vooral zijn: wat kunnen wij doen?"
Een moeder gaf een voorbeeld: "Als je als moeder ziet dat je zoon met allemaal dure spullen thuis komt, en je weet dat hij niet werkt of niet veel verdient, dan heeft hij je wat uit te leggen en moet je alert zijn".
"Het is niet alleen de verantwoordelijkheid van de moeders: ook de vaders moeten zich meer met de opvoeding gaan bemoeien", zei een vader onder instemmend geknik van veel moeders.
Daarnaast kan ieder beginnen beter de eigen omgeving in de gaten te houden. "Terwijl de meiden nu vaak te veel worden gecontroleerd, zouden de jongens best beter in de gaten gehouden kunnen worden" aldus een betrokken moeder uit Bussum. En een vader: "Het beste wat we kunnen is onze ogen open houden. Begin met het blok huizen waar je woont. Samen zien we meer dan alleen. Ik heb maar twee ogen maar met zijn tweeën hebben we al vier ogen."
Elkaar aanspreken
En praten, elkaar aanspreken. Dat doen we veel te weinig, gaven verschillende deelnemers aan. Mensen trekken zich terug en spreken elkaar niet meer aan. "Zwijgen is verraad, praten is een heldendaad" werd er gesteld.
Met deze bijeenkomst is er een eerste aanzet gegeven, maar er moet een vervolg komen. "In 2013 hadden we in de Blauwe Moskee ook al een bijeenkomst naar aanleiding van liquidaties" zegt een vader. "Daar gebeurde niets mee."
Initiatiefneemster Naima Ajouaau belooft daarom dat er een vervolg komt. Te beginnen met een verslag dat aan alle deelnemers, de burgemeester en de politie gestuurd zal worden. Wordt dus vervolgd.
Hieronder een verslag van de Amsterdamse zender AT5:
foto: Sofyan Mbarki
Zie ook:
De speech van Naima Ajouaau (pdf)
Marokkaanse gemeenschap in actie tegen geweld
Waardeert u ons werk? U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren
Meer over criminaliteit, moeders, naima ajouaau, nisa4nisa, vrouwenemancipatie, zinloos geweld.
