Sofyan Mbarki: De stad is niet van de rijke patsers, maar van iedereen en dat moet zo blijven
In achtergronden door Ewoud Butter op 19-03-2018 | 11:04
Op 21 maart 2018 staan de gemeenteraadsverkiezingen op het politieke programma. Republiek Allochtonië interviewt in de aanloop naar de verkiezingen kandidaten van diverse partijen uit verschillende windrichtingen. Ewoud Butter sprak met Sofyan Mbarki, de nummer 2 van de Amsterdamse PvdA.
Waarom ben je de politiek in gegaan?
Ik heb eerst in de jeugdgevangenis gewerkt, daarna was ik economiedocent en vervolgens teammanager op het Calvijncollege.
Ik zag in die jaren hoe jongeren – soms ook buiten hun schuld om – onvoldoende kansen kregen. Op het Calvijn college zaten we destijds in een aftands gebouw. Dat was een slechte uitgangssituatie voor de leerlingen, maar ook voor de docenten. Kinderen op die school hadden bij voorbaat al minder kansen. Daar zijn we toen mee aan de slag gegaan. Dat was voor mij ook een aanleiding de politiek in te gaan. Om kansengelijkheid voor alle Amsterdamse kinderen te bereiken.
Ik besloot ook de politiek in te gaan omdat de polarisatie in die tijd toenam. Ik heb altijd gezegd ik ben een trotse Amsterdammer, van Marokkaanse afkomst, die ook moslims is en die er alles aan wil doen om de stad bij elkaar te houden.
Zaken als discriminatie, het meten met dubbele maten en dergelijke hebben activisme nodig om te agenderen, maar daarna moeten we ook met elkaar aan tafel gaan zitten. Anders drijft het uit elkaar.
Waarom koos je voor de PvdA?
Dat was van huis uit onze partij. Mijn ouders stemden ook PvdA. Ik groeide op met Wim Kok als minister president en later hadden we Job Cohen als burgemeester. Vooral aan Cohen spiegelde ik me. Hij is een bron van inspiratie voor me geweest. Hij had het vermogen over zijn eigen opvattingen heen te stappen. Dat is echt belangrijk. Daarnaast was het Cohen die ook flink de waarheid kon zeggen. Hij dronk overigens vaak koffie, geen thee en benoemde ook de misstanden die er waren bij alle gesprekken die hij voerde.
Toen je werd gekozen, belandde je in de oppositiebankjes. Uniek voor de PvdA in Amsterdam. Hoe was dat?
Voor de PvdA was het nieuw, maar ik ben zelf natuurlijk niet anders gewend. Vanuit de oppositie hebben we toch nog aardig wat invloed kunnen uitoefenen. Als linkse partijen hebben we bijvoorbeeld in het woondebat de SP links kunnen houden.
Ik had een vrije rol. Ik kon de stad in, zaken die bij Amsterdammers speelden de raad in brengen door initiatiefvoorstellen te schrijven. Misschien was deze periode ook wel goed voor de PvdA.
Waarom?
Het was natuurlijk eerst een klap om het verlies te verwerken, maar we hebben nu geleerd dat we niet alleen kunnen besturen, maar ook goed oppositie kunnen voeren, met hart voor de stad. Maar een volgende keer zitten we graag aan de knoppen.
Ben je in de stad veel rancune ten opzichte van de Pvda tegengekomen?
Ik weet niet of er zoveel rancune was. Mensen overschatten onze invloed wel eens. Zo groot waren we niet meer. Sommigen denken dat we nog steeds in het college zitten. Maar het is logisch dat men kritisch is op de PvdA. We hebben altijd verantwoordelijkheid genomen, zijn een stabiele factor. Dan is het logisch dat men de PvdA aanspreekt. Daar lopen we niet voor weg.
Wat heb je bereikt vanuit de oppositie?
Ik ben er trots opdat we de voorschool ook beschikbaar hebben gesteld voor nieuwkomers, voor vluchtelingen. Ik ben er ook trots op dat we in de raad meer aandacht hebben gevraagd voor moslimdiscriminatie. Voor mij zijn alle vormen van discriminatie even belangrijk. Ook heb ik aandacht gevraagd voor anti homogeweld en mijn eerste vragen in de raad gingen over bedreigingen aan de joodse school Cheider. Ik heb een voorstel ingediend om de aangiftebereidheid bij de politie te verhogen, ook door politie. Waar ik helaas onvoldoende steun voor kreeg was voor mijn voorstel gedaan om het budget voor het Meldpunt Discriminatie (MDRA) met 200.000 te verhogen. Alleen GroenLinks steunde dat. Hopelijk krijgen we het na de verkiezingen wel voor elkaar.
Verder heb ik me hard gemaakt voor het verhogen van de diversiteit bij de politie en de laatste cijfers laten zien dat de instroom van agenten met een migratieachtergrond nu fiftyfifty is. Tenslotte ben ik heel blij met het traineeship voor MBO’ers bij de gemeente, voorheen alleen voor HBO en WO. Daarmee verhogen we hun kansen op een carriere, binnen of buiten de gemeente.
Je had ook radicalisering in je portefeuille. Voor dat dossier was veel belangstelling. Los van de ophef over een ambtenaar, wat vond je van het gevoerde beleid?
Het is goed dat de Dienst speciale interventies, die eerst in Houten zat, nu ook in Amsterdam aanwezig is. Dat is uit repressief oogpunt een goed punt. Maar verder lag er wat mij betreft te veel nadruk op repressie en te weinig op preventie. Radicalisering is een probleem van de samenleving. De verantwoordelijkheid zou bij meerdere wethouders moeten liggen.
Het heeft niet alleen met veiligheid, maar ook met onderwijs, de aanpak discriminatie, jeugdbeleid en dergelijke te maken.
We moeten echt alert blijven op dit dossier. Dan heb ik het niet alleen over jihadisme. Ik maak me ook zorgen over rechtsextremisme. Kijk naar de aanslag op een moskee in Enschede die door de rechter als een aanslag met een terroristisch oogmerk werd gekwalificeerd, of naar de onthoofde pop die bij een Amsterdamse moskee werd neergelegd. Het radicaliseringsdossier moet daarom ook meer aandacht aan dreiging uit rechtsextremistische hoek besteden.
Bij Parool ging je met Mourad Taimounti (DENK) in debat over de subsidiering van salafistische organisaties...
Wanneer het gaat over salafisme, dan benader ik dat puur vanuit de scheiding van kerk en staat. Dat betekent dat je nooit religieuze activiteiten financiert, maar in sommige gevallen wel maatschappelijke activiteiten zoals bijvoorbeeld gebeurt bij het Leger des Heils. Dat is een helder, in de wet vastgelegd uitgangspunt, maar soms blijft dat wel wringen met andere waarden. Om een voorbeeld te geven: ik las laatst in een vacature van het Leger des Heils de voorwaarde dat je christelijk moet zijn. Daar heb ik wel problemen mee als de overheid dat financiert. En dat zelfde probleem zou ik bij andere religieuze instellingen hebben indien zij waarden en uitgangspunten hebben die haaks staan op waarden als inclusiviteit, tolerantie en verdraagzaamheid.
Met welke verkiezingsuitslag ben je tevreden?
Ik ben blij wanneer wij de allergrootste worden en anders een stabiele middenpartij. Gezien de versplintering die wordt verwacht is het onvermijdelijk dat er na de verkiezingen veel compromissen gesloten moeten worden. Door alle partijen.
En verder maak ik me zorgen over de opkomst van Forum voor Democratie. We moeten ons niet uit elkaar laten spelen door populisme.
Wat wil je de komende vier jaar bereiken?
Ik wil kansengelijkheid weer hoger op de agenda krijgen, bijvoorbeeld in het onderwijs. De scholen die het meeste last van het lerarentekort hebben, zijn de scholen die het al zwaar hebben.
We moeten meer prioriteit geven aan de aanpak van arbeidsdiscriminatie en aan meer diversiteit in het gemeentelijk apparaat. De stad moet eerlijker worden, wat betreft de woningmarkt, arbeidsmarkt, de verdeling van de rijkdom.
Welke coalitie heeft daarbij jouw voorkeur?
Het liefst zo links mogelijk. Dat is goed voor de stad na vier jaar liberaal beleid dat zijn effecten heeft gehad op de woningmarkt, de drukte door het toerisme, de effecten van Airbnb en Uber.
We zijn absoluut niet tegen groei, maar wel moet er soms worden bijgestuurd om ongelijkheid te voorkomen en om Amsterdam een stad te houden voor iedereen. De stad is niet van de rijke patsers, maar van iedereen en dat moet zo blijven.
Meer interviews in het kader van de verkiezingen:
Er is een revolutie van vertrouwen nodig. Interview met Nourdin el Ouali
Niet logeren maar samenwonen. Interview met Sylvana Simons
In wil me inzetten tegen ongelijkheid in Amsterdam. Interview met Miguel Heilbron
Vieren van diversiteit in een tijd van toenemende polarisatie. Interview met Samir Toub
Meer over de de gemeenteraadsverkiezingen: #GR2018
Foto: screenshot uit campagnefilmpje van NIDA
Waardeert u ons werk? U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)
Meer over #gr2018, interviews gr2018, pvda, sofyan mbarki.
