Empathie: “Dat je voelt wat de ander voelt”
In achtergronden door Claire Schut op 25-04-2018 | 11:23
Onlangs was Ida Does, filmmaker en producent van documentaires als ‘Drie Vrouwen – over slavernij en vrijheid’ en ‘Poetry is an Island: Derek Walcott’, gastdocent bij het Edith Stein College in Den Haag. De docente vroeg of ze als rolmodel de brugklassers iets wilde vertellen over haar successen als filmmaker, maar ook de weg er naartoe en – vooral – de tegenslagen.
Het was een multiculturele klas. Dus wist de filmmaker uit eigen ervaring: “Daar is empowerment nodig. Veerkracht. Weten dat je er niet alleen voor staat: you are not alone in this battle!” Want ja “die kleur, die uitsluiting, het dédain, de miskenning, de ontkenning” – het valt niet mee.
Muisstil luisterde de klas naar haar verhalen over haar loopbaan als eindredacteur, journalist, hoofdredacteur, de sprong op latere leeftijd naar zelfstandig ondernemerschap als onafhankelijk filmmaker en producent.
Na deze introductie kreeg de klas ‘Hear Her!’ te zien, een korte documentaire (28 min.) met grote inzichten. De interviews met TV filmprofessionals Ivette Foster, Anousha Nzume, Bibi Fadlalla, Glynis Terborg, Nicole Terborg, Neske Beks en Ida Does zelf maken pijnlijk helder hoe het is om gekleurd te zijn (op te groeien, naar school te gaan, aan de bak te komen, te werken of bijvoorbeeld een film te maken) in het witte Nederland.
Toen begon het gesprek. Verhaal en film hadden de geesten geprikkeld, de tongen losgemaakt. Op Facebook noteerde Ida Does enkele uitspraken van de jonge scholieren. Nederland 2018, hartverscheurend:
- Je kunt tegenwoordig niet jezelf zijn in Nederland
- Op de tennisclub spraken ze de eerste tijd helemaal niet met mij.
- Ik ga niet met Nederlanders om.
- Mijn broer kan geen stageplaats vinden. Hij komt elke dag thuis met een afwijzing.
- Mijn broer zat in de trein en pakte zijn telefoon. De vrouw naast hem dook weg van angst.
- Als er iets is met terrorisme op de TV word je erop aangekeken.
- ‘Ze’ (witte Nederlanders) staan er niet bij stil wat het voor je betekent.
In de pauze verdrongen de scholieren zich voor de grote wereldkaart en wezen elkaar aan waar hun roots lagen. Een meisje zei: “Ik ben half Indonesisch-half Nederlands.” De anderen lachten haar een beetje uit: “Je bent toch Indonesisch?” Ida Does vroeg: “Wat bedoel je met half Nederlands?” “Dat ik hier geboren ben”, antwoordde het meisje.
Toen de klas uitging, stond met grote letters op het schoolbord geschreven: ‘EMPATHIE’. Maar ja, wat is dat? Iemand in de klas had het kort en bondig uitgelegd: “Dat je voelt wat de ander voelt.” En dat is nou precies waarom de indringende documentaires van Ida Does zo aanspreken. Ze laten je voelen wat de ander voelt. Knap is dat.
De documentaire ‘Hear Her!’ kun je hier zien:
Hear Her! from ida does on Vimeo.
Waardeert u ons werk? U kunt Republiek Allochtonië steunen en een klein (of groot) bedrag doneren (nu ook via I-deal)
Neem een abonnement op onze dagelijkse nieuwsbrief: Subscribe to Republiek Allochtonië by Email
