Zal ik uit Nederland vertrekken of niet?
In opinie op 22-09-2016 | 15:37
Tekst: Farid Bouchlaghmi
Misschien doe ik het toch wel. Misschien komt er dan toch een moment dat ik overweeg Nederland te verlaten. Niet omdat ik een Marokkaanse achtergrond heb, niet omdat ik moslim ben, niet omdat ik volgens de definities 'allochtoon' ben of omdat ik me onderdrukt zou voelen.
Nee, dat allemaal niet per se. Maar ik zou het primair overwegen als simpele, nuchtere Nederlander. Als Nederlands burger die trots is op de vrijheden die we hier hebben. Of, misschien beter gezegd, hebben gehad. Als burger van een land dat open staat voor anderen. Of misschien wel open stond. Een Nederlander die diversiteit viert. Of vierde. Een Nederland waarin gedrag niet werd verklaard op basis van etniciteit of religie. Een Nederland waarin iedereen verantwoordelijk was voor zijn eigen goede én slechte daden.
Nee, ik weet niet of ik het straks allemaal kan uitleggen.
Uitleggen aan mijn toekomstige kinderen dat ze hun Islamitische identiteit moeten verbergen. Dat ze beter geen baard of hoofddoek kunnen dragen omdat de kans op een baan erdoor aanzienlijk vermindert. Dat zijn haatbaard en haar kopvod geassocieerd worden met gedrag van onbekenden duizenden kilometers verderop.
Ik weet niet of ik kan uitleggen aan mijn toekomstige kinderen dat zij moeten kiezen tussen hun Marokkaans culturele erfgoed en hun Nederlandse loyaliteit. Dat ze best wel een beetje trots mogen zijn op het land van hun overgrootouders, maar niet te trots.
Ik weet niet of ik kan uitleggen dat mijn toekomstige kinderen - kinderen van een Nederlander - straks nog steeds onder het kopje "niet-Westerse allochtoon" geschaard worden. Dat zij bij voorbaat 2-0 achterstaan en dat zij zich moeten 'invechten' in deze samenleving. Samen-leving. Is daar wel sprake van?
Als burger van dit land houd ik me wel staande. Volgens velen betrokken, hoogopgeleid, participerend en welbespraakt. Ik heb me volgens sommigen goed ingevochten. Ik ben goed "geïntegreerd".
Hoezo, geïntegreerd? What the f... ?! Ik ben hier opgegroeid. Welliswaar net niet geboren, maar wel hier getogen.
En dan nog weet ik dat het voor velen niet genoeg is. Voor velen zal ik gereduceerd worden tot een vreemde. Als ik naast mensen loop die Jeroen, Rob of Peter heten, zullen zij de Nederlander zijn en ik niet.
En bovendien... Wat als je niet betrokken, hoogopgeleid, participerend en welbespraakt bent? Hoe wordt dan van je verwacht dat jij de strijd voert, die je moeten voeren in ons Nederland? Hoe zou jij je dan moeten invechten?
Gisteren bestreed een Tweede Kamerlid het verhaal dat ik nu en hier verkondig. Volgens hem ben ik geen Nederlander.
Gisteren zei de parlementariër ook dat hij een religie wil beperken en een boek wilde verbieden. Een boek waaruit bijna één miljoen Nederlanders inspiratie en kracht halen.
Gisteren zei hij dat hij dit wil doen door de politie bij mij langs te sturen die moet achterhalen of ik in bezit ben van de Koran. Het doet mij in ieder geval aan tijden denken waarvan we volgens mij als collectief blij zijn dat we die achter ons hebben gelaten. Waarom leren we niet van het verleden en laten we dit over ons heen komen?
Gisteren besefte ik dat niet alleen mijn Nederland op het spel staat, maar ook mijn Nederlanderschap. Ik vrees dat je het Nederlanderschap niet alleen dient te claimen, maar dat het je ook gegund moet worden.
Gisteren zag ik (te) weinig andere parlementariërs die het mij gunden. Ik voelde me in de steek gelaten. Ik voel me in de steek gelaten. En ik probeerde me te beseffen hoe iemand zich zou moeten voelen die niet gekwalificeerd wordt als hoogopgeleid, welbespraakt of wat dan ook...
Nee, misschien moet ik toch niet gaan. Weggaan is opgeven.
Misschien is Nederland te mooi om het op te geven. Misschien ligt hier een taak waar we allemaal ons steentje aan bij kunnen dragen. Nee, correctie: waar we ons steentje aan bij moeten dragen!
Misschien zijn het niet mijn kinderen die ik het voorgaande moet uitleggen, maar juist mijn huidige medelanders. Misschien kunnen we dan ons land mooier maken. Misschien hoef ik dan minder te verantwoorden en uit te leggen aan mijn toekomstige kinderen. Misschien maken we ons land dan zo mooi dat we juist kunnen vertellen over onze overwinningen.
Winnen van xenofobie, winnen van dubbele maten, winnen van discriminatie, winnen van uitsluiting. Want als we daarvan verliezen, verliest Nederland. We verliezen allemaal. Groot, klein, licht, donker, religieus, niet religieus, arm en rijk. Maar als we daarvan winnen, wint Nederland. Gezamelijk winnen als Nederland en Nederlanders.
Ja, maar we moeten ons niet invechten. We moeten überhaupt niet vechten in Nederland. We moeten vechten voor Nederland. Dat ben ik mijn toekomstige kinderen verschuldigd. Dat ben ik mijn ouders verschuldigd. En dat zijn we samen Nederland verschuldigd.
Ja, ik ben eruit. Ik blijf.
Farid Bouchlaghmi is een wereldverbeteraar die de mensen wil verbinden en bewust wil maken. 'Een betere wereld begint bij je eigen wereld. In je eigen omgeving en dus bij jezelf!' is zijn leus Farid houdt zich bezig met liefdadigheidsprojecten en heeft een kritisch politiek bestuurlijke antenne. In het dagelijks leven werkt hij bij de Gemeente Eindhoven. Dit stuk verscheen eerder op zijn facebookpagina.
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!
Meer over Farid Bouchlaghmi, geert wilders, pvv, vertrekken.
