Turkse Nederlanders moeten niet met twee maten meten
In opinie door Ewoud Butter op 11-05-2016 | 15:10
“Wanneer je je hier zorgen maakt over de opkomst van racisme en discriminatie, dan moet je ook in actie komen wanneer de Turkse overheid mensenrechten schendt. “ Dat stelt Mustafa Ayranci, de voorzitter van de Turkse arbeidersvereniging HTIB. Hij reageert in een interview op de vrijlating van Ebru Umar, de kliklijn van het Turkse consulaat en de houding van DENK bij deze affaires.
Ebru Umar is weer terug in Nederland. Bent u blij?
Ja, ik ben echt blij dat ze vrij is en weer veilig in Nederland is aangekomen.
Is ze hier ook veilig?
Dat weet ik niet. Ze heeft bedreigingen ontvangen. Als ik zie dat de facebookpagina van Keklik Yucel gisteren offline is gehaald, dan vind ik dat een heel zorgwekkende ontwikkeling. Dat leidt direct tot de vraag of Turkije er achter zit.
Keklik Yücel is niet de enige die in haar meningsvrijheid bedreigd wordt.
Nee. Na die brief van het Turkse consulaat waarin wordt opgeroepen om te klikken, vraag ik me af wie er wel of niet veilig is.
De HTIB vergeleek deze oproep van het Turkse consulaat eerder met de ‘voetstappen van het fascisme van de jaren 70 en 80’ in Turkije. Waarom?
Ja, als Turks Nederlandse organisatie kregen we op 20 april die mail van het consulaat. Ik heb het consulaat toen gebeld, maar niemand nam op.
De volgende ochtend bevestigden ze dat de mail van hun was. Ik heb toen laten weten dat ik het bijzonder gevaarlijk vond. Je roept mensen op om elkaar te bespioneren en te verklikken. Je zet mensen vanwege hun mening op een zwarte lijst. Zelfs in de jaren 70 en 80 na de militaire coups hebben we niet meegemaakt dat we in Nederland vanuit Turkije werden opgeroepen om mensen te verklikken.
De volgende ochtend heb ik een persbericht verstuurd met de vertaling van de mail van het consulaat en heb ik contact opgenomen met Nederlandse Kamerleden om hen te verzoeken deze Nederlandse burgers in bescherming te nemen.
Aan het eind van de dag kwam er een verklaring van het consulaat waarin ze een ambtenaar de schuld gaven. Dat is typisch Turks: een ambtenaar de schuld geven. Maar het kwaad is al geschiet.
Op welke manier?
Veel Turkse Nederlanders maken zich nu zorgen. Ze willen bijvoorbeeld naar hun familie in Turkije, maar ze gaan niet meer of ze gaan met veel angst. Voor mensen met enige bekendheid, zoals Ebru Umar, zal er vanuit Nederland wel actie worden gevoerd, maar dat geldt voor enkelingen. Uiteindelijk is niemand veilig.
Erdogan-aanhangers toch wel?
Nee hoor. Iedereen kan bij het consulaat melden dat een ander zich voordoet als Erdogan-aanhanger en in de praktijk juist anti is. Dan krijgt die persoon ook problemen. Is dat wat we willen?
Toch lijkt het beleid van Turkije door de meeste AKP-aanhangers gesteund te worden.
Daar ben ik teleurgesteld over. Wanneer je opkomt voor je eigen rechten, moet je ook pal staan voor de rechten van andersdenkenden. Toen in 2007 de AKP verboden dreigde te worden, heb ik ervoor gepleit dat niet te doen. Niet omdat ik de AKP steun, maar omdat ik vind dat die mening ook gehoord moet worden.
Ik vind het jammer dat de AKP’ers nu hun mond houden. Dan heb je weinig begrepen van democratie en mensenrechten. Die rechten gelden voor iedereen. Wanneer je je hier zorgen maakt over de opkomst van racisme en discriminatie, dan moet je ook in actie komen wanneer de Turkse overheid mensenrechten schendt.
Voelde u zich gesteund door de Kamerleden?
Ja, die zeiden bijna allemaal dat ze ervan schrokken. Ik was blij met de reactie uit het Nederlandse parlement. Wij zijn geen achtertuin van de Turkse overheid. Als HTIB strijden we voor de integratie in Nederland, waarbij ruimte moet zijn om je ook Turks te blijven voelen. Maar het accent ligt op ons leven hier in Nederland, niet in Turkije. De Turkse overheid heeft helemaal niets met ons leven hier te maken. Deze bemoeienis is een schande voor de mensenrechten.
Wat was de reactie van DENK?
Ik belde met Selcuk Ozturk wat ze gingen doen. Hij verwees in het gesprek naar de situatie in Nederland. Hij had het over de PvdA en het kabinet, maar hij had geen standpunt over de actie van het consulaat. Dat moest hij eerst bespreken.
Tunahan Kuzu was later wel te gast bij Nieuwsuur.
Dat vond ik erg teleurstellend. Kuzu zei daar dat hij een Nederlands Kamerlid was, maar zo ervaarde ik dat niet. Hij leek de arrestatie van Umar te verdedigen. Dat vond ik heel kwalijk. In Nederland hebben we standpunten over de rechtsstaat, democratie, vrijheid van meningsuiting, gelijke rechten. Wanneer het over mensenrechten gaat, moet je consequent zijn. Het is goed dat DENK kritisch is over de mensenrechten van de Palestijnen, maar dan moet je ook opkomen voor de mensenrechten in Turkije. Anders doen ze precies wat ze anderen verwijten: het meten met twee maten.
Bent u teleurgesteld in DENK?
Persoonlijk ben ik dat wel. Ik voel me door de houding van DENK in deze affaires als kritische burger niet beschermd. Tunahan Kuzu weet dat ik zelf meermalen bedreigd ben vanwege mijn houding ten opzichte van Turkije. Ik heb hem daar nooit over gehoord.
Ik heb me als PvdA-lid op het PvdA-congres uitgesproken tegen de deelname van de PvdA aan dit kabinet. Van de Kamerleden Kuzu en Ozturk kreeg ik destijds geen steun. Een jaar later stapten ze uit de fractie.
Ik ben bang dat DENK zich te veel gaat profileren als partij van allochtonen of moslims. Dan bevorderen ze polarisatie en segregatie en bereiken ze precies het tegenovergestelde van wat ze nu zeggen te willen bereiken. Maar wanneer Kuzu en Ozturk zich bijvoorbeeld verzetten tegen discriminatie en racisme of wanneer ze zich inzetten voor beter onderwijs, dan steun ik ze, net als andere partijen wanneer ze zich voor dergelijke zaken inzetten.
Hoe gaat het nu verder met Turkije?
Ik maak me zorgen over de terreur in Turkije en ook over de vrijheid van meningsuiting en de democratie. Turkije is nu enorm gepolariseerd. Mensen staan lijnrecht tegenover elkaar. De situatie is binnenlands enorm gespannen, maar ook met vele andere landen maakt Turkije ruzie. Zelfs wanneer de rente in Turkije omhoog gaat, dan spreekt Erdogan over "het Westen en de zionisten" als de boosdoeners. Er worden een hoop vijanden gecreeerd. Dat is heel gevaarlijk.
Wat gaat u verder doen?
We blijven ons als HTIB inzetten voor de mensenrechten, tegen racisme en discriminatie, voor de vrijheid van meningsuiting, voor democratie en persvrijheid.. We richten ons primair op Nederland, want hier leven we, maar ook op het buitenland. Naar aanleiding van deze affaire organiseren we samen met DIDF op 21 mei met pers en Kamerleden een debat over de lange arm van Turkije.
Ewoud Butter is hoofdredacteur van Republiek Allochtonië
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!
Meer over DENK, ebru umar, ewoud butter, htib, mustafa ayranci, turkije, vrijheid van meningsuiting.
