Taalles in moskee bemoeilijkt emancipatie moslima's die afhankelijk zijn van hun man
In opinie door Maja Mischke op 26-01-2015 | 07:59
In het Parool van maandag 19 januari pleit stadsdeelvoorzitter Achmed Baâdoud van Nieuw-West voor het aanbieden van gratis taallessen in moskeegebouwen. Daarbij vindt Baâdoud dat niet te krampachtig moet worden omgegaan met de scheiding tussen kerk en staat, want het belangrijkste is dat moeders hun zonen anders niet kunnen helpen met de online interpretatie van de Koran. Daarbij stelt hij dat het nou eenmaal zo is dat de doelgroep niet wordt bereikt op de reguliere locatie.
Baâdoud drukt daarmee een debat over emancipatie van vooral moslima’s, die het Nederlands nog niet machtig zijn, in een politiek-ideologische hoek. Terwijl het om iets heel anders gaat: de versteviging van de positie van moskeeën in vooral de Marokkaanse en Turkse gemeenschap. De kern van het debat is niet of hier sprake is van schending van scheiding van kerk en staat. Sterker nog, Baâdoud en wij zullen het snel eens zijn dat zulks hier het geval is.
Maar waar het wat ons betreft om draait, is dat Baâdoud zeer bewust de te verwerven vrijheid en zelfstandigheid van veelal van hun man afhankelijke vrouwen die nog geen Nederlands spreken, ondermijnt door deze religieus neutrale taallessen onder te brengen bij een islamitisch gebedshuis. Dè plek bij uitstek om de sociale druk en controle op deze vrouwen op te voeren. Er zijn, ook in 2015, nog genoeg mannen die het hun vrouwen verbieden naar de reguliere locaties te gaan voor hun taallessen. Baâdoud zou dat toch moeten weten. Door te pleiten voor taallessen in de moskeeën kiest Baâdoud feitelijk voor de relatief sterke positie van moslimmannen en bemoeilijkt hij de emancipatie van de genoemde moslima’s.
Daar komt bij dat het tijdstip minimaal opmerkelijk is. Doordat de druk op ook Nederlandse moslima’s vanuit de Nederlandse samenleving wordt opgevoerd en discriminatie toeneemt, wordt de rol van de moskee al steeds maar groter. Het initiatief van Baâdoud -juist op dit moment- is daarmee voor ons onbegrijpelijk. Hoe meer segregatie, hoe meer polarisatie, hoe meer verwijdering. Waardoor de neiging, ook bij Nederlandse moslima’s (vooral als ze de Nederlandse taal niet machtig zijn) om zich terug te trekken in de eigen gemeenschap sterker zal worden, met alle gevolgen van dien.
En dat om een paar rotcenten. Want de voornaamste reden die Baâdoud aanvoert om taallessen in het vervolg in de moskee aan te bieden is een financiële: vrijwilligers kunnen daar als docent aan de slag in ruimtes die buiten de weekenden en vrijdagen beschikbaar zijn. En zo kan gemeentegeld aan andere zaken worden uitgegeven.
Voorts stelt Baâdoud dat het een fundamentele fout is om mensen te laten betalen voor taalles in Nederland, omdat taal als zuurstof is. Als die bewering klopt, is het dan de taak van de gemeente om voor die zuurstof zorgen? Of hebben mensen daarin zelf (financiële) verantwoordelijkheid te nemen?
In plaats van de moskee centraal te stellen zou Baâdoud ook zijn wijk in kunnen gaan en mensen op hun eigen verantwoordelijkheid wijzen om de taal te leren. Een extra gelegenheid voor moslimvrouwen om naar buiten te treden. Dat echter laat hij nu na, terwijl het aan de burger zelf is om beslagen ten ijs te komen.
Is er ooit wel eens een voorstel geweest om zwemles te regelen via kerken? Of verkeersveiligheidslessen via de synagoge?
Voorstellen voor het uitbreiden van de maatschappelijke rol van gebedshuizen zijn op zijn minst merkwaardig wanneer die komen van progressieve partijen. Het is niet iets waar we snel aan zullen, kunnen of willen wennen.
Daarnaast lijken ons juist in deze tijden voorstellen die groepsdenken en het communautaire in de hand werken uitermate onverstandig. Wat we willen is als onafhankelijke, vrije individuen nader tot elkaar komen en van daaruit samen tot een hechtere gemeenschap uitgroeien.
Ronalda Mathlener, lid VVD
Maarten van der Meer, lid D66
Maja Mischke, politiek ontheemd
Eddy Terstall, lid PvdA
Dit artikel verscheen eerder in Het Parool en is in overleg met de auteurs ook op Republiek Allochtonië geplaatst.
Zie ook:
Taallassen in Amsterdamse moskee? Baadoud (PvdA) zegt ja, VVD en SP zeggen nee
Meer artikelen over vrouwenemancipatie hier
Meer artikelen over (de maatschappelijke rol van moskeeen) hier
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!
Meer over ahmed baadoud, eddy terstall, emancipatie, maarten van der meer, maja mischke, moskeeen, nederlands, onderwijs, ronalda mathlener, scheiding kerk staat, taalles, verborgen vrouwen, vrouwenemancipatie.
Reacties
Zo kan het dus ook. Als het goed valt in de buurt en bij de vrouwen en mannen die echt taallessen willen, ongeacht geloof, afkomst, leeftijd, dan vind ik het geen probleem. Het is de lading die 'de ander' er aan geeft en in de pauzes hoeven de cursisten zich niet te mengen met de mensen die er komen voor het gebed. Een goede docent geeft ook op een neutrale manier les. Ik en zeker ook mijn collega's, allen van hen vrouwen, werden daar met respect behandeld.
