Ik verdedig een principe, Ebru Umar kan me wat

In opinie door Sinan Çankaya op 26-04-2016 | 09:29

"Normaliter schop ik omhoog, niet omlaag, maar als de underdog zich als de topdog gedraagt, dan verdient die scherpe kritiek."

Sinan Çankaya over Ebru Umar, Erdogan, Turkse Nederlanders, de vrijheid van meningsuiting en het armetierige gebrek aan creativiteit.

Op geen ander stukje heb ik zo veel commentaar gekregen, intimidaties en bedreigingen ontvangen, als over mijn column over de ''echte Turk'' en de politiek van Erdoğan – vooral van nationalistische Turkse Nederlanders.
 
Sterker nog, ik had tot voor dat stukje nog niet eerder intimiderende berichten ontvangen, wat vage teksten van GeenStijl-achtigen, maar daar bleef het bij. Ze hebben iets aandoenlijks, de Turkse Nederlanders met hun nationalistische croissant-snorren die hun scheldpartijen en dreigementen formuleren in een krakkemikkige melange die noch het Turks, noch het Nederlands benadert.
 
Normaliter schop ik omhoog, niet omlaag, maar als de underdog zich als de topdog gedraagt, dan verdient die scherpe kritiek.
Een kliklijn, mja, gaat best ver, lijkt me een uitstekend moment om principieel te zijn. Idem dito voor het oppakken van stukjesschrijvers: onacceptabel. Ebru Umar is hoogstens te verwijten dat ze abominabel schrijft. Dat is best een misdaad tegen de mensheid te noemen, maar niet volgens het strafrecht.
 
Ik verdedig een principe, Ebru Umar kan me wat. Ik zet me af tegen de ''Hollandse'', rechtse manier van schoppen, een stijlvorm die zij volledig beheerst: ''alles'' benoemen, maar de mond houden over islamofobie, zeggen waar het op staat, maar de ogen sluiten voor racisme, anderen dwingen om kritiek te verduren, maar de rug toekeren voor tegenspraak. Het armetierige gebrek aan creativiteit ook, met de geit als terugkerend symbool van wat moet uitgaan voor satire. Maar wie de geit inzet als kritiek gericht op Recep Tayyip Erdoğan, doet geen moeite om de islamofobe grondtoon van diezelfde satire te verhullen. De islam moet er koste wat kost met de haren bijgesleept worden, de islamofoob kent geen ander repertoire, weet niet beter. Sneu. En het voortdurende, hoogdravende gegaloppeer met de vlag van ''de vrijheid van meningsuiting'' overtuigt ook niet meer. Je suis Charlie, hell, Ebru Umar is zelfs een Syriër.
 
Dan zijn er weer andere Turkse Nederlanders die de feestende reacties van weer andere Turkse Nederlanders op de aanhouding van Ebru Umar mogelijk ''nog wel erger vinden''. Jawel, ik heb het over de column van Zihni Özdil. Ik heb het over de tweets van Keklik Yücel. Erger dan wat? Erger dan haar aanhouding, erger dan de misselijkmakende, racistische opmerkingen van Ebru Umar? Erger dan de opmerking van Ebru Umar dat ze totaal geen medelijden had met de verdrinkingsdood van vluchtelingen? Erger dan het totale gebrek aan solidariteit van Ebru Umar met journaliste Frederike Geerdink? Erger dan de schaamteloze exploitatie van de vrijheid van meningsuiting, een vrijheid, zo heeft de socioloog Willem Schinkel eerder betoogd, die leeg, inhoudsloos en nihilistisch dreigt te worden? En: de vrijheid van meningsuiting, maar diezelfde rechten onthouden aan feestende Turkse Nederlanders? Wees eens consistent in je principes.
 
Ik heb te doen met de pro-Erdoğan-Turken, die zich weer in onmogelijke bochten moeten wringen, en herhaaldelijk een bijzondere lenigheid vertonen om een onverdedigbaar autoritair en ondemocratisch regime te verdedigen – die spagaat kan het lichaam onmogelijk goed doen. Het is zinloos om een gesprek met ze te voeren. Dat denken ze mogelijk ook van mij, in hun ogen ben ik standvastig. Gelijk hebben ze, de stelling dat Erdoğan een autoritaire, ondemocratische machtswellusteling is en het land Turkije verscheurt, zal ik niet nuanceren.
 
Zo blijven er weinig categorieën van Turkse Nederlanders over waar ik terecht kan. Gelukkig zijn er ook andere mensen buiten Turken op de wereld, iets wat de Turken soms lijken te vergeten. Mezelf inbegrepen. Misschien moet ik iets bij de Partij voor de Dieren overwegen, mogelijk zelfs het mensenrijk permanent inruilen voor het dierenrijk, van liaan naar liaan slingeren, gesprekken voeren met top- en underdogs, katten en ja – geiten, I guess.
 
Sinan Çankaya is cultureel antropoloog en als postdoc verbonden aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Dit stuk verscheen eerder in ZamanVandaag en is in overleg met de auteur ook op Republiek Allochtonië geplaatst. Meer artikelen van Sinan op Republiek Allochtonië hier. Volg hem op Twitter: @S1nanCankaya
 

Meer artikelen over de vrijheid van meningsuiting hier

 

Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.  

Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook! 


 

-


Meer over ebru umar, Sinan Çankaya, turkije, vrijheid van meningsuiting.

Delen:

Reacties


renzo - 05/05/2016 12:08

" Zo blijven er weinig categorieën van Turkse Nederlanders over waar ik terecht kan. Gelukkig zijn er ook andere mensen buiten Turken op de wereld, iets wat de Turken soms lijken te vergeten. Mezelf inbegrepen. Misschien moet ik iets bij de Partij voor de Dieren overwegen," Waarom, Sinan, moet er altijd een groep zijn waarbij je je thuis moet voelen? Waarom moeten er altijd mensen zijn die hetzelfde denken als de mens? Voel je je anders onzeker ofzo? Ik begrijp dat niet.

Sonia - 28/04/2016 15:56

Vroeger wel in Spanje geweest dat Franco de baas was .met zijn bijzondere Guardia Civiel agentjes .
Probeerde maar niets als je als dronkenlap , werd opgepakt en bont en blauw geslagen en smeergeld geven anders in het vieze volle hok blijven zitten .
Dus ja Mevr Umar hoe zit het nou ???
Ik baal eerder van de westerse doorgeslagen opvattingen
Terug naar vroeger en een beetje respect voor elkaar
Liever vandaag dan morgen .




Wim Heitinga - 27/04/2016 10:30

Twee reacties hier van Nederturken op de arrestatie van Ebru Umar als gevolg van de ongekende persbreidel in Turkije. Een land dat onder leiding van de megalomane sultan Erdogan in bloedtempo afglijdt van een seculiere, op Europa gerichte democratie naar een islamitische dictatuur, waar uitsluitend nog plaats is voor soenitische moslims. Dinsdag nog bepaalde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg dat de circa twintig miljoen alevieten in Turkije worden gediscrimineerd vanwege hun geloofsovertuiging. De Turkse regering wees officiële erkenning van hun gebedshuizen en kerkdiensten in 2005 af. Onlangs werd door Erdogan, die binnenkort de grondwet wil laten aanpassen om zich tot Verheven Leider te laten kronen, een krant verboden. Journalisten worden opgesloten, het land uitgezet of komen het land niet meer in. Zo’n tweeduizend mensen zitten vast op verdenking van het beledigen van de president.
Je zou verwachten dat de heren Çankaya en Yilmaz hier uitgebreid op ingaan, maar niets van dat al. In plaats daarvan is het slachtofferisme wat de klok slaat en vooral hard op Nederland inhakken, het land dat sinds deze week een trotse 2e plaats (!!) inneemt op de ranglijst van landen waar de persvrijheid het best is gewaarborgd. Turkije staat op een trieste plaats 151.
Het verwijt van Çankaya aan Ebru Umar dat zij wel alles benoemd over islam maar haar mond houdt over islamofobie en racisme is hypocriet. Ditzelfde weblog staat vol met klaagstukken over islamofobie en racisme waarin de duistere en gewelddadige aspecten van de islam en de enorme puinhoop die moslims in moslimlanden maken niet worden benoemd.
Ook zijn verwijt dat aan feestende Turkse Nederlanders rechten zouden zijn onthouden is onzin. Niemand is ook maar een strobreed in de weg gelegd en niemand is opgepakt. Wel kregen ze, volkomen terecht, veel kritiek. Zo werkt vrijheid van meningsuiting, je mag zeggen wat je wil en daarna mag een ander daar weer iets van vinden. Maar dat is kennelijk te ingewikkeld voor een postdoc aan de Vrije Universiteit van Amsterdam.

Jan Jaap Bedeijn - 26/04/2016 20:07

Nederlanders met Turkse roots (ik weiger hen Turkse Nederlanders te noemen) Met twee Nationaliteiten die Erdogan en Turkije belangrijker vinden dan Nederland en de hier geldende normen en waarden kunnen wat mij betreft hun NL paspoort inleveren en lekker in Turkije gaan wonen onder het regime Erdogan. We hebben in Nederland namelijk helemaal niets aan dat soort lui. Lui die mevrouw Umar een landverrader noemen.

Hoe walgelijk mevrouw Umar en haar meningen ook moge zijn, hoe radicaal haar uitspraken en hoe stom ze dan ook is door dit te gaan lopen doen terwijl ze in Turlkije zit (Ik ga in Noord Korea ook niet lopen schelden op Kim Jong Un), ze dient niet voor dit soort onzin gearresteerd te worden in dat land.

En al die zogenaamde Grijze Wolven en Nationalistische Turken die alleen maar lopen te schelden op Nederland en haar inwoners en Politici en Staatsbestel, die constant met hun halvemaanvlaggen lopen te gillen op straat wanneer er weer eens een Turkse voetbalploeg gewonnen heeft, die het heerlijk vinden om te gaan knokken tijdens demonstraties van Koerden en Armeniers en die boos en verontwaardigd worden als de woorden Armeense Genocide vallen, jullie heben vrije keuze. Of je woont hier en doet normaal. Of je woont daar en wat mij betreft mag je daar zo Nationalistisch en Erdogan lievend en Turks trots zijn als je wezen wilt. Maar lever je NL paspoort dan in en vertrek.

Dat mag rechts tot in het extreme klinken maar feitelijk is het dat toch echt niet. Het is gewoon simpel Als je het hier niet leuk vindt, ga dan lekker daar wonen.

Hans Staphorsius - 26/04/2016 11:18

Goed stuk.