Gerritjan Harbers overleden
In opinie door Ewoud Butter op 23-05-2016 | 14:49
Afgelopen weekend is Gerritjan Harbers (72) in Amsterdam in zijn slaap overleden. Harbers vervulde als directeur van de Stichting Welzijn Buitenlandse Werknemers en het Amsterdams Centrum Buitenlanders (ACB) een belangrijke rol in het Amsterdamse en landelijke minderhedenbeleid in de jaren ’70, ’80 en ’90 van de vorige eeuw.
Gerritjan Harbers, van oorsprong theoloog, was een markante persoonlijkheid, die in veel opzichten zijn tijd ver vooruit was. Hij was licht allergisch voor ambtelijke stroperigheid, wollig taalgebruik en het paternalisme van het welzijnswerk. Harbers nam stelling tegen een benadering waarbij burgers als passieve doelgroepen werden gezien en pleitte voor meer aandacht voor burgerinitiatieven, waaronder migrantenorganisaties.
Hij liet zich liever inspireren door kunstenaars en filosofen dan door methodische handboeken. Hij kreeg graag tegenspraak en stimuleerde binnen de eigen organisatie, gevestigd in het voormalige woonhuis van de filosoof Descartes, het debat door mensen met uiteenlopende politieke voorkeuren samen te laten werken. Zo zijn de latere Kamerleden Sam Cherribi (VVD) en Coskun Cörüz (CDA) hun carrière ooit bij het ACB begonnen.
Onder zijn leiding haalde het ACB geregeld de landelijke pers. Zo agendeerde het centrum als eerste het belang van een Nederlandse imamopleiding en startte het samen met de Universiteit van Amsterdam een Bijzondere Leerstoel Islam, die werd bekleed door de Frans Algerijnse hoogleraar Mohammed Arkoun. Het ACB koos voor samenwerking met migrantenorganisaties, waaronder moskeeorganisaties en werd vanwege samenwerking met de Marokkaanse UMMON begin jaren 90 uit het landelijke netwerk centra buitenlanders gezet. Ook was het ACB nauw betrokken bij de ontwikkeling van de plannen voor de Westermoskee.
Mede dankzij de inzet van Gerritjan Harbers stond het ACB aan de wieg van onder andere jongerencentrum Argan, de eerste demonstratie van Nederland Bekent Kleur, verschillende initiatieven op het terrein van de emancipatie van homoseksuelen en onderzoek naar de positie van Chinezen in Nederland.
Dieptepunten waren er ook. Zo werd in 1988 Nihat Karaman, arbeidsmarktadviseur van het ACB en voorzitter van de Turkse organisatie HTIB, bruut vermoord. In 1992 werd een andere Turkse medewerker van het ACB, Ahmet Soylu, opgepakt in Turkije en gemarteld in een Turkse gevangenis.
Gerritjan Harbers was een levensgenieter. Hij hield van lekker eten, drinken, kunst en van humor. Zowel in als buiten werktijd zette hij zich in voor mensen in een achterstandspositie. Voor ons was hij een belangrijke inspiratiebron. Het was dan ook een groot voorrecht en een plezier een tijd met hem samengewerkt te mogen hebben.
Roemer van Oordt en Ewoud Butter werkten beiden met Gerritjan Harbers bij het ACB.
P.S. De uitvaart van Gerritjan Harbers zal zaterdagmiddag 28 mei plaats vinden. Op woensdag 25 mei verschijnt er een rouwadvertentie in het Parool.
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!
-
Meer over acb, ewoud butter, gerritjan harbers, in memoriam, roemer van oordt.
Reacties
Edgar van Lokven - 25/05/2016 21:42
HTIB en Emcemo - 24/05/2016 17:12
Dankzij zijn inzet tijdens de periode die hij bij het ACB leiding gaf, zijn er vele initiatieven van de grond gekomen, zoals de eerste demonstratie van Nederland Bekent Kleur. Ook steunde hij onze strijd tegen de dictatoriale regimes in onze thuislanden.
Hij was al in de jaren ’70 en ’80 een medestander voor HTIB en KMAN. Daarna heeft hij ons gesteund bij de oprichting van EMCEMO.
Gerritjan heeft gedurende vele jaren gefungeerd als centraal persoon in Amsterdam in de wereld van anti-racisme en discriminatie, welzijns- en migrantenorganisaties. Hij heeft onnoemelijk veel gedaan voor onze organisaties, ondanks de onenigheid die er ook soms was, bleef hij toch zijn steun geven en onze belangen behartigen. De dialoog is altijd belangrijk gebleven, hij was goed in ‘verbinden’.
Wij zijn dankbaar hem gekend te hebben en met hem samengewerkt te mogen hebben.
Namens HTIB,
Mustafa Ayranci
Namens EMCEMO,
Abdou Menebhi
Amsterdam, 23 mei 2016
Milana van der Werf - 24/05/2016 12:03
