Home » Blog » Opinie » Gaat de provincie Zuid-Holland de islam een halt toe roepen?

Gaat de provincie Zuid-Holland de islam een halt toe roepen?

In opinie door Roemer van Oordt op 17-02-2011 | 10:55

Tekst: Roemer van Oordt

Stel, ik ben Mohammed, 28 jaar, geboren en getogen in Rotterdam Zuid. Na wat stapelen in het onderwijs heb ik best een leuke, zij het wat saaie baan aan de andere kant van de tunnel gevonden. Ik was en blijf maatschappelijk actief in mijn eigen buurt en ben niet van plan met m’n prille gezin waar dan ook naartoe te verhuizen.

Hoewel er veel en grote problemen zijn hier op Zuid, gaat het met mij en mijn directe omgeving eigenlijk best wel goed. Natuurlijk voel ik me onbegrepen door de vaak ongefundeerde negatieve beeldvorming in de media, de politiek en de stad over mijn religie; erger ik mij aan Leefbaar, de kortzichtigheid van het steeds heftiger opdringen van hier zogenaamd geldende normen en waarden en zie ik heus wel dat er geknaagd wordt aan fundamentele rechten en onnodig gekwetst en uitgesloten wordt onder de noemer van de vrijheid van meningsuiting. Maar ik probeer mezelf en anderen daar tegen te wapenen door te laten zien dat ik - ja, misschien wel juist als moslim - op alle terreinen actief participeer in de samenleving.

Toch zat ik gisteren net als miljoenen anderen weer te twijfelen of ik ga stemmen voor de Provinciale Staten. Want wat doet die provincie nou eigenlijk? En hoe zit dat precies met die indirecte verkiezingen van leden voor de Eerste Kamer? Al die debatten op radio en tv gaan eigenlijk tot nu toe alleen maar over de landelijke thema’s en het belang van een politieke meerderheid in beide Kamers voor de effectieve uitvoering van het kabinetbeleid; een beleid waar ik eerlijk gezegd niet bepaald warm voor loop.

Ik keek naar het 8-uur journaal. Daar zag ik honderdduizenden mannen, vrouwen en kinderen in allerlei landen demonstreren tegen de zittende machthebbers. Demonstreren tegen corruptie, tegen achterstelling van bevolkingsgroepen en voor het recht een eigen politieke keuze te kunnen maken tijdens vrije, democratische verkiezingen. Ook in het land waar mijn ouders vandaan komen wordt dagelijks gedemonstreerd. Na afloop van die beelden was er voor mij maar één conclusie mogelijk: natuurlijk ga ik op 2 maart stemmen.

Het laatste item van het journaal ging tot mijn verassing over mijn eigen Rotterdam Zuid. De rapportage kwam hard aan. Er werd een beeld geschetst van een stadsdeel met té veel problemen om aan te pakken. Werkloosheid, leegstand, criminaliteit en gebrek aan sociale cohesie en bedrijvigheid. Plaatselijke bestuurders hadden de afgelopen jaren hun best gedaan om het tij te keren, maar burgemeester Aboutaleb moest - net als de commissie Deetman - toegeven dat ondanks de fysieke metamorfose van sommige straten en buurten de problematiek stadsoverstijgend is en de hulp moet worden ingeroepen van het rijk. Ik dacht, waar blijft de provincie? Kan die niks betekenen voor onze deelgemeentes?

Dus toch maar eens naar de site van de provincie Zuid-Holland om te kijken wat de Provinciale Staten precies doen. Mijn oog viel direct op de Stemwijzer, die vast wel zou gaan over provinciale zaken, taken en bevoegdheden. Begonnen werd vooral met allerlei vragen over allerlei infrastructurele besluitvorming en milieukwesties. Maar toen:

Ik keek nog ‘ns goed en dacht, dit is een grap. Ik sloeg de vraag over, sloot af, opende het programma opnieuw en drukte snel door tot vraag 14. De stelling stond er nog steeds . Ik zette m’n computer uit, liep naar boven, gaf mijn zoon een kus en dacht: dan in maart maar demonstreren in verweggistan, insh Allah.

Voor alle duidelijkheid; ik heet niet Mohammed, ben geen moslim, maar wél sinds enige jaren trouw en trots lid van de Linkse Kerk in Nederland (afgekort Linkened; niet te verwarren met het helaas veel grotere Linkedin).

Ik ben net zo onthutst als 'mijn' Mohammed over deze stelling. Los van het feit dat ik nooit heb geweten dat het de taak van provincies is om beleid te maken dat religies een halt toeroept en los van feit dat de meeste politieke partijen dat vast ook niet vinden, is dit tijdens geen enkele democratische verkiezing - plaatselijk, provinciaal, landelijk of Europees - een stelling voor een stemwijzer.

Het is een volstrekt irrelevante stelling, die door alleen al in de lijst te zijn opgenomen voeding geeft aan onbegrip en gevoelens van discriminatie en uitsluiting bij moslims en bij de Henkies en Ingrids de idee versterkt dat het halt toeroepen aan een religie in een democratische rechtsstaat ooit beleid zou kunnen worden. Hiermee worden talloze inspanningen die in de provincie, gemeenten en deelgemeenten worden gedaan om jongeren met een islamitische achtergrond, die door uiteenlopende oorzaken moeite hebben hun plek hier te vinden meer bij de samenleving te betrekken, weer vakkundig teniet gedaan.

En laten we wel zijn: wat als de stelling had geluid; de provincie moet beleid ontwikkelen om het jodendom of het christendom een halt toe te roepen?

Roemer van Oordt is politicoloog en columnist van Republiek Allochtonië. Hij zet zich onder andere via de moskee, de sportschool en het buurthuis in voor de empowerment van moslimjongeren.


Foto: screenshot stemwijzer provincie Zuid-Holland 2011
 

Meer over islam, politiek, provinciale statenverkiezingen, roemer van oordt.

Reacties