Samenstelling van de Amsterdamse bevolking

In feiten door Ewoud Butter op 21-05-2019 | 15:05

Per mail krijgen we geregeld vragen of opmerkingen over de bevolkingssamenstelling van vooral Amsterdam. Hoeveel Nederlanders met een migratie-achtergrond wonen er in Amsterdam? Wat zijn de grootste bevolkingsgroepen en wat zijn de snelstgroeiende bevolkingsgroepen? Hieronder, met dank aan het Amsterdamse Onderzoek Informatie en Statistiek (OIS), enkele cijfers.

De 30 grootste bevolkingsgroepen naar migratie-achtergrond 

Op 1 januari 2019 woonden er volgens OIS 862.987 personen in Amsterdam. Dat waren er ruim 8000 meer dan een jaar eerder. Vrouwen vormen in Amsterdam een kleine meerderheid: er woonden op 1 januari 435.000 vrouwen in de hoofdstad tegen 428.000 mannen. 

De toename van het aantal inwoners lag iets lager dan in voorgaande jaren. Van 2014- 2017 lag de toename boven de 10.000 per jaar. Naar verwachting zal Amsterdam dit jaar of volgend jaar het oude record uit 1952 breken, toen Amsterdam 872.000 inwoners telde. Volgens OIS zal Amsterdam rond 2032 boven een miljoen inwoners uit komen. 

Het overgrote merendeel van de Amsterdammers, ruim 45%, heeft geen migratieachtergrond. Ongeveer één op de elf Amsterdammers heeft een Marokkaanse migratie-achtergrond (minimaal één ouder die in Marokko geboren is). Hieronder de 30 grootste bevolkingsgroepen. (Bron)

Negatief migratiesaldo grootste groepen

Amsterdam groeit niet doordat Amsterdammers in de stad blijven wonen en daar kinderen krijgen. Het geboortecijfer (1,4 kinder per vrouw) ligt in de hoofdstad onder het landelijk gemiddelde (1,7 per vrouw). Omdat er in Amsterdam een gebrek is aan betaalbare (gezins)woningen verlaten bovendien veel jonge stellen de stad. 

Uit onderstaande tabel van OIS blijkt dat de groei de afgelopen jaren ook niet komt van immigratie van de grootste bevolkingsgroepen in Amsterdam: voor Amsterdammers zonder migratieachtergrond, maar ook in mindere mate voor Surinaamse en Marokkaanse Amsterdammers geldt al een paar jaar dat de groep die de stad verlaat groter is dan de groep die zich in de stad vestigt. Bij Turkse Amsterdammers was ook enige tijd sprake van een negtief migratiesaldo, maar door de politieke spanningen in dat land is dat de afgelopen jaren veranderd.  

De groei komt duidelijk van de groepen die door OIS worden omschreven als 'overig niet-westers' en 'westers'. 

Amsterdam ontving in 2018 ruim 38.000 migranten en zag er 25000 weer vertrekken. De meeste migranten komen al jaren uit Engeland, de Verenigde Staten, India, Duitsland, Italië, Frankrijk en de voormalige Sovjet Unie.



De 30 relatief snelstgroeiende bevolkingsgroepen

Niet erg verrassend: het aantal mensen uit Syrië is de afgelopen jaren in Amsterdam het sterkste toegenomen. Van 651 in 2015 tot 3659 op 1 januari 2019. Syrische Amsterdammers vormen, ondanks deze groei, nog steeds maar een klein deel (0,4%) van de gehele Amsterdamse bevolking. Hetzelfde geldt voor Braziliaanse Amsterdammers, die ondanks een sterke groei, nog steeds maar 0,6% van de bevolking vormen.   

P.S.

Je kunt, wat mij betreft met reden, een discussie aan gaan over de behoefte om mensen op allerlei manieren te labelen en over de waarde van dit soort cijfers. Daarover een andere keer meer. 

Zie ook:

Nederlanders, buitenlanders, 'allochtonen'. De cijfers

 

Vond u dit artikel waardevol?

Als u dit artikel waardeert, dan kunt u dat laten blijken met een (kleine) donatie. Daarmee blijft het mogelijk dit werk onafhankelijk te blijven doen. 

Je kunt doneren via deze link: https://bunq.me/republiekallochtonie

 

 


Meer over amsterdam, demografie, diversiteit, feiten.

Delen:

Reacties


Hans Naaktloper - 22/05/2019 16:55

Beste Ewoud,

In de PS leg je de vinger op de zere plek. Inderdaad is het zo dat het labelen van individuen tot groepen het probleem is en het probleem tevens laat doorwoekeren. Als mensen een ander definiëren als lid van een goep is dat bezijden de waarheid, als iemand zichzelf tot lid van een groep verklaart is het onwaar, en tegelijkertijd een daad van agressie.
Mensen lijden aan verwarring over de zijnsvraag in het leven als gevolg van een vernauwd beswustzijn. Het bestaande discours, zowel het denkraam als het begrippenkader, betreffende migratie, 'identiteit', 'etniciteit' en 'nationaliteit' is een afschrift van die vernauwing.

Als wij écht iets willen betekenen ten opzichte van de aanval op intolerantie moeten wij de dwingelandij van dat discours vermijden en een ander begrippenkader ontwerpen om mens en samenleving te beschouwen.

Ik heb je hier al eerder gezegd dat Jiddu Krishnamurti daar naar mijn mening de meest gevatte, doordachte en liefdevolle oplossingen voor kon aandragen. Maar ook met liberaal en anarchistisch gedachtengoed kom je een heel eind in de goede richting.

Een voorbeeld:
Bij een 'preventieve fouileeractie' van de politie op een metrostation vraagt een agent mij of ik nederlander ben. Ik zeg van niet. Hij vraagt mij om mijn legitimatiebewijs en dat geef ik hem, waarna de agent verbaasd, maar ook geïrriteerd opmerkt dat ik zijn vraag onjuist heb beantwoord en dat ik daarmee moet oppassen, want dat is strafbaar. Ik heb hem gezegd dat hij de vraag onjuist heeft geformuleerd, hij had moeten vragen of ik drager ben van een nederlands identiteitsbewijs. Ik ben namelijk geen nederlander, ik draag een nederlands identiteitsbewijs.

Nog een voorbeeld:
Jaren geleden, bij de inschrijving bij wat toen nog Arbeidsbureau heette, werd mij gevraagd een inschrijfformulier in te vullen, een A4tje met op de voorzijde de gebruikelijke en relevante NAW en opleiding- en arbeidsverleden-gegevens. Toch was één van de vragen op de voorzijde irrelevant namelijk betreffende mijn 'geslacht', man of vrouw. Ik weigerde dit gegeven in te voeren met de reden dat de wet gelijke behandeling, met als resultaat de M/V vermelding in arbeidsgerelateerde advertenties en procedures, mij het recht geeft mijn geslacht onvermeld te laten, geen selectie aan de voorzijde, maar dan ook niet stiekum aan de achterzijde. Ik sta dit gegeven dus ook niet af aan hen die dat gebruiken voor hun onderzoeksdoeleinden.
Op de achterzijde van het A4tje maakte het Arbeidsbureau het wel heel bont. De letterlijke vraag luidde: "Rekent u uzelf tot één van de onderstaande bevolkingsgroepen?", waaronder een ellenlange lijst van etnische, religieuze en nationale 'groepen' werd opgesomd, allen keurig voorzien van een aankruishokje. Ik heb toen alle hokjes aangekruist en tevens een nieuw hokje met tekstregel toegevoegd, zeggende "Aardling/wereldbewoner", en ook die heb ik aangekruist. Je begrijpt dat ook bij het Arbeidsbureau wel het bewustzijn leefde dat al dat indelen en categoriseren iets onmenselijks inhield, en de manier om dat achterbaks te omzeilen hen tot de formulering "Rekent u uzelf tot" bracht. Voor mij maakte die formulering in elk geval geen verschil, want ook zij die zichzelf definiëren naar oppervlakkige observaties zijn in verwarring en doen zichzelf geweld aan.

Voorbeelden 3 t/m schier-oneindig zijn terug te vinden in de praktijken van alledag, in ieders leven, als je daar oog voor hebt.

Groeten
Hans Naaktloper