Asscher: de olifant in de Marokkaanse porseleinkast
In opinie door Abdou Menebhi en Mohamed Rabbae op 11-10-2014 | 09:55
Tekst: Abdou Menebhi en Mohamed Rabbae
Minister Asscher van Sociale Zaken heeft tot nu toe met alle politieke en juridische middelen proberen de rechten van de – in Marokko verblijvende- nabestaanden en kinderen van hier woonachtige Nederlandse Marokkanen te beknotten. In zijn visie – voortvloeiend uit het zogenaamde woonlandbeginsel- moeten deze uitkeringsrechten verlaagd worden naar het kostenniveau in Marokko. Hij kwam echter keer op keer in botsing met de rechter. Deze liet niet toe dat Asscher zowel het principe van verworven rechten als de afspraken in het bilaterale verdrag tussen Nederland en Marokko schendt.
De druk van Asscher op Marokko om met hem mee te gaan werkte kennelijk niet. Dan gebeurt er iets onbehoorlijks in de parlementaire geschiedenis. Met steun van rechts ( PVV,CDA, Christen Unie en SGP) manipuleert hij de Eerste Kamer om een wet aan te nemen ten einde de export van uitkeringen buiten Europa stop te zetten. Dit, terwijl het verdrag met Marokko – dus een hogere wet dan de Nederlandse- nog geldig is. Zijn eigen partij laat zich duidelijk niet manipuleren en stemt – samen met de SP, D66 en Groen Links- daar tegen. Asscher hoopt dat hij dan- met de steun van de Eerste Kamer als “krachtig instrument”- Marokko onder druk kan zetten om het verdrag te wijzigen conform zijn wens. Ook dat instrument werkte blijkbaar niet. Dan kiest Asscher voor de – verdragrechterlijk gezien - kamikaze optie. Hij gaat - met steun van kabinet -voor het eenzijdig opzeggen van het bilateraal verdrag met Marokko. Niet vanwege principiële motieven zoals de schending van mensenrechten of andere nobele normen, maar om het geld. Met dat geld zal Nederland zeker niet de staatsschuld kunnen opheffen, noch het begrotingstekort wegwerken. Het gaat om enkele miljoenen, om kruimels dus.
De diplomatieke schade voor Nederland is veel groter. Niet alleen de betrouwbaarheid van Nederland als verdragspartner krijgt hierdoor een gevoelige deuk; ook een aantal aanwijsbare belangen van Nederland wordt hiermee geschaad: de justitiële samenwerking, de samenwerking op het terrein van terrorisme en de economische belangen. De sociale schade bij de desbetreffende kinderen is nog meer onverantwoord. Immers bij stopzetting van de export van de kinderbijslag en het kindergebonden budget zullen sommige ouders hun kinderen naar Nederland halen. Met alle integratierisico’s van dien. Dankzij Asscher kunnen we de integratiediscussie opnieuw openen! Tel uit je winst als samenleving!
De schade voor de PvdA als politieke partij is niet minder groot.
Asscher laat, als sociaal democraat, zijn spieren zien niet tegen de discriminerende werkgevers om de onaanvaardbaar hoge werkloosheid van de Marokkaanse jongeren terug te dringen, maar om de rechten van Marokkaanse Nederlanders aan te tasten. Dat zullen we onthouden. We zullen ook onthouden dat Asscher tegen de Marokkaanse- Nederlanders feitelijk het beleid van Wilders uitvoert. Zie het Gedoogakkoord van Rutte I van 30 september 2010.
Intussen zijn wel benieuwd of het tegengaan van deze politiek van Asscher ook valt onder het “activistisch optreden” van de heer Spekman, de voorzitter van de PvdA.
Mohamed Rabbae is voorzitter van het Landelijk Beraad Marokkanen en Abdou Menebhi is voorzitter van Emcemo. Zij schreven in 2013 een brief aan de PvdA waarin ze dreigden hun steun aan de PvdA op te zeggen, wanneer de partij akkoord zou gaan met de plannen van het kabinet. Er volgde een briefwisseling met Asscher op Republiek Allochtonië.
Links:
Nieuwsuur: einde verdrag Marokko niet zonder risico's
Opzeggen uitkeringsverdrag Marokko groeit uit tot splijtzwam kabinet (Volkskrant)
meer artikelen over het woonlandbeginsel op dit blog hier
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons vrijwilligerswerk? U kunt het laten blijken door ons te steunen
Meer over abdou menebhi, mohamed rabbae, woonlandbeginsel.
