Armina heeft de wanhoop zichtbaar gemaakt
In opinie door Britt Borghaerts op 22-08-2017 | 11:20
Gisteren gingen de kinderen in Amersfoort weer naar school maar de bankjes van Lili en Howick bleven leeg. Hoe verdrietig voor hen en hun klasgenootjes. Al veertien dagen zitten Lili (11 jr) en haar broertje Howick (12 jr) ondergedoken omdat hun moeder niet wilde dat zij samen met haar zouden worden uitgezet naar Armenië. Hun moeder Armina is vorige week maandag, op 14 augustus, inderdaad uitgezet. Lili en Howick bevinden zich daardoor in een onmogelijke situatie, tot grote zorg van leraren, vriendjes en professionele deskundigen.
Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer reageerde woedend op het feit dat Armina gescheiden van haar kinderen was uitgezet. “Je geeft de kinderen een onherstelbare traumatische ervaring die ze nooit meer vergeten.” Ook kinder-, jeugdpsychologen en orthopedagogen lieten via de media weten zeer bezorgd te zijn over deze schendingen van de kinderrechten. Zij wijzen daarbij op het belang het belang van het kind en de mogelijk ernstige consequenties van uitzetting.
Al in 2014 hebben orthopedagogen van de Universiteit van Groningen aangegeven dat de ontwikkeling van Lili en Howick ernstig geschaad wordt bij uitzetting. De onderzoekers wijzen daarbij naar artikel 3 van het VN-kinderrechtenverdrag waarin staat dat “het belang van het kind een primaire overweging moet vormen bij elke beslissing die een kind raakt”. Binnen het familierecht is het allang zo dat er naar het belang de kinderen wordt gekeken. Bij kinderontvoeringszaken kan voor kinderen bijvoorbeeld een beroep gedaan worden op worteling zodra ze 1 jaar ergens wonen. In het vreemdelingenrecht wordt dit rechtsbeginsel nog altijd niet op voorhand toegepast. Lagere rechters beslissen nog wel eens in het belang van het kind maar dan gaat de IND daar met een bezwaar overheen en wint het dan later.
Defence for Children maakte afgelopen week op hun website in het artikel ”Hoe het Kinderpardon een dode letter werd” duidelijk hoe gezinnen die een Kinderpardon aangevraagd hebben, vastlopen op het zogenaamde “meewerkcriterium”. Dit criterium houdt kort en goed in dat gezinnen worden uitgezet als ze meewerken maar ook als ze niet meewerken. Zolang er maar een land is dat hen accepteert kunnen ze immers vertrekken. Hierdoor is 96% van de kinderen die een beroep deden op de definitieve regeling van het Kinderpardon afgewezen met voorbijgegaan aan het gegeven dat de kinderen al langdurig geworteld kunnen zijn. Een catch 22 waarin ook moeder Armina vastliep. Armina heeft overigens altijd meegewerkt met de IND tot twee voorgenomen uitzettingen aan toe die achteraf niet doorgingen omdat het land van bestemming haar niet accepteerde.
Dat het huidige Kinderpardon door het “meewerkcriterium” niet functioneert is uiteindelijk ook ingezien door de Tweede Kamer die in februari jl een motie heeft aangenomen om het Kinderpardon te versoepelen. Staatsecretaris Dijkhoff heeft de motie niet uitgevoerd omdat hij vond dat het aan het nieuwe kabinet is om zich daarover te buigen.
Echter gedurende de onderhandelingen is het onderwerp Kinderpardon “controversieel” verklaard wat betekent dat er nu niet over gedebatteerd wordt. Omdat er ook geen uitzetstop is afgesproken zijn de uitzettingen van gezinnen met gewortelde kinderen de afgelopen maanden gewoon doorgegaan.
Dreigende uitzetting na zoveel jaren wachten en het uitblijven van een verblijfsvergunning drijft de ouders van kinderen die hier opgegroeid zijn tot wanhoop. Armina heeft de wanhoop zichtbaar gemaakt. Haar kinderen Lili en Howick maken de uitzichtloze positie waarin zij, en kinderen net als zij, al jarenlang verkeren, zichtbaar.
Het negeren van de basale kinderrechten komt uiteindelijk terecht op hun bordjes, zelfs tot aan een ellendige onderduik toe. Het feit dat het na de aanvankelijke verbijstering over hun situatie nu al een week heel stil over een eventuele oplossing is veelzeggend.
De strijd tussen staatssecretaris Dijkhoff en de beschermers van de Kinderrechten wordt hard gespeeld en leidt al een week niet tot een oplossing. De twee kinderen zijn door een rechter onder voorlopige voogdij van het NIDOS (voogdij instelling voor minderjarige alleenstaande vreemdelingen) gesteld wegens “zorg over hun situatie.” Dijkhoff heeft laten weten dat hij “klaar staat om te zorgen dat de kinderen, zodra zij gevonden zijn, zo snel mogelijk kunnen worden herenigd met hun moeder in Armenië.” De moeder zelf heeft het pleeggezin gevraagd om voor de kinderen te zorgen waarmee zij laat zien haar de kinderen de beste zorg te willen bieden.
Zolang zij als moeder ervan overtuigd is dat zij de kinderen geen leven kan bieden in Armenië, waar de kinderen niet eens vandaan komen, gaat zij door met het uitoefenen van ook haar recht als moeder. Haar gaat het om zorg, veiligheid en ontwikkeling van haar kinderen, zelfs als zij hen daarvoor moet achterlaten. Dat is wat een moeder doet.
Het is aan aan ons om de kinderen op te vangen, ons hart te laten spreken zoals de schoolkinderen uit Amersfoort vorige week tijdens de Hartjestocht al vroegen. In een wereld echter waarin het in de politiek steeds meer gaat om mannen die elkaar links en rechts van de apenrots afslaan, trekken vrouwen en kinderen aan het kortste eind. Armina, op haar langdurige zoektocht naar veiligheid, hoopte dat dit in Nederland anders zou zijn.
PS: Vanuit het AZC Katwijk heeft zich een afgelopen week een moeder gemeld met een angstig verzoek om hulp. DT&V (Dienst Terugkeer en Vertrek) zou haar afgelopen week gezegd hebben dat haar man en kinderen zullen worden uitgezet naar land A, zijzelf zal gescheiden van hen uitgezet worden naar land B.
Britt Borghaerts (Mauro's vrienden)
Reactie van de kinderen 13-08-2017: http://www.hartvannederland.nl/nieuws/2017/opnieuw-protest-tegen-uitzetting-kinderen/
Reactie staatssecretaris Dijkhoff 14-08-2017:
https://www.rijksoverheid.nl/actueel/nieuws/2017/08/14/reactie-staatssecretaris-dijkhoff-veiligheid-en-justitie-op-uitzetting
Reactie Kalverboer in AD 14-08-2017: http://www.ad.nl/binnenland/kinderombudsvrouw-je-zet-kinderen-niet-apart-van-ouders-uit~a079adfb/
Reactie NIP 16-08-2017: https://www.psynip.nl/actueel/nieuws/2017/kinderen-kunnen-ernstige-schade-oplopen-uitzetting-langdurig-verblijf/
Defence for Children over het Kinderpardon 17-08-2017: https://www.defenceforchildren.nl/p/140/6411/mo233-m80/hoe-het-kinderpardon-een-dode-letter-werd
Belang van het kind: https://www.kinderrechten.nl/general-comment-nr-14-over-het-belang-van-het-kind/
Meer over her kinderpardon hier
Foto: Ewoud Butter
Volg Republiek Allochtonië op twitter of like ons op facebook.
Waardeert u ons werk? U kunt het laten blijken door een bijdrage over te maken op rekeningnummer NL12INGB0006026026 ten name van de stichting Allochtonenweblog te Amsterdam. Met een donatie van 5 euro zijn we al blij. Meer mag ook!
Meer over Armina, Britt Borghaerts, Dijkhof, Howick, kinderpardon, Lil.
Reacties
J.Beerenhout azn - 24/08/2017 16:58
Vraag 1: Waarom is de moeder + kinderen niet terstond in 2009 teruggestuurd naar Armenië en/of Rusland?
Is dat het gevolg van een uiterst zorgvuldige, dus tijdrovende, asielprocedure. Het is het thans geldende Kinderpardon die dergelijke kinderen tegen hun belang in hier laat blijven en dus inburgeren en wortelen.
→Ik wil er graag een kanttekening bij plaatsen: er emigreren jaarlijks zo ruwweg 150.000 Nederlanders, alleenstaanden maar ook gezinnen met kinderen. Zij gaan naar nabije buitenlanden (Frankrijk, Duitsland) maar ook naar heel verre oorden als Nieuw Zeeland en Chili. De kinderen gaan dus mee, en als ik de TV-series als ‘Wij vertrekken’ bekijk gaat dat ook wat hun betreft niet altijd van harte, maar er wordt naar mijn waarneming heel wat minder gezeurd.
Vraag 2: Moet een uitgeprocedeerde asielzoeker altijd terug naar het land van vertrek of herkomst?
Kan er ook gekozen worden voor een immigratieland ( door-migreren) waar men wel plaats heeft?
Eric Krebbers (Doorbraak) - 23/08/2017 11:53
